32
1 Böylece bu üç adam İyov'a yanıt vermekten vazgeçtiler, çünkü o kendi gözünde doğruydu. 2 O zaman Ram ailesinden Buzlu Barakel oğlu Elihu'nun öfkesi İyov'a karşı alevlendi. Öfkesi, Tanrı'dan çok kendini haklı çıkarmış olduğu için alevlendi. 3 Öfkesi, yanıt bulamadıkları ve yine de İyov'u mahkûm ettikleri için üç arkadaşına karşı da alevlendi. 4 Elihu, İyov'la konuşmak için beklemişti, çünkü onlar kendisinden yaşça büyükdüler. 5 Elihu, bu üç adamın ağzından yanıt gelmediğini görünce, öfkesi alevlendi.
6 Buzlu Barakel oğlu Elihu,
“Ben gencim, siz ise çok yaşlısınız” diye karşılık verdi,
“Bu yüzden kendimi tuttum ve size fikrimi açıklamaya cesaret edemedim.
7 Ben dedim ki, 'Günler konuşmalı,
Yılların çokluğu bilgelik öğretmeli.'
8 Ama insanda ruh vardır,
Ve Yüce Olan'ın Ruhu onlara anlayış verir.
9 Bilge olanlar büyükler değil,
Doğruyu anlayanlar da yaşlılar değil.
10 Bu yüzden dedim ki, 'Beni dinleyin,
Ben de fikrimi göstereyim.'
11 İşte, sözlerinizi bekledim,
Siz söz araştırırken,
Düşüncelerinizi dinledim,
12 Evet, size tüm dikkatimi verdim,
Ama aranızda İyov'u ikna eden
Ya da sözlerine yanıt veren kimse olmadı.
13 Sakın, 'Biz bilgeliği bulduk.
Tanrı onu çürütebilir, insan değil' demeyin;
14 Çünkü o bana karşı sözlerini yöneltmedi,
Ben de ona sizin sözlerinizle yanıt vermeyeceğim.
15 Şaşırdılar, artık yanıt vermiyorlar.
Söyleyecek sözleri yok.
16 Konuşmadıkları, durdukları,
Ve artık onlar yanıt vermedikleri için bekleyeyim mi?
17 Ben de kendi payıma düşen yanıtı vereyim,
Ben de fikrimi göstereyim.
18 Çünkü sözlerle doluyum.
İçimdeki ruh beni sıkıştırıyor.
19 İşte göğsüm, açılmamış şarap gibidir;
Patlamaya hazır yeni tulumlar gibidir.
20 Söyleyeyim de ferahlayayım.
Dudaklarımı açacayım da yanıt vereyim.
21 Kimsenin şahsına itibar etmeyeyim,
Kimseye de methedici unvanlar vermeyeyim.
22 Çünkü methedici unvanlar vermeyi bilmem,
Yoksa Yaratıcım beni hemen alıp götürürdü.