ការ​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​សាង​សង់​ព្រះវិហារ​ឡើង​វិញ
១ រីឯ​ពួក​ខ្មាំងសត្រូវ​របស់​ពួក​យូដា និង​បេនយ៉ាមីន​កាល​ឮ​ថា ពួក​អ្នក​ដែល​មក​ពី​សណ្ឋាន​ជា​ឈ្លើយ គេ​កំពុង​តែ​ស្អាង​ព្រះវិហារ​ថ្វាយ​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​ដូច្នោះ ២ នោះ​គេ​ក៏​ចូល​មក​ឯ​សូរ៉ូបាបិល និង​ពួក​អ្នក​ដែល​ជា​កំពូល​លើ​វង្ស​របស់​ពួក​ឰយុកោ និយាយ​ថា សូម​ឲ្យ​យើង​រាល់​គ្នា​ស្អាង​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក​រាល់​គ្នា​ផង ដ្បិត​យើង​ក៏​ស្វែង​រក​តាម​ព្រះ នៃ​អ្នក​រាល់​គ្នា ដូច​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែរ យើង​រាល់​គ្នា​បាន​ថ្វាយ​យញ្ញបូជា​ដល់​ទ្រង់ តាំង​ពី​គ្រា​ដែល​អេសារ-ហាដោន ជា​ស្តេច​ស្រុក​អាសស៊ើរ បាន​នាំ​យើង​មក​នៅ​ស្រុក​នេះ ៣ តែ​សូរ៉ូបាបិល និង​យេសួរ ហើយ​ពួក​អ្នក​ឯ​ទៀត ដែល​ជា​កំពូល​លើ​វង្ស​នៃ​ពួក​ឰយុកោ​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល ក៏​ឆ្លើយ​ថា ឯ​ការ​ស្អាង​ព្រះវិហារ​ថ្វាយ​ព្រះ​នៃ​យើង នោះ​មិន​ជា​ធុរៈ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទេ គឺ​យើង​នឹង​ធ្វើ​ការ​នេះ​តែ​គ្នា​យើង​ថ្វាយ​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​វិញ ដូច​ជា​ព្រះរាជា​ស៊ីរូស ជា​ស្តេច​ពើស៊ី បាន​បង្គាប់​មក​យើង​ហើយ ៤ ដូច្នេះ ពួក​អ្នក​ស្រុក​នោះ​ក៏​ខំ​នាំ​ឲ្យ​ពួក​យូដា​ខ្សោយ​ដៃ​ទៅ ហើយ​បង្អើល​បង្អាក់​គេ​ក្នុង​ការ​ស្អាង​នោះ ៥ គេ​ជួល​ពួក​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ឲ្យ​ជួយ​គំនិត ដើម្បី​នឹង​បង្អាក់​ការ​ដែល​ផ្តើម​ធ្វើ​នោះ នៅ​អស់​រវាង​ព្រះជន្ម​ស៊ីរូស ជា​ស្តេច​ពើស៊ី ដរាប​ដល់​ដារីយុស បាន​គ្រងរាជ្យ​ឡើង​នៅ​ស្រុក​ពើស៊ី ៦ លុះ​ដល់​រាជ្យ​អ័ហាស៊ូរុស កាល​ទ្រង់​បាន​សោយរាជ្យ​ឡើង​ហើយ នោះ​គេ​ធ្វើ​សំបុត្រ ផ្ញើ​ទៅ​ថ្វាយ ពោល​ទោស​ពី​ពួក​អ្នក​ស្រុក​យូដា ហើយ​នឹង​ពួក​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម។
៧ រួច​មក នៅ​ក្នុង​រាជ្យ​អើថាស៊ើកសេស នោះ​ប៊ីសឡាំ មីត្រាដាត ថាបេល និង​គូកន​របស់​គេ ក៏​ធ្វើ​សំបុត្រ​ផ្ញើ​ទៅ​អើថាស៊ើកសេស ជា​ស្តេច​ពើស៊ី មាន​សេចក្តី​កត់​ទុក​ជា​អក្សរ​តាម​ភាសា​អារ៉ាម ៨ គឺ​ចាងហ្វាង​រេហ៊ូម និង​ស្មៀន​ស៊ីមសាយ គេ​ធ្វើ​សំបុត្រ​ផ្ញើ​ទៅ​ស្តេច​អើថាស៊ើកសេស​ពោល​ទោស​ពី​ដំណើរ​ក្រុង​យេរូសាឡិម បែប​យ៉ាង​នេះ​ថា ៩ រេហ៊ូម ជា​ចាងហ្វាង និង​ស៊ីមសាយ​ជា​ស្មៀន ហើយ​ពួក​យើង​ខ្ញុំ​ឯ​ទៀត គឺ​ជា​ពួក​ឌីណា ពួក​អ័ផារសាថាក់ ពួក​ថើផែល អ័រផារ៉ាស អើកាវេ ពួក​បាប៊ីឡូន ពួក​ស៊ូសាន ពួក​ដេហាវេ និង​ពួក​អេឡាំ ១០ ព្រម​ទាំង​សាសន៍​ឯ​ទៀត ដែល​អ័ស្នាផារ ដ៏​ជា​ធំ​ឧត្តុង្គឧត្តម លោក​បាន​នាំ​មក ឲ្យ​អាស្រ័យ​នៅ​ក្នុង​ទី​ក្រុង​ស្រុក​សាម៉ារី​ទាំង​ប៉ុន្មាន និង​ក្នុង​ស្រុក​ឯ​ទៀត​នៅ​ខាង​នាយ​ទន្លេ​នេះ៘ ១១ នេះ​ជា​សំណៅ​ពី​សំបុត្រ​ដែល​បាន​ផ្ញើ​ទៅ​អើថាស៊ើកសេស ជា​ស្តេច គឺ​ថា យើង​ខ្ញុំ ជា​ពួក​អ្នក​នៅ​ខាង​នាយ​ទន្លេ៘ ១២ យើង​ខ្ញុំ​សូម​ក្រាប​ថ្វាយបង្គំ​ចូល​មក​ព្រះករុណា សូម​ទ្រង់​ជ្រាប​ថា ពួក​សាសន៍​យូដា ដែល​បាន​ចេញ​ពី​ទ្រង់​ឡើង​មក​ឯ​យើង​ខ្ញុំ នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម គេ​កំពុង​តែ​សង់​ទី​ក្រុង​បះបោរ ហើយ​អាក្រក់​នេះ​ឡើង​វិញ គេ​បាន​ធ្វើ​កំផែង​ស្រេច​ហើយ ឥឡូវ​នេះ កំពុង​តែ​រៀបចំ​ជើង​ជញ្ជាំង​ទៀត ១៣ ដូច្នេះ សូម​ព្រះករុណា​ទ្រង់​ជ្រាប​ថា បើ​ទី​ក្រុង​នេះ​បាន​សង់​ឡើង​ស្រេច​ហើយ កំផែង​ក៏​បាន​លើក​ឡើង​ផង នោះ​គេ​នឹង​លែង​បង់​សួយអាករ ពន្ធ​ខ្លួន និង​ពន្ធគយ​ទៅ ហើយ​ដល់​ទី​បំផុត និង​បង្កើត​ខូច​ខាត​ដល់​ពួក​ស្តេច​ផង ១៤ ឥឡូវ​នេះ ដោយ​ព្រោះ​យើង​ខ្ញុំ​ជ្រកកោន​ដោយ​ព្រះគុណ​ទ្រង់ ហើយ​មិន​គប្បី​ឲ្យ​យើង​ខ្ញុំ​ព្រងើយ​បណ្តោយ​ឲ្យ​គេ​បង្អាប់​ដល់​ព្រះកិត្តិយស​របស់​ព្រះករុណា​ឡើយ បាន​ជា​យើង​ខ្ញុំ​ផ្ញើរ​សំបុត្រ​នេះ​មក ទូល​ដល់​ព្រះករុណា​ថ្វាយ​ទ្រង់​ជ្រាប​ផង ១៥ ដើម្បី​ឲ្យ​មាន​គេ​ពិនិត្យ​រក​ក្នុង​សៀវភៅ ជា​ពង្សាវតារ​នៃ​ពួក​វង្សានុវង្ស​របស់​ទ្រង់ យ៉ាង​នោះ ទ្រង់​នឹង​ទត​ឃើញ​ក្នុង​សៀវភៅ​ទាំង​នោះ ហើយ​ជ្រាប​ថា ទី​ក្រុង​នោះ​ជា​ទី​ក្រុង​តែង​តែ​បះបោរ ហើយ​ប្រទូសរ៉ាយ​ដល់​ពួក​ស្តេច និង​ដល់​អាណា​ខេត្ត​ផង ហើយ​ថា កាល​ពី​ចាស់​បូរាណ គេ​ចេះ​តែ​បង្កើត​ការ​ក្បត់ គឺ​ដោយ​ហេតុ​នោះ​បាន​ជា​ទី​ក្រុង​នោះ ត្រូវ​បំផ្លាញ​ចេញ​ទៅ ១៦ យើង​ខ្ញុំ​សូម​ទូល​បញ្ជាក់​ដល់​ព្រះករុណា​ថ្វាយ​ទ្រង់​ជ្រាប​ថា បើ​គេ​សង់​ទី​ក្រុង​នោះ​ឡើង​វិញ ហើយ​បាន​លើក​កំផែង​ឡើង​ជា​ស្រេច នោះ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះករុណា​លែង​មាន​ចំណែក​ណា នៅ​ខាង​នាយ​ទន្លេ​ទៀត​ហើយ។
ចម្លើយ​របស់​ស្តេច​អើថាស៊ើកសេស
១៧ ស្តេច​ទ្រង់​ក៏​ធ្វើ​ព្រះរាជ​សាសន៍ តប​ទៅ​ចាងហ្វាង​រេហ៊ូម និង​ស្មៀន​ស៊ីមសាយ ព្រម​ទាំង​ពួក​គូកន​គេ​ដែល​នៅ​ស្រុក​សាម៉ារី និង​ស្រុក​ឯ​ទៀត នៅ​ខាង​នាយ​ទន្លេ​ថា សូម​ឲ្យ​បាន​ប្រកប​ដោយ​សេចក្តី​សុខ​ចុះ៘ ១៨ ឯ​សំបុត្រ​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ផ្ញើ​ទៅ​យើង នោះ​បាន​អាន​មើល​ប្រែ​សេចក្តី​យ៉ាង​ច្បាស់ នៅ​មុខ​យើង​ហើយ ១៩ យើង​ក៏​បាន​បង្គាប់​ឲ្យ​គេ​ពិនិត្យ​រក នោះ​ឃើញ​ថា កាល​ពី​ចាស់​បូរាណ ទី​ក្រុង​នោះ​បាន​លើក​គ្នា​ឡើង ទាស់​នឹង​ពួក​ស្តេច​ក៏​បង្កើត​ការ​បះបោរ​នឹង​ការ​កម្បត់​មែន ២០ ហើយ​មាន​ស្តេច​ដែល​មាន​ឫទ្ធិ​យ៉ាង​សន្ធឹក បាន​សោយរាជ្យ​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម ហើយ​បាន​គ្រប់គ្រង​លើ​អស់​ទាំង​ស្រុក​នៅ​ខាង​នាយ​ទន្លេ មនុស្ស​ក៏​បាន​បង់​សួយអាករ ពន្ធ​ខ្លួន និង​ពន្ធគយ​ថ្វាយ​ស្តេច​ទាំង​នោះ​ដែរ ២១ ដូច្នេះ ចូរ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចេញ​បញ្ញត្ត ឲ្យ​មនុស្ស​ទាំង​នោះ​ឈប់​ការ​នោះ​ទៅ កុំ​ឲ្យ​គេ​សង់​ទី​ក្រុង​នោះ​ឡើង​ឡើយ ដរាប​ដល់​មាន​បង្គាប់​ចេញ​ពី​យើង​មក​ទៀត ២២ ហើយ​ត្រូវ​ប្រយ័ត្ន កុំ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ធ្វេសប្រហែស​ចំពោះ​ការ​នោះ​ដែរ និង​ឲ្យ​មាន​ការ​ខូច​ខាត​កើត​ឡើង​ដល់​ពួក​ស្តេច​ធ្វើ​អី។
២៣ កាល​គេ​បាន​អាន​មើល​ព្រះរាជ​សាសន៍​របស់​ស្តេច​អើថាស៊ើកសេស នៅ​មុខ​រេហ៊ូម និង​ស្មៀន​ស៊ីមសាយ ព្រម​ទាំង​ពួក​គូកន​គេ​ស្រេច​ហើយ ស្រាប់​តែ​គេ​ទៅ​ឯ​ពួក​សាសន៍​យូដា នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ជា​ប្រញាប់ ក៏​បង្ខំ​ឲ្យ​គេ​ឈប់ ដោយ​កំឡាំង និង​អំណាច។
កូន​ចៅ​យូដា​នាំ​គ្នា​សង់​ព្រះវិហារ​ជា​បន្ត​ទៀត
២៤ ដូច្នេះ គេ​លែង​ស្អាង​ព្រះវិហារ​នៃ​ព្រះ​ដែល​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ទៅ ហើយ​ការ​នោះ​ក៏​ខាន​ធ្វើ​ដរាប​ដល់​ឆ្នាំ​ទី​២​ក្នុង​រាជ្យ​ដារីយុស ជា​ស្តេច​ពើស៊ី។