២
១ ខ្ញុំជាផ្កាកុលាបដែលដុះនៅវាលសារ៉ុន
ជាផ្កាកំភ្លឹងដែលដុះនៅច្រកភ្នំ។
២ ៙ មាសសំឡាញ់របស់អញនៅកណ្តាលពួកកូនស្រីៗ
ប្រៀបដូចជាកំភ្លឹងដុះនៅកណ្តាលគុម្ពបន្លា។
៣ ស្ងួនសំឡាញ់របស់ខ្ញុំនៅកណ្តាលពួកកូនប្រុសៗ
នោះប្រៀបដូចជាដើមសារី នាកណ្តាលពួកឈើនៅព្រៃ
ខ្ញុំបានអង្គុយក្រោមម្លប់នៃទ្រង់ ដោយចិត្តរីករាយជាខ្លាំង
ហើយផ្លែរបស់ទ្រង់ក៏មានរសផ្អែមដល់អណ្តាតខ្ញុំ
៤ ទ្រង់បាននាំខ្ញុំទៅឯផ្ទះស៊ីលៀង
ហើយទង់របស់ទ្រង់ដែលនៅពីលើខ្ញុំ
គឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់
៥ សូមទប់ទល់ខ្ញុំដោយផែនទំពាំងបាយជូរ
ហើយចំរើនកំឡាំងខ្ញុំដោយផ្លែសារីផង
ដ្បិតខ្ញុំឈឺដោយរោគស្រឡាញ់
៦ ព្រះហស្តឆ្វេងទ្រង់ទ្រក្បាលខ្ញុំ
ហើយព្រះហស្តស្តាំក៏ឱបខ្ញុំ
៧ ឱពួកកូនស្រីក្រុងយេរូសាឡិមអើយ
ខ្ញុំចាប់ឲ្យនាងរាល់គ្នាស្បថដោយនូវពួកប្រើស
នឹងពួកក្តាន់នៅវាលថា
នាងទាំងឡាយនឹងមិនអង្រួន ឬដាស់ស្ងួនសំឡាញ់
របស់ខ្ញុំឡើយ
ចាំទាល់តែទ្រង់សព្វព្រះទ័យ។
៨ ៙ នុ៎ះន៏ សំឡេងរបស់ស្ងួនសំឡាញ់ខ្ញុំ
មើល ទ្រង់មកហើយ កំពុងតែផ្លោះនៅលើភ្នំ
ហើយលោតសំទុះក្អែក នៅលើទួល
៩ ស្ងួនសំឡាញ់របស់ខ្ញុំប្រៀបដូចជាប្រើស ឬក្តាន់ស្ទាវ
មើល ទ្រង់ឈរនៅខាងក្រៅកំផែងហើយ
ទ្រង់អើតមើលតាមបង្អួច
ហើយក្រឡេកមើលតាមចន្លោះប្រដឹស។
១០ ៙ ស្ងួនសំឡាញ់របស់ខ្ញុំបានមានព្រះបន្ទូលនឹងខ្ញុំថា
មាសសំឡាញ់អើយ ចូរក្រោកឡើង
ស្រស់ប្រិមប្រិយអើយ ចូរចេញមក
១១ ដ្បិតមើល រដូវរងាកន្លងទៅហើយ
ភ្លៀងក៏រាំងស្រឡះហើយដែរ
១២ ផ្កាទាំងប៉ុន្មានកំពុងតែលេចឡើងនៅផែនដី
ពេលដែលសត្វហើរយំកញ្ជ្រៀវបានមកដល់
ក៏ឮសំឡេងលលកនៅក្នុងស្រុកយើងហើយ
១៣ ដើមល្វាមានផ្លែខ្ចីកំពុងតែទុំ
ហើយដើមទំពាំងបាយជូរកំពុងតែផ្កា
ក៏ផ្សាយក្លិនក្រអូបឈ្វេង
ដូច្នេះ ចូរក្រោកឡើង មាសសំឡាញ់អើយ
ឱស្រស់ប្រិមប្រិយអើយ ចូរចេញមក
១៤ ឱព្រាបអញអើយ ឯងនៅតែក្នុងក្រហែងថ្ម
ឯងពួនក្នុងទីកំបាំងត្រង់ភ្នំចោតធ្វើអី
សូមឲ្យអញឃើញមុខឯង ហើយស្តាប់សំឡេងឯងផង
ដ្បិតសំឡេងឯងផ្អែមពីរោះ មុខឯងក៏ស្រស់បស់ល្អដែរ។
១៥ ៙ ចូរយើងទៅចាប់ចចក គឺជាកូនចចកទាំងប៉ុន្មាន
ដែលបំផ្លាញចំការទំពាំងបាយជូរទៅ
ដ្បិតទំពាំងបាយជូររបស់យើងកំពុងតែផ្កាហើយ
១៦ ស្ងួនសំឡាញ់ខ្ញុំជារបស់ផងខ្ញុំ ខ្ញុំក៏ជារបស់ផងទ្រង់ដែរ
ទ្រង់ឃ្វាលហ្វូងសត្វនៅទីមានផ្កាកំភ្លឹង
១៧ ឱស្ងួនសំឡាញ់អើយ សូមវិលទៅវិញ
ធ្វើដូចជាប្រើស ឬក្តាន់ស្ទាវ នៅលើភ្នំបេធើរ
ចាំដល់ថ្ងៃត្រជាក់ ហើយស្រមោលបាត់ទៅសិន។