សកម្មភាព​របស់​សង្ឃ​អែសរ៉ា
សង្ឃ​អែសរ៉ា
១ ក្រោយ​ការ​ទាំង​នោះ​មក ក្នុង​រាជ្យ​អើថាស៊ើកសេស ជា​ស្តេច​ពើស៊ី នោះ​អែសរ៉ា កូន​សេរ៉ាយ៉ា ដែល​ជា​កូន​អ័សារាៗ ជា​កូន ហ៊ីលគីយ៉ា ២ ហ៊ីលគីយ៉ា ជា​កូន​សាលូម សាលូម​ជា​កូន​សាដុកៗ ជា​កូន​អ័ហ៊ីទូប ៣ អ័ហ៊ីទូប ជា​កូន​អ័ម៉ារាៗ​ជា​កូន​អ័សារាៗ​ជា​កូន​មេរ៉ាយ៉ូត ៤ មេរ៉ាយ៉ូត ជា​កូន​សេរ៉ាហ៊ាៗ​ជា​កូន​អ៊ូស៊ីៗ​ជា​កូន​ប៊ូកគី ៥ ប៊ូកគី ជា​កូន​អ័ប៊ីសួរៗ​ជា​កូន​ភីនេហាសៗ​ជា​កូន​អេលាសារៗ​ជា​កូន​អើរ៉ុន​ដ៏​ជា​សំដេច​សង្ឃ ៦ អែសរ៉ា​នេះ លោក​ឡើង​មក​ពី​ក្រុង​បាប៊ីឡូន លោក​ជា​ស្មៀន​ស្ទាត់​ជំនាញ​ខាង​ក្រឹត្យវិន័យ​លោក​ម៉ូសេ ដែល​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ប្រទាន​មក ហើយ​ដោយ​ព្រោះ​ព្រះហស្ត​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​លោក បាន​សណ្ឋិត​លើ​លោក បាន​ជា​ស្តេច​ទ្រង់​អនុញ្ញាត​គ្រប់​ទាំង​សេចក្តី​ដែល​លោក​សូម ៧ ក៏​មាន​ពួក​កូន​ចៅ​អ៊ីស្រាអែល ពួក​សង្ឃ ពួក​លេវី ពួក​ចំរៀង ពួក​ឆ្មាំ​ទ្វារ និង​ពួក​នេធីនិម​ខ្លះ ឡើង​ទៅ​ឯ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​នៅ​ឆ្នាំ​ទី​៧​ក្នុង​រាជ្យ​ស្តេច​អើថាស៊ើកសេស​ដែរ ៨ លោក​បាន​មក​ដល់​ក្រុង​យេរូសាឡិម ក្នុង​ខែ​ស្រាពណ៌​នៅ​ឆ្នាំ​ទី​៧​ក្នុង​រាជ្យ​ស្តេច​នោះ ៩ ដ្បិត​លោក​បាន​ចេញ​ពី​ក្រុង​បាប៊ីឡូន នៅ​ថ្ងៃ​១​ខែ​ចេត្រ ក៏​មក​ដល់​ក្រុង​យេរូសាឡិម​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១​ខែ​ស្រាពណ៌ ដោយ​ព្រះហស្ត​ល្អ​របស់​ព្រះ​នៃ​លោក បាន​សណ្ឋិត​លើ​លោក ១០ ពី​ព្រោះ​អែសរ៉ា​បាន​តាំង​ចិត្ត​ស្វែង​រក​ក្នុង​ក្រឹត្យវិន័យ​របស់​ព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បី​នឹង​ប្រព្រឹត្ត​តាម ហើយ​បង្ហាត់បង្រៀន​តាម​បញ្ញត្ត និង​សេចក្តី​យុត្តិធម៌​ក្នុង​ពួក​អ៊ីស្រាអែល។
រាជ​សារ​របស់​សេ្តច​អើថាស៊ើកសេស
១១ នេះ​ជា​សំណៅ​ពី​សំបុត្រ ដែល​អើថាស៊ើកសេស​ដ៏​ជា​ស្តេច​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ដល់​អែសរ៉ា​ដ៏​ជា​សង្ឃ ជា​ស្មៀន​ចំឡង​អស់​ទាំង​ព្រះបន្ទូល ក្នុង​ក្រឹត្យក្រម​ទាំង​ប៉ុន្មាន​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា និង​បញ្ញត្ត​នៃ​ទ្រង់ ដល់​ពួក​អ៊ីស្រាអែល មាន​សេចក្តី​ថា ១២ អើថាស៊ើកសេស ជា​ស្តេច​លើ​អស់​ទាំង​ស្តេច ប្រទាន​ដល់​អែសរ៉ា​ដ៏​ជា​សង្ឃ ជា​ស្មៀន​ចំឡង​ក្រឹត្យវិន័យ​របស់​ព្រះ​នៃ​ស្ថានសួគ៌៘ ១៣ យើង​ចេញ​ព្រះរាជឱង្ការ​ថា ឯ​អស់​អ្នក​ណា​ក្នុង​ពួក​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល ឬ​ពួក​សង្ឃ និង​ពួក​លេវី នៅ​ក្នុង​នគរ​យើង ដែល​ចង់​ទៅ​ឯ​ក្រុង​យេរូសាឡិម ជា​មួយ​នឹង​អ្នក ដោយ​ស្ម័គ្រ​ពី​ចិត្ត នោះ​ចូរ​ឲ្យ​គេ​ទៅ​ចុះ ១៤ ពី​ព្រោះ​ស្តេច និង​ពួក​សេនាបតី​ទាំង​៧ បាន​ចាត់​អ្នក​ទៅ​ត្រួតត្រា​មើល ក្នុង​ស្រុក​យូដា និង​ក្រុង​យេរូសាឡិម តាម​ក្រឹត្យវិន័យ​របស់​ព្រះ​នៃ​អ្នក ជា​ច្បាប់​ដែល​នៅ​ក្នុង​កណ្តាប់​ដៃ​អ្នក ១៥ ហើយ​ឲ្យ​នាំ​យក​ប្រាក់ និង​មាស​ដែល​យើង ជា​ស្តេច និង​ពួក​សេនាបតី​ទាំង​៧ បាន​ថ្វាយ​ស្ម័គ្រ​ពី​ចិត្ត ដល់​ព្រះ​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល ជា​ព្រះ​ដែល​គង់​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម ១៦ ព្រម​ទាំង​ប្រាក់​មាស​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​អ្នក​នឹង​រៃ​បាន ពី​គ្រប់​ក្នុង​ខេត្ត​បាប៊ីឡូន ជា​មួយ​នឹង​បណ្តាការ​ដែល​ពួក​ជន​ទាំង​អម្បាលម៉ាន និង​ពួក​សង្ឃ​ថ្វាយ​ដោយ​ស្ម័គ្រ​ពី​ចិត្ត សំរាប់​ព្រះវិហារ​របស់​ព្រះ​នៃ​លោក​ដែល​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ទៅ​ជា​មួយ​ផង ១៧ ដូច្នេះ ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​មាន​ចិត្ត​ខ្នះខ្នែង យក​ប្រាក់​នោះ​ទៅ​ទិញ​គោ ចៀម​ឈ្មោល និង​កូន​ចៀម ព្រម​ទាំង​គ្រឿង​ដង្វាយ​ម្សៅ និង​ដង្វាយ​ច្រួច​នោះ​ផង នាំ​ទៅ​ថ្វាយ​នៅ​លើ​អាសនា ក្នុង​ព្រះវិហារ​នៃ​ព្រះ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា ដែល​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ចុះ ១៨ ឯ​ប្រាក់ និង​មាស​ដែល​សល់​នៅ នោះ​ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក និង​ពួក​បង​ប្អូន​អ្នក ប្រើ​ការ​តាម​តែ​គិត​ឃើញ​ថា​ត្រឹមត្រូវ តាម​ព្រះហឫទ័យ​នៃ​ព្រះ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ចុះ ១៩ ហើយ​ឯ​គ្រឿង​ប្រដាប់​ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​បាន​ឲ្យ​ដល់​អ្នក សំរាប់​ការងារ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​នៃ​ព្រះ​របស់​អ្នក នោះ​ចូរ​អ្នក​យក​ទៅ​ប្រគល់ នៅ​ចំពោះ​ព្រះ​នៃ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ទៅ ២០ ហើយ​របស់​អ្វី​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​ខ្វះ​ខាត​ក្នុង​ព្រះវិហារ​នៃ​ព្រះ​របស់​អ្នក ដែល​អ្នក​ត្រូវ​ការ​បញ្ចេញ​ប្រាក់​ទិញ នោះ​ត្រូវ​បញ្ចេញ​យក​ពី​ឃ្លាំង​ហ្លួង​ចុះ ២១ មួយ​ទៀត យើង អើថាស៊ើកសេស​ជា​ស្តេច យើង​ចេញ​ព្រះរាជឱង្ការ បង្គាប់​ដល់​គ្រប់​ទាំង​មេ​ឃ្លាំង នៅ​ខាង​នាយ​ទន្លេ​ថា របស់​អ្វីៗ​ដែល​អែសរ៉ា​ដ៏​ជា​សង្ឃ ជា​ស្មៀន​ចំឡង​ក្រឹត្យវិន័យ​របស់​ព្រះ​នៃ​ស្ថានសួគ៌ លោក​នឹង​សូម​ក៏​ដោយ នោះ​ត្រូវ​តែ​ឃ្មាតខ្មី​នឹង​ឲ្យ​ចុះ ២២ ទោះ​ដល់​ទៅ​ប្រាក់​១០០​ហាប ស្រូវ​១០០​រង្វាល់ ស្រា​ទំពាំងបាយជូរ​២០០​ប៉ោត ប្រេង​២០០​ប៉ោត និង​អំបិល​ឥត​មាន​កំណត់​ក្តី ២៣ ត្រូវ​ឲ្យ​ធ្វើ​សំរេច​គ្រប់​ទាំង​អស់ ដែល​ព្រះ​នៃ​ស្ថានសួគ៌​ទ្រង់​បង្គាប់​មក ដោយ​ត្រូវ​ចំពោះ សំរាប់​ព្រះវិហារ​របស់​ព្រះ​នៃ​ស្ថានសួគ៌​ចុះ តើ​នឹង​ឲ្យ​មាន​សេចក្តី​ក្រោធ ចំពោះ​រាជ្យ​ស្តេច និង​ព្រះរាជ​បុត្រា​ទ្រង់​ធ្វើ​អី ២៤ មួយ​ទៀត យើង​បញ្ជាក់​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថា ចំណែក​ពួក​សង្ឃ ពួក​លេវី ពួក​ចំរៀង ពួក​ឆ្មាំ​ទ្វារ ពួក​នេធីនិម និង​ពួក​អ្នក​បំរើ ក្នុង​ព្រះវិហារ​នៃ​ព្រះ​នេះ នោះ មិន​ត្រូវ​ឲ្យ​ទារ​សួយអាករ ពន្ធ​ខ្លួន ឬ​ពន្ធគយ ពី​អ្នក​ទាំង​នោះ​ឡើយ ២៥ ឯ​អែសរ៉ា​ឯង តាម​ប្រាជ្ញា​របស់​ព្រះ​នៃ​អ្នក​ដែល​សណ្ឋិត​លើ​អ្នក នោះ​ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​តាំង​ពួក​អ្នក​ឡើង ដែល​ជា​អ្នក​ជំនាញ​ក្នុង​ក្រឹត្យវិន័យ​របស់​ព្រះ​នៃ​អ្នក ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​ចៅក្រម និង​សុភា ឲ្យ​ជំនុំ​ជំរះ ដល់​អ្នក​ទាំង​សាសន៍​នៅ​ខាង​នាយ​ទន្លេ ហើយ​ត្រូវ​បង្ហាត់​បង្រៀន​ក្រឹត្យវិន័យ ដល់​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​មិន​ស្គាល់​ផង ២៦ ឯ​អ្នក​ណា​ដែល​មិន​ព្រម​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ក្រឹត្យវិន័យ​របស់​ព្រះ​នៃ​អ្នក ហើយ​នឹង​ច្បាប់​របស់​ស្តេច​ផង នោះ​ត្រូវ​តែ​កាត់​ទោស​ជា​ប្រញាប់​ចុះ ទោះ​ដល់​ស្លាប់ ឬ​និរទេស ឬ​រឹប​យក​របស់​ទ្រព្យ​គេ ឬ​ដាក់​គុក​ក្តី។
អែសរ៉ា​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះ
២៧ សូម​សរសើរដំកើង​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​ពួក​ឰយុកោ​យើង​រាល់​គ្នា ដែល​ទ្រង់​បាន​បណ្តាល​ព្រះទ័យ​ស្តេច ឲ្យ​សំរេច​នឹង​តាក់តែង​ព្រះវិហារ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា ដែល​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ឲ្យ​ល្អ​ឡើង​ដូច្នេះ ២៨ ព្រម​ទាំង​ប្រោស​ផ្តល់​សេចក្តី​សប្បុរស​របស់​ទ្រង់ ដល់​ខ្ញុំ​នៅ​ចំពោះ​ស្តេច ពួក​សេនាបតី​ទ្រង់ ហើយ​ពួក​អ្នក​ប្រធាន​ដ៏​មាន​អំណាច​របស់​ស្តេច​ផង ខ្ញុំ​ក៏​មាន​កំឡាំង​ចំរើន​ឡើង ដោយ​នូវ​ព្រះហស្ត​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​ខ្ញុំ ដែល​សណ្ឋិត​លើ​ខ្ញុំ ហើយ​ខ្ញុំ​បាន​ទៅ​ប្រមូល​ពួក​អ្នក ដែល​ជា​កំពូល​ក្នុង​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល ឲ្យ​ឡើង​ទៅ​ជា​មួយ។