MEZMURLAR
1
1 Ne mutlu kötülerin öğüdüyle yürümeyen,
günahkârların yolunda durmayan,
alaycıların sandalyesinde oturmayan insana.
2 Ancak onun zevki Yahve’nin*“Yahve” Tanrı’nın asıl ismidir, diğer çevirilerde bazen “RAB=EFENDİ” (tamamı büyük harflerle) olarak çevrilir. Yasası'dır.
gece gündüz onun üzerinde
derin derin düşünür.
3 O kişi akarsu kıyısına dikilmiş ağaca benzer,
meyvesini mevsiminde verir,
yaprağı da solmaz.
Ne yaparsa başarır.
4 Kötüler böyle değildir,
ancak rüzgârın savurduğu saman çöpü gibidirler.
5 Bu nedenle kötüler yargılanınca ayakta kalamaz,
günahkârlar doğrular topluluğunda duramaz.
6 Çünkü Yahve doğruların yolunu bilir,
ancak kötülerin yolu yok olur.
*1:2 “Yahve” Tanrı’nın asıl ismidir, diğer çevirilerde bazen “RAB=EFENDİ” (tamamı büyük harflerle) olarak çevrilir.