1 İsrael'in çocukları, bütün topluluk birinci ayda Zin Çölü'ne geldiler. Halk Kadeş'te oturdu. Miryam orada öldü ve oraya gömüldü. 2 Topluluk için su yoktu; Moşe'ye ve Aron'a karşı bir araya toplandılar. 3 Halk Moşe'yle çekişip şöyle dedi: “Keşke kardeşlerimiz Yahve'nin önünde öldüğü gibi biz de ölseydik! 4 Biz ve hayvanlarımız burada ölelim diye neden Yahve'nin topluluğunu bu çöle getirdiniz? 5 Bizi bu kötü yere getirmek için neden bizi Mısır'dan çıkardınız? Tohumun, incirlerin, asmaların ya da narların yeri değil; içecek su da yok.”

6 Moşe ile Aron topluluğun önünden Buluşma Çadırı'nın kapısına gidip yüzüstü yere kapandılar. Yahve'nin görkemi onlara göründü. 7 Yahve Moşe'ye şöyle konuştu: 8 “Değneği al, sen ve kardeşin Aron'la birlikte topluluğu toplayın ve onların gözleri önünde kayaya, suyunu vermesini söyleyin. Onlara kayadan su çıkaracaksın; böylece topluluğa ve hayvanlarına içecek vereceksin.”

9 Moşe, kendisine buyurduğu gibi değneği Yahve'nin önünden aldı. 10 Moşe ile Aron topluluğu kayanın önünde topladılar ve o onlara şöyle dedi: “Ey siz başkaldıranlar, şimdi dinleyin! Size bu kayadan su çıkaralım mı?” 11 Moşe elini kaldırıp değneğiyle kayaya iki kez vurdu ve bol miktarda su çıktı. Topluluk ve hayvanları içti.

12 Yahve Moşe'yle Aron'a şöyle dedi: “İsrael'in çocuklarının gözünde beni kutsal kılmak için bana inanmadığınızdan bu topluluğu onlara verdiğim ülkeye götürmeyeceksiniz.”

13 Bunlar Meriva sularıdır; çünkü İsrael'in çocukları Yahve ile çekiştiler ve O onlarda kutsal kılındı.

14 Moşe Kadeş'ten Edom Kralı'na ulaklar göndererek şöyle dedi: “Kardeşin İsrael diyor ki: Başımıza gelen bütün sıkıntıları biliyorsun; 15 atalarımız Mısır'a indiler, biz de uzun süre Mısır'da yaşadık. Mısırlılar bize ve atalarımıza kötü davrandılar. 16 Yahve'ye feryat ettiğimizde sesimizi duydu, bir melek göndererek bizi Mısır'dan çıkardı. İşte, biz senin sınırının kenarındaki Kadeş kentindeyiz.

17 “Lütfen izin ver ülkenden geçelim. Tarladan, bağdan geçmeyeceğiz, kuyu suyundan da içmeyeceğiz. Kralın yolundan gideceğiz. Sınırınızı geçinceye kadar ne sağa ne de sola sapacağız.”

18 Edom ona, “Benden geçmeyeceksin, yoksa karşına kılıçla çıkarım” dedi.

19 İsrael'in çocukları ona, “Ana yoldan yukarı çıkacağız” dediler. “Eğer ben ve hayvanlarım senin suyundan içersek, o zaman bedelini vereceğim. Başka hiçbir şey yapmadan yürüyüp geçmeme izin ver.”

20 “Geçmeyeceksin” dedi. Edom birçok kişiyle ve güçlü bir el ile ona karşı çıktı. 21 Bunun üzerine Edom, İsrael'in kendi sınırından geçmesine izin vermeyi reddetti ve İsrael onun yanından döndü.

22 Kadeş'ten göç ettiler ve İsrael'in çocukları, bütün topluluk Hor Dağı'na geldiler. 23 Yahve, Edom ülkesinin sınırındaki Hor Dağı'nda Moşe ve Aron'a şöyle konuştu: 24 “Aron halkına kavuşacak; çünkü Meriva sularında sözüme karşı isyan ettiğiniz için İsrael'in çocuklarına verdiğim diyara girmeyecek. 25 Aron'la oğlu Eleazar'ı al ve onları Hor Dağı'na götür; 26 Aron'un giysilerini çıkarıp oğlu Eleazar'a giydir. Aron kavuşturulacak ve orada ölecektir.”

27 Moşe Yahve'nin buyurduğu gibi yaptı. Bütün topluluğun gözü önünde Hor Dağı'na çıktılar. 28 Moşe Aron'un giysilerini çıkarıp oğlu Eleazar'a giydirdi. Aron orada dağın zirvesinde öldü ve Moşe ile Eleazar dağdan indiler. 29 Aron'un öldüğünü gören bütün topluluk, bütün İsrael evi Aron için otuz gün ağladı.