បេសកកម្ម​របស់​លោក​ប៉ូល​នៅ​ក្រុង​ថេស្សាឡូនិក
១ បង​ប្អូន​អើយ បង​ប្អូន​ផ្ទាល់ ក៏​ជ្រាប​ស្រាប់​ហើយ​ថា យើង​មក​រក​បង​ប្អូន​មិន​មែន​ឥត​ប្រយោជន៍​ទេ ២ គឺ​ក្រោយ​ពេល​យើង​បាន​រង​ទុក្ខ​លំបាក និង​ត្រូវ​គេ​ជេរ​ប្រមាថ​នៅ​ក្រុង​ភីលីព​នោះ​មក ដូច​បង​ប្អូន​ជ្រាប​ស្រាប់ ព្រះជាម្ចាស់​បាន​ប្រទាន​អោយ​យើង​មាន​ចិត្ត​អង់អាច​ប្រកាស​ដំណឹងល្អ*​របស់​ព្រះអង្គ​ដល់​បង​ប្អូន ទោះ​បី​ត្រូវ​តយុទ្ធ​ពុះពារ​ខ្លាំង​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ។ ៣ សេចក្ដី​ដែល​យើង​ទូន្មាន មិន​មែន​មក​ពី​ការ​ភាន់ច្រឡំ មក​ពី​គោល​បំណង​មិន​ល្អ ឬ​កលល្បិច​ណា​ឡើយ។ ៤ មុន​នឹង​ប្រគល់​មុខងារ​ផ្សាយ​ដំណឹងល្អ​មក​យើង ព្រះជាម្ចាស់​បាន​ល្បង​មើល​ចិត្ត​យើង យ៉ាង​ណា​យើង​ក៏​និយាយ​យ៉ាង​នោះ​ដែរ យើង​មិន​និយាយ​ដើម្បី​ផ្គាប់​ចិត្ត​មនុស្ស​ទេ គឺ​ដើម្បី​អោយ​គាប់​ព្រះហឫទ័យ​ព្រះជាម្ចាស់​ដែល​ល្បង​មើល​ចិត្ត​យើង​នោះ​វិញ។
៥ បង​ប្អូន​ជ្រាប​ហើយ​ថា យើង​មិន​ដែល​ពោល​ពាក្យ​បញ្ចើចបញ្ចើ​ទាល់​តែ​សោះ យើង​ក៏​មិន​ដែល​ធ្វើ​អ្វី ដោយ​លាក់​គំនិត​លោភលន់​ចង់​បាន​ប្រាក់​ដែរ មាន​ព្រះជាម្ចាស់​ជា​សាក្សី​ស្រាប់។ ៦ យើង​ពុំ​បាន​ស្វែង​រក​កិត្តិយស​ដែល​មក​ពី​មនុស្ស​ទេ ទោះ​បី​ពី​សំណាក់​បង​ប្អូន ឬ​ពី​សំណាក់​អ្នក​ឯ​ទៀតៗ​ក្ដី។ ៧ ក្នុង​ឋានៈ​ជា​សាវ័ក*​របស់​ព្រះគ្រិស្ដ ថ្វីដ្បិត​តែ​យើង​មាន​សិទ្ធិ​បង្គាប់​បញ្ជា​បង​ប្អូន​ក្ដី ក៏​យើង​រស់​ក្នុង​ចំណោម​បង​ប្អូន​ដោយ​ស្លូត​បូត ដូច​មាតា​បី​បាច់​ថែរក្សា​កូន​ខ្ចី​ដែរ។ ៨ ដោយ​យើង​ជាប់​ចិត្ត​ស្រឡាញ់​បង​ប្អូន​ខ្លាំង​យ៉ាង​នេះ យើង​មាន​បំណង​មិន​ត្រឹម​តែ​ប្រគល់​ដំណឹងល្អ​ជូន​បង​ប្អូន​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ គឺ​រហូត​ដល់​ទៅ​ស៊ូ​ប្ដូរ​ជីវិត សំរាប់​បង​ប្អូន​ថែម​ទៀត​ផង ដ្បិត​យើង​ស្រឡាញ់​បង​ប្អូន​ខ្លាំង​ណាស់!។ ៩ បង​ប្អូន​អើយ បង​ប្អូន​ពិត​ជា​នឹក​ចាំ​កិច្ចការ​ដែល​យើង​បាន​ធ្វើ ទាំង​នឿយហត់​នោះ​មិន​ខាន គឺ​នៅ​ពេល​យើង​ប្រកាស​ដំណឹងល្អ​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​ដល់​បង​ប្អូន យើង​ខំ​ធ្វើ​ការ​ទាំង​យប់​ទាំង​ថ្ងៃ ដើម្បី​កុំ​អោយ​នរណា​ម្នាក់ ក្នុង​ចំណោម​បង​ប្អូន​ពិបាក​នឹង​ផ្គត់ផ្គង់​យើង។ ១០ យើង​បាន​រស់​នៅ​ជា​មួយ​បង​ប្អូន​ជា​អ្នក​ជឿ ដោយ​ឥរិយាបថ​ដ៏​ល្អ​វិសុទ្ធ*​សុចរិត*​ឥត​កំហុស យើង​មាន​ទាំង​បង​ប្អូន ទាំង​ព្រះជាម្ចាស់​ជា​សាក្សី​ស្រាប់។ ១១ បង​ប្អូន​ក៏​ជ្រាប​ថា យើង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​បង​ប្អូន​ម្នាក់ៗ ដូច​ឪពុក​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​កូន​ដែរ ១២ គឺ​យើង​បាន​ទូន្មាន និង​លើក​ទឹក​ចិត្ត​បង​ប្អូន ហើយ​យើង​ក៏​បាន​អង្វរ​ករ​បង​ប្អូន​អោយ​រស់​នៅ​យ៉ាង​សមរម្យ ស្រប​តាម​ព្រះជាម្ចាស់ ដែល​បាន​ត្រាស់​ហៅ​បង​ប្អូន​មក​ចូល​រួម​ក្នុង​ព្រះរាជ្យ* និង​សិរីរុងរឿង​របស់​ព្រះអង្គ។
១៣ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​យើង​ចេះ​តែ​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះជាម្ចាស់​ជានិច្ច ព្រោះ​នៅ​ពេល​ដែល​យើង​នាំ​ដំណឹងល្អ​មក​ជូន​បង​ប្អូន​ស្ដាប់ បង​ប្អូន​បាន​ទទួល​យក ដោយ​ពុំ​ចាត់​ទុក​ថា​ជា​ពាក្យ​សំដី​របស់​មនុស្ស​ទេ គឺ​ទុក​ដូច​ជា​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ តាម​ពិត​ជា​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះអង្គ​មែន ហើយ​ព្រះបន្ទូល​នេះ​កំពុង​តែ​បង្កើត​ផល​ក្នុង​បង​ប្អូន​ជា​អ្នក​ជឿ។ ១៤ បង​ប្អូន​អើយ បង​ប្អូន​បាន​យក​តំរាប់​តាម​ក្រុមជំនុំ*​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​នៅ​ស្រុក​យូដា ដែល​រួម​ក្នុង​អង្គ​ព្រះគ្រិស្ដយេស៊ូ​នោះ​ដែរ ដ្បិត​បង​ប្អូន​បាន​រង​ទុក្ខ​លំបាក ដោយ​ជន​រួម​ជាតិ​របស់​បង​ប្អូន​ធ្វើ​បាប ដូច​អ្នក​នៅ​ស្រុក​យូដា ត្រូវ​ជន​ជាតិ​យូដា​ធ្វើ​បាប​ដែរ។ ១៥ អ្នក​ទាំង​នោះ​បាន​ធ្វើ​គុត​ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូ និង​សម្លាប់​ពួក​ព្យាការី* ព្រម​ទាំង​ធ្វើ​ទុក្ខ​បៀតបៀន​យើង​ទៀត​ផង។ អ្នក​ទាំង​នោះ​មិន​គាប់​ព្រះហឫទ័យ​ព្រះជាម្ចាស់​ទេ ហើយ​គេ​ក៏​ជា​ខ្មាំង​សត្រូវ​នឹង​មនុស្ស​លោក​ទាំង​អស់! ១៦ ពួក​គេ​បាន​រារាំង​យើង​មិន​អោយ​ប្រកាស​ដំណឹងល្អ​ដល់​ជាតិ​សាសន៍​ដទៃ​ទេ ដើម្បី​កុំ​អោយ​ជាតិ​សាសន៍​ទាំង​នោះ​ទទួល​ការ​សង្គ្រោះ ធ្វើ​ដូច្នេះ អំពើ​បាប​របស់​ពួក​គេ​ចេះ​តែ​កើន​ឡើងៗ​ដល់​កំរិត ហើយ​នៅ​ទី​បំផុត​ពួក​គេ​នឹង​ត្រូវ​ទទួល​ទោស​មិន​ខាន​។
លោក​ប៉ូល​ចង់​ជួប​គ្រិស្ដបរិស័ទ​នៅ​ក្រុង​ថេស្សាឡូនិក
១៧ បង​ប្អូន​អើយ ចំពោះ​យើង​វិញ ទោះ​បី​យើង​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​បង​ប្អូន​មួយ​គ្រា​ក្ដី គឺ​នៅ​ឆ្ងាយ​តែ​រូប​កាយ​ប៉ុណ្ណោះ ឯ​ចិត្ត​យើង​នៅ​ជាប់​នឹង​បង​ប្អូន​ជានិច្ច ហើយ​យើង​ខំ​ប្រឹងប្រែង​រក​គ្រប់​មធ្យោបាយ ដើម្បី​អោយ​បាន​មក​ជួប​បង​ប្អូន ព្រោះ​យើង​ចង់​ឃើញ​មុខ​បង​ប្អូន​ខ្លាំង​ណាស់។ ១៨ ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​យើង គឺ​ខ្ញុំ​ផ្ទាល់ ប៉ូល បាន​រក​ឱកាស​មក​ជួប​មុខ​បង​ប្អូន​ពីរ​បី​លើក​ហើយ ក៏​ប៉ុន្តែ មារ*​សាតាំង​ចេះ​តែ​រារាំង​ដំណើរ​យើង។ ១៩ បង​ប្អូន​ហ្នឹង​ហើយ ដែល​ធ្វើ​អោយ​យើង​មាន​សង្ឃឹម មាន​អំណរ​សប្បាយ និង​មាន​កិត្តិយស នាំ​អោយ​យើង​បាន​ខ្ពស់​មុខ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះភក្ត្រ​ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូ​នៅ​ពេល​ព្រះអង្គ​យាង​មក។ ក្រៅ​ពី​បង​ប្អូន គ្មាន​អ្នក​ឯ​ណា​ទៀត​ឡើយ!។ ២០ បង​ប្អូន​ពិត​ជា​សិរីរុងរឿង និង​ជា​អំណរ​របស់​យើង​មែន។