Habakkuk
1
Habakkuk peyghember körgen, uninggha yüklen’gen wehiy: —
 
Habakkukning dad-peryadliri
Ah Perwerdigar, qachan’ghiche men Sanga nida qilimen, Sen anglimaysen?
Men Sanga: «Zulum-zorawanliq!» dep nale-peryad kötürimen,
Biraq Sen qutquzmaysen.
Sen némishqa manga qebihlikni körgüzisen,
Némishqa japa-zulumgha qarap turisen?
Chünki bulangchiliq, zulum-zorawanliq köz aldimdidur;
Jenggi-jédeller bar,
Dewalar köpeymekte.
Shunga qanun palech bolup qaldi,
Adalet meydan’gha héch chiqmaydu;
Chünki reziller heqqaniy ademni qistimaqta;
Shunga hökümler burmilinip chiqirilidu.
 
Xudaning jawabi
Eller arisida bolidighan bir ishni körüp béqinglar, obdan qaranglar, heyranuhes qélinglar!
Chünki silerning dewringlarda bir ish qilimenki,
Birsi silerge bayan qilghan teghdirdimu siler ishenmeyttinglar. Ros. 13:41
Chünki mana, Men héliqi mijezi osal hem aldiraqsan el kaldiylerni ornidin turghuzimen;
Esli özige tewe emes makanlarni igilesh üchün,
Ular yer yüzining kengri jaylirini bésip mangidu; «Men héliqi mijezi osal hem aldiraqsan el kaldiylerni ornidin turghuzimen,... ular yer yüzining kengri jaylirini bésip mangidu» — kaldiyler peqet 20 yil ichidila nezersiz bir eldin, Babil shehirini (kéyin kaldiyler «Babilliqlar» dep atalghan), Ninewe shehirini we Misirni ishghal qilghan qorqunchluq bir impériyege aylandi (miladiyedin ilgiriki 615-595-yillar). «Qoshumche söz»imiznimu körüng.
Ular özlirining déginini hésab qilidu hem özini xalighanche yuqiri tutidu; «Ular özlirining déginini hésab qilidu hem özini xalighanche yuqiri tutidu» — ibraniy tilidiki tékisttin mushu ayetni chüshinish sel tes. Esli jümlini sözmusöz alsaq «Ulardin chiqqan höküm we heywe özlikidindur» — yeni Xudadin emes, dégen menini bildüridu. Ular Xudadin héch qorqmay, némini xalisam shundaq qilimen, deydighanlar.
Ularning atliri yilpizlardin ittik,
Kechte owgha chiqidighan börilerdin esheddiydur;
Atliq leshkerler atlirini meghrurane chapchitidu;
Atliq leshkerler yiraqtin kélidu,
Ular owgha shungghughan bürküttek uchup yüridu.
Ularning hemmisi zulum-zorawanliqqa kélidu;
Ularning top-top ademliri yüzlirini aldigha békitip, algha basidu,
Esirlerni qumdek köp yighidu. «Ularning top-top ademliri yüzlirini aldigha békitip, algha basidu,... » — yaki «ularning top-top ademliri «sherq shamili»dek algha basidu,...». Bu jümlining yene birnechche terjimiliri bar.
10 Berheq, u padishahlarni mazaq qilidu,
Emirlernimu nezirige almaydu;
U hemme istihkamlarni mesxire qilidu,
Chünki u topa-tupraqlarni döwe-döwe qilip, ularni ishghal qilidu. «u hemme istihkamlarni mesxire qilidu, chünki u topa-tupraqlarni döwe-döwe qilip, ularni ishghal qilidu» — démek, ular sépilning yénigha chong bir döng yasap sépildin artilip bösüp kiridu. Babilliqlarning emgek küchi köp bolghachqa, mushu Addiy usulni köp qollan’ghan.
11 Shundaq qilip u shamaldek ghuyuldap ötidu,
Heddidin éship gunahkar bolidu;
Uning bu küch-qudriti özige ilah bolup sanilidu. «Shundaq qilip u shamaldek ghuyuldap ötidu, heddidin éship gunahkar bolidu» — bashqa birxil terjimisi: «shundaq qilishi bilen uning rohi özgirip kétidu; u shu yerlerdin ötüp, gunahkar bolidu».
 
Peyghemberning Xudagha bolghan jawabi
12 Sen Ezeldin Bar Bolghuchi emesmu, i Perwerdigar Xudayim, méning Muqeddes Bolghuchim?
Biz ölmeymiz, i Perwerdigar;
Sen uni jazayingni beja keltürüsh üchün békitkensen;
Sen, i Qoram Tash Bolghuchi, uni bizge ibret qilip tüzitishke belgiligensen. «Sen uni jazayingni beja keltürüsh üchün békitkensen» — yaki «uni jazayinggha uchrashqa békitkensen».
13 Séning közüng shunche ghubarsiz idiki,
Rezillikke qarap turmaytting;
Emdi némishqa Sen munapiqliq qilghanlargha qarap turisen,
Reziller özidin adil bolghan kishini yutuwalghinida, némishqa süküt qilisen?
14 Sen ademlerni xuddi déngizdiki béliqlardek,
Xuddi özliri üstide héch yétekligüchisi yoq ömiligüchi haywanlargha oxshash qilisen; «Sen ademlerni xuddi déngizdiki béliqlardek, xuddi özliri üstide héch yétekligüchisi yoq ömiligüchi haywanlargha oxshash qilisen» — eslide Xuda insanni yaratqanda, insan toghruluq «ular déngizdiki béliqlar... ömüligüchi haywanlarni... bashqursun» dégenidi. Hazir Xuda zalimlarning insanlarni béliqlarning ornigha chüshürüshige yol qoyuwatidu. Bu néme üchün?
15 Shu kaldiy kishi ularning hemmisini changgikigha ilinduridu,
Ularni öz tori bilen tutuwalidu,
Ularni yighma torigha yighidu;
Shuning bilen xushal bolup shadlinidu; «Shu kaldiy kishi ularning hemmisini changgikigha ilinduridu» — Asuriye padishahlirining esirlerni kalpukliridin ilmek (yaki changgak) ötküzüp, yétilep mangidighan rehimsiz aditi bar idi; kéyinki impériye (Babil)ning padishahliri belkim oxshash adette bolghan bolsa kérek.
16 We torigha qurbanliq sunidu,
Yighma torigha isriq salidu,
Chünki shular arqiliq uning nésiwisi mol,
Németliri lezzetlik boldi.
17 Emdi u shu teriqide torini toxtawsiz boshitiwerse,
Shu teriqide ellerni héch rehim qilmay qiriwerse bolamdu?
 
 

1:5 Ros. 13:41

1:6 «Men héliqi mijezi osal hem aldiraqsan el kaldiylerni ornidin turghuzimen,... ular yer yüzining kengri jaylirini bésip mangidu» — kaldiyler peqet 20 yil ichidila nezersiz bir eldin, Babil shehirini (kéyin kaldiyler «Babilliqlar» dep atalghan), Ninewe shehirini we Misirni ishghal qilghan qorqunchluq bir impériyege aylandi (miladiyedin ilgiriki 615-595-yillar). «Qoshumche söz»imiznimu körüng.

1:7 «Ular özlirining déginini hésab qilidu hem özini xalighanche yuqiri tutidu» — ibraniy tilidiki tékisttin mushu ayetni chüshinish sel tes. Esli jümlini sözmusöz alsaq «Ulardin chiqqan höküm we heywe özlikidindur» — yeni Xudadin emes, dégen menini bildüridu. Ular Xudadin héch qorqmay, némini xalisam shundaq qilimen, deydighanlar.

1:9 «Ularning top-top ademliri yüzlirini aldigha békitip, algha basidu,... » — yaki «ularning top-top ademliri «sherq shamili»dek algha basidu,...». Bu jümlining yene birnechche terjimiliri bar.

1:10 «u hemme istihkamlarni mesxire qilidu, chünki u topa-tupraqlarni döwe-döwe qilip, ularni ishghal qilidu» — démek, ular sépilning yénigha chong bir döng yasap sépildin artilip bösüp kiridu. Babilliqlarning emgek küchi köp bolghachqa, mushu Addiy usulni köp qollan’ghan.

1:11 «Shundaq qilip u shamaldek ghuyuldap ötidu, heddidin éship gunahkar bolidu» — bashqa birxil terjimisi: «shundaq qilishi bilen uning rohi özgirip kétidu; u shu yerlerdin ötüp, gunahkar bolidu».

1:12 «Sen uni jazayingni beja keltürüsh üchün békitkensen» — yaki «uni jazayinggha uchrashqa békitkensen».

1:14 «Sen ademlerni xuddi déngizdiki béliqlardek, xuddi özliri üstide héch yétekligüchisi yoq ömiligüchi haywanlargha oxshash qilisen» — eslide Xuda insanni yaratqanda, insan toghruluq «ular déngizdiki béliqlar... ömüligüchi haywanlarni... bashqursun» dégenidi. Hazir Xuda zalimlarning insanlarni béliqlarning ornigha chüshürüshige yol qoyuwatidu. Bu néme üchün?

1:15 «Shu kaldiy kishi ularning hemmisini changgikigha ilinduridu» — Asuriye padishahlirining esirlerni kalpukliridin ilmek (yaki changgak) ötküzüp, yétilep mangidighan rehimsiz aditi bar idi; kéyinki impériye (Babil)ning padishahliri belkim oxshash adette bolghan bolsa kérek.