1 Halk Yahve'nin kulağına yakınıyordu. Yahve bunu duyunca öfkesi alevlendi; ve Yahve'nin ateşi onların arasında yandı ve ordugâhın bazı kenar kısımlarını kül etti. 2 Halk Moşe'ye feryat etti; Moşe Yahve'ye dua etti ve ateş geçti. 3 O yere Tabera adı verildi, çünkü onların arasında Yahve'nin ateşi yandı.

4 Onların arasındaki karışık halk aşırı derecede iştahlandı; İsrael'in çocukları da yine ağlayıp dediler: “Bize yememiz için kim et verecek?” 5 Mısır'da bedava yediğimiz balığı hatırlıyoruz; salatalıkları, kavunları, pırasaları, soğanlar ve sarımsakları; 6 ama artık iştahımızı kaybettik. Bu mandan başka görülecek hiçbir şey yok.” 7 Kişniş tohumu gibi olan man, görünüşüyle de reçineye benziyordu. 8 Halk dolaşır, onu toplardı, değirmende öğütür ya da havanda döverdi, tencerelerde kaynatır ve pideler yaparlardı. Tadı taze yağın tadı gibiydi. 9 Gece ordugâhın üzerine çiy düştüğünde, üzerine man düşerdi.

10 Moşe, herkesin çadırının kapısında, aile boyu ağladığını duydu; ve Yahve'nin öfkesi çok alevlendi; Moşe de hoşnutsuzdu. 11 Moşe Yahve'ye şöyle dedi: “Hizmetkârına neden bu kadar kötü davrandın? Bütün bu halkın yükünü bana yüklediğin halde neden senin gözünde lütuf bulamadım? 12 Bu halkın tümüne ben mi gebe kaldım? Bana, 'Atalarına ant içtiğin ülkeye, emzikteki çocuğu taşıyan bir dadı gibi onları koynunda taşı' diyesin diye mi onları dışarı çıkardım? 13 Bunca insana verecek eti nereden bulabilirim? Çünkü, 'Bana et ver de yiyelim' diyerek önümde ağlıyorlar. 14 Bu halkın tümünü ben tek başıma taşıyamam, çünkü bu benim için çok ağır. 15 Eğer bana böyle davranırsan, eğer gözünde lütuf bulduysam, lütfen beni hemen öldür; ve sefaletimi görmeyeyim.”

16 Yahve Moşe'ye şöyle dedi: “Halkın ihtiyarları, onların ileri gelenleri olduğunu bildiğin İsrael ihtiyarlarından yetmiş kişiyi bana topla; ve onları Buluşma Çadırı'na getir ki, orada seninle dursunlar. 17 İneceğim ve orada seninle konuşacağım. Senin üzerinde olan Ruh'tan alıp onların üzerine koyacağım; ve sen tek başına taşımayasın diye, halkın yükünü onlar seninle birlikte taşıyacaklar.”

18 “Halka de ki, 'Yarın için hazırlık yaparak kendinizi kutsal kılın, et yiyeceksiniz; çünkü siz, “Kim bize yemek için et verecek? Çünkü Mısır'da halimiz iyiydi.” diyerek Yahve'nin kulaklarına ağladınız. Bu nedenle Yahve size et verecek ve yiyeceksiniz. 19 Sadece bir gün, iki gün, beş gün, on gün, yirmi gün değil, 20 ancak bütün bir ay; ta ki o, burnunuzdan gelinceye kadar; sizi tiksindirinceye kadar yiyeceksiniz; çünkü aranızda olan Yahve'yi reddettiniz ve “Mısır'dan neden çıktık?” diyerek O'nun önünde ağladınız.'”

21 Moşe şöyle dedi: “Aralarında bulunduğum halk yaya olarak altı yüz bin kişidir; ve sen, 'Bir ay boyunca yiyebilmeleri için onlara et vereceğim' dedin. 22 Onlara yetecek kadar davar ve sığır onlar için boğazlanacak mı? Onlara yetecek kadar denizin bütün balıkları onlar için toplanacak mı?”

23 Yahve Moşe'ye şöyle dedi: “Yahve'nin eli mi kısaldı? Şimdi benim sözümün başınıza gelip gelmeyeceğini göreceksiniz.”

24 Moşe dışarı çıkıp halka Yahve'nin sözlerini anlattı; halkın ihtiyarlarından yetmiş kişiyi toplayıp Çadır'ın çevresinde durdurdu. 25 Yahve bulutun içinde inip onunla konuştu ve kendisindeki Ruh'u alıp yetmiş ihtiyarın üzerine koydu. Ruh onların üzerinde durunca peygamberlik ettiler, ama bunu bir daha yapmadılar. 26 Ancak ordugâhta iki kişi kaldı. Birinin adı Eldad, diğerinin adı Medad'dı; ve Ruh onların üzerine durdu. Onlar yazılanlar arasındaydı, ama Çadır'dan çıkmamış olanlardandı; ve ordugâhta peygamberlik ettiler. 27 Genç bir adam koşup Moşe'ye şöyle dedi: “Eldad'la Medad ordugâhta peygamberlik ediyorlar!”

28 Moşe'nin seçmiş olduğu adamlardan biri olan hizmetkârı Nun oğlu Yeşu, “Efendim Moşe, onlara yasak koy!” diye yanıt verdi.

29 Moşe ona şöyle dedi: “Sen benim için mi kıskanıyorsun? Keşke Yahve'nin tüm halkı peygamber olsaydı ve Yahve onların üzerine Ruhu'nu koysaydı!”

30 Moşe, kendisi ve İsrael'in ihtiyarları ordugâha girdiler. 31 Yahve'den çıkan rüzgâr denizden bıldırcınları getirdi ve onları ordugâhın yakınına düşürdü; bu tarafta yaklaşık bir günlük yol, diğer tarafta ise ordugâhın çevresinde bir günlük yol olmak üzere yerin yüzeyinden iki arşın kadar yüksekteydi. 32 Halk bütün o gün, bütün o gece ve bütün ertesi gün kalkıp bıldırcın topladı. En az toplayan on homer topladı ve kendileri için hepsini ordugâhın çevresine serdiler. 33 Et henüz dişlerinin arasındayken, daha çiğnenmeden, Yahve'nin öfkesi halka karşı alevlendi ve Yahve halkı çok büyük bir belayla vurdu. 34 İştahlanan halkı oraya gömdüklerinden o yere Kivrot Hattaava adı verildi.

35 Halk Kivrot Hattaava'dan yola çıktı; ve Haserot'da kaldılar.