លោក​ពេត្រុស និង​លោក​យ៉ូហាន​ប្រោស​ជន​ពិការ​ម្នាក់​អោយ​ជា
១ នៅ​ពេល​អធិស្ឋាន*​ម៉ោង​បី​រសៀល លោក​ពេត្រុស និង​លោក​យ៉ូហាន​បាន​ឡើង​ទៅ​ព្រះវិហារ*​ជា​មួយ​គ្នា។
២ រៀង​រាល់​ថ្ងៃ មាន​គេ​សែង​អ្នក​ពិការ​ជើង​ពី​កំណើត​ម្នាក់ មក​ដាក់​នៅ​ខ្លោង​ទ្វារ​ព្រះវិហារ​ឈ្មោះ «ទ្វារ​លំអ» ដើម្បី​សុំ​ទាន​អស់​អ្នក​ដែល​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ។ ៣ កាល​គាត់​ឃើញ​លោក​ពេត្រុស និង​លោក​យ៉ូហាន​កំពុង​ដើរ​ចូល​ព្រះវិហារ គាត់​ក៏​សុំ​ទាន។ ៤ លោក​ពេត្រុស និង​លោក​យ៉ូហាន​សម្លឹង​មើល​មុខ​គាត់ រួច​ពោល​ថា៖ «សូម​មើល​មក​យើង!»។ ៥ គាត់​ក៏​ក្រឡេក​មើល​ទៅ​លោក​ទាំង​ពីរ ដោយ​សង្ឃឹម​នឹង​ទទួល​ប្រាក់។ ៦ ប៉ុន្តែ លោក​ពេត្រុស​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​គាត់​ថា៖ «ខ្ញុំ​គ្មាន​ប្រាក់ គ្មាន​មាស​ទេ តែ​អ្វីៗ​ដែល​ខ្ញុំ​មាន ខ្ញុំ​សុំ​ជូន​អ្នក ដូច្នេះ ក្នុង​ព្រះនាម​ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ* ជា​អ្នក​ភូមិ​ណាសារ៉ែត ចូរ​ក្រោក​ឡើង ដើរ​ទៅ​ចុះ!»។ ៧ លោក​ចាប់​ដៃ​ស្ដាំ​គាត់​អោយ​ក្រោក​ឈរ​ឡើង។ រំពេច​នោះ​ជើង​របស់​គាត់ និង​សន្លាក់​ឆ្អឹង ក៏​ប្រែ​ជា​មាំមួន ៨ គាត់​ក៏​ស្ទុះ​ឈរ​ឡើង ហើយ​ដើរ​បាន។ គាត់​ចូល​ក្នុង​ព្រះវិហារ​ជា​មួយ​សាវ័ក​ទាំង​ពីរ​រូប ទាំង​ដើរ​ផង លោត​ផង និង​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះជាម្ចាស់​ផង។
៩ ប្រជាជន​ទាំង​អស់​បាន​ឃើញ​គាត់​ដើរ និង​ឮ​គាត់​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះជាម្ចាស់ ១០ គេ​ស្គាល់​ជាក់​ថា​អ្នក​នោះ​ហើយ​ដែល​តែង​អង្គុយ​សុំ​ទាន​នៅ​ខ្លោង​ទ្វារ​ព្រះវិហារ*​ឈ្មោះ «ទ្វារ​លំអ» គេ​ក៏​ភ័យ​ស្ញប់ស្ញែង ហើយ​ងឿងឆ្ងល់​ជា​ខ្លាំង​អំពី​ហេតុការណ៍​ដែល​កើត​មាន​ដល់​គាត់។
សុន្ទរកថា​របស់​លោក​ពេត្រុស​នៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ
១១ បុរស​នោះ​នៅ​ជាប់​ជា​មួយ​លោក​ពេត្រុស និង​លោក​យ៉ូហាន​ជានិច្ច។ ប្រជាជន​ទាំង​មូល​ភ័យ​ស្ញប់ស្ញែង​ណាស់ គេ​រត់​ទៅ​ចោមរោម​លោក​ទាំង​ពីរ​នៅ​ថែវ​សាឡូម៉ូន។ ១២ លោក​ពេត្រុស​ឃើញ​ដូច្នោះ ក៏​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​កាន់​ប្រជាជន​ថា៖ «បង​ប្អូន​អ៊ីស្រាអែល​អើយ! ហេតុ​ដូច​ម្ដេច​បាន​ជា​បង​ប្អូន​ងឿងឆ្ងល់​អំពី​ហេតុការណ៍​នេះ? ហេតុ​ដូច​ម្ដេច​បាន​ជា​បង​ប្អូន​សម្លឹង​មើល​មក​យើង​ខ្ញុំ​ដូច្នេះ? តើ​បង​ប្អូន​ស្មាន​ថា យើង​ខ្ញុំ​បាន​ប្រោស​បុរស​នេះ​អោយ​ដើរ​រួច មក​ពី​ឫទ្ធានុភាព​របស់​យើង​ខ្ញុំ​ផ្ទាល់ ឬ​មក​ពី​យើង​ខ្ញុំ​ចេះ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះជាម្ចាស់?។ ១៣ ព្រះ​របស់​លោក​អប្រាហាំ របស់​លោក​អ៊ីសាក និង​របស់​លោក​យ៉ាកុប ជា​ព្រះ​នៃ​បុព្វបុរស​របស់​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​សិរីរុងរឿង​មក​ព្រះយេស៊ូ ជា​អ្នក​បំរើ​ព្រះអង្គ។ បង​ប្អូន​បាន​ចាប់​បញ្ជូន​ព្រះយេស៊ូ​ទៅ​អោយ​គេ​កាត់​ទោស ថែម​ទាំង​បដិសេធ​មិន​ទទួល​ស្គាល់​ព្រះអង្គ នៅ​ចំពោះ​មុខ​លោក​ពីឡាត នៅ​ពេល​ដែល​លោក​ចង់​ដោះ​លែង​ព្រះអង្គ​ទៀត​ផង។ ១៤ បង​ប្អូន​បាន​បដិសេធ​មិន​ទទួល​ស្គាល់​ព្រះ​ដ៏វិសុទ្ធ ព្រះ​ដ៏​សុចរិត ហើយ​បែរ​ជា​ទាមទារ​សុំ​អោយ​គេ​ដោះ​លែង​ឃាតក​ទៅ​វិញ។ ១៥ បង​ប្អូន​បាន​អោយ​គេ​ធ្វើ​គុត​ម្ចាស់​នៃ​ជីវិត ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់​បាន​ប្រោស​អោយ​ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ យើង​ខ្ញុំ​ជា​សាក្សី​អំពី​ហេតុការណ៍​នេះ។ ១៦ ដោយសារ​យើង​ខ្ញុំ​ជឿ​លើ​ព្រះនាម​ព្រះយេស៊ូ គឺ​ព្រះនាម​ព្រះអង្គ​ហ្នឹង​ហើយ បាន​ធ្វើ​អោយ​បុរស​ដែល​បង​ប្អូន​ឃើញ ហើយ​ស្គាល់​នេះ​មាន​កម្លាំង​ឡើង​វិញ។ គាត់​បាន​ជា​ទាំង​ស្រុង ដោយសារ​ជំនឿ​លើ​ព្រះយេស៊ូ ដូច​បង​ប្អូន​ឃើញ​ស្រាប់។
១៧ បង​ប្អូន​អើយ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​បង​ប្អូន​ទាំង​អស់​គ្នា និង​ពួក​នាម៉ឺន​របស់​បង​ប្អូន​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ដូច្នោះ ទាំង​មិន​ដឹង​ខ្លួន។ ១៨ ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់​បាន​ធ្វើ​អោយ​ហេតុការណ៍​នេះ​កើត​ឡើង ស្រប​តាម​សេចក្ដី​ដែល​ព្រះអង្គ​ប្រកាស​ទុក​ជា​មុន តាម​រយៈ​ព្យាការី​ទាំង​អស់ គឺ​ថា ព្រះគ្រិស្ដ​របស់​ព្រះអង្គ​ត្រូវ​តែ​រង​ទុក្ខ​លំបាក។ ១៩ ហេតុ​នេះ សូម​កែ​ប្រែ​ចិត្ត​គំនិត ហើយ​វិល​មក​រក​ព្រះជាម្ចាស់​វិញ ដើម្បី​អោយ​ព្រះអង្គ​លុប​បំបាត់​បាប​របស់​បង​ប្អូន។ ២០ ព្រះអម្ចាស់​នឹង​ប្រទាន​អោយ​បង​ប្អូន​បាន​ស្គាល់​ពេល​សំរាក ព្រម​ទាំង​ប្រទាន​ព្រះគ្រិស្ដយេស៊ូ​មក​បង​ប្អូន ដូច​ព្រះអង្គ​គ្រោង​ទុក​ជា​មុន។ ២១ ឥឡូវ​នេះ ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ​គង់​នៅ​ឯ​ស្ថាន​បរមសុខ* រហូត​ដល់​ព្រះជាម្ចាស់​រៀបចំ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​ឡើង​វិញ ដូច​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទុក តាម​រយៈ​ពួក​ព្យាការី​ដ៏វិសុទ្ធ*​របស់​ព្រះអង្គ នៅ​ជំនាន់​ដើម​ស្រាប់។ ២២ លោក​ម៉ូសេ​មាន​ប្រសាសន៍​ថាៈ “ព្រះអម្ចាស់​ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ធ្វើ​អោយ​មាន​ព្យាការី​ម្នាក់​ដូច​ខ្ញុំ ងើប​ឡើង​ពី​ចំណោម​បង​ប្អូន​អ្នក​រាល់​គ្នា អ្នក​រាល់​គ្នា​ត្រូវ​ស្ដាប់​តាម​សេចក្ដី​ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ប្រាប់។ ២៣ រីឯ​អស់​អ្នក​ដែល​មិន​ព្រម​ស្ដាប់​ព្យាការី​នេះ នឹង​ត្រូវ​ដក​ចេញ​ពី​ចំណោម​ប្រជារាស្ត្រ”
២៤ ព្យាការី​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​បាន​ថ្លែង​ព្រះបន្ទូល គឺ​ចាប់​តាំង​ពី​លោក​សាំយូអែល​រៀង​មក សុទ្ធ​តែ​បាន​ថ្លែង​ទុក​អំពី​ពេល​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ។ ២៥ បង​ប្អូន​ហ្នឹង​ហើយ​ជា​កូន​ចៅ​របស់​ព្យាការី ហើយ​បង​ប្អូន​ក៏​ចូល​រួម​ក្នុង​សម្ពន្ធមេត្រី*​ដែល​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​ចង​ជា​មួយ​បុព្វបុរស*​ដែរ ដូច​ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​កាន់​លោក​អប្រាហាំ​ថា “ក្រុម​គ្រួសារ​ទាំង​អស់​នៅ​ផែនដី​នឹង​ទទួល​ពរ តាម​រយៈ​ពូជពង្ស​របស់​អ្នក”២៦ ព្រះជាម្ចាស់​បាន​អោយ​អ្នក​បំរើ​របស់​ព្រះអង្គ​ងើប​ឡើង ហើយ​ចាត់​លោក​អោយ​មក​រក​បង​ប្អូន​ទាំង​អស់​គ្នា​មុន​គេ​បង្អស់ ដើម្បី​ប្រទាន​ពរ​ដល់​បង​ប្អូន ដោយ​ណែនាំ​ម្នាក់ៗ​អោយ​ងាក​ចេញ​ពី​អំពើ​ទុច្ចរិត»។