37
1 “Evet, buna yüreğim titrer,
Ve yerinden oynar.
2 Duyun, O'nun gürleyen sesini,
Ağzından çıkan sesi duyun.
3 Onu bütün gökyüzünün altına,
Şimşeğini de yeryüzünün uçlarına gönderir.
4 Ardından bir ses gümbürder.
Görkemli sesiyle gürler.
Sesi duyulunca hiçbir şeyi alıkoymaz.
5 Tanrı sesiyle şaşılacak biçimde gürler.
Anlayamadığımız büyük şeyler yapar.
6 Çünkü kara, ‘Yeryüzüne düş’ der,
Aynı şekilde yağmur sağanağına,
Ve güçlü yağmur sağanaklarına.
7 Her insanın elini mühürler,
Öyle ki, yarattığı bütün insanlar bunu bilsin.
8 Sonra hayvanlar gizlenir,
Ve inlerinde kalırlar.
9 Odasından fırtına,
Kuzeyden soğuk gelir.
10 Tanrı'nın soluğuyla buz verilir,
Ve suların genişliği dondurulur.
11 Evet, kalın bulutu nemle yükler.
Kendi şimşek bulutunu etrafa yayar.
12 Oturulan dünyanın yüzü üzerinde
Onlara buyurduğu her şeyi yapsınlar diye,
O'nun yol göstermesiyle döner, çevrilir.
13 İster cezalandırmak için, ister kendi ülkesi için,
İster iyilik dolu sevgisi için olsun, onun gelmesini sağlar.
14 “Dinle ey İyov.
Dur da Tanrı'nın şaşılacak işlerini düşün.
15 Tanrı'nın onları nasıl idare ettiğini,
Ve bulutunun şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun?
16 Bulutların işleyişini,
Bilgide kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun?
17 Güney rüzgârı nedeniyle dünya durgunlaştığında,
Giysileri sıcak olan sen misin?
18 O'nunla birlikte, dökme metal ayna gibi sert olan
Gökyüzünü yayabilir misin?
19 O'na ne söyleyeceğimizi bize öğret,
Çünkü karanlık yüzünden davamızı ortaya koyamıyoruz.
20 Ben konuşmak istiyorum diye, O'na haber verilir mi?
Ya da insan hiç yutulmak ister mi?
21 Şimdi insanlar göklerde parlayan ışığı görmüyorlar,
Ancak rüzgâr geçiyor da onları temizliyor.
22 Kuzeyden altın ihtişam geliyor.
Tanrı ile birlikte korkunç bir görkem.
23 Her Şeye Gücü Yeten'e ulaşamayız.
O güçte yücedir.
Adaleti ve büyük doğruluğuyla kimseyi ezmez.
24 Bu yüzden insanlar ona saygı gösterir.
Yürekte bilge olanların hiç birini dikkate almaz.”