២៣
ព្រះបន្ទូលស្ដីអំពីក្រុងទីរ៉ុស និងក្រុងស៊ីដូន
១ សេចក្ដីប្រកាសស្ដីអំពី
ក្រុងទីរ៉ុស:
នាវាមកពីស្រុកតើស៊ីសអើយ
ចូរនាំគ្នាស្រែកយំទៅ
ដ្បិតកំពង់ផែរបស់ក្រុងទីរ៉ុសវិនាសសូន្យ
ឥតមានសល់ផ្ទះ ឥតមានកន្លែងចូលសំចត
ទៀតឡើយ!។
ពួកគេបានឃើញដូច្នេះ នៅពេលធ្វើដំណើរ
មកពីកោះគីប្រុស។
២ អ្នករាល់គ្នាដែលរស់នៅតាមឆ្នេរសមុទ្រ
អ្នករាល់គ្នាជាឈ្មួញនៅស្រុកស៊ីដូនដែលចាត់
មនុស្សអោយទៅរកស៊ីតាមសមុទ្រអើយ
ចូរនាំគ្នាតក់ស្លុត និយាយលែងចេញ!។
៣ អ្នកស្រុកស៊ីដូនបានប្រមូលភោគផលទាំងប៉ុន្មាន
ដែលគេដាំនៅតាមដងទន្លេនីល
ភោគសម្បត្តិរបស់ប្រជាជាតិទាំងឡាយ
សុទ្ធតែនៅប្រមូលផ្ដុំក្នុងក្រុងស៊ីដូនទាំងអស់។
៤ ស៊ីដូន ជាក្រុងដ៏រឹងមាំនៅតាមឆ្នេរសមុទ្រអើយ
អ្នកត្រូវអាម៉ាស់ហើយ
ដ្បិតសមុទ្រពោលថា:
ខ្ញុំពុំធ្លាប់ឈឺផ្ទៃ ខ្ញុំពុំធ្លាប់បង្កើតកូន
ហើយក៏ពុំធ្លាប់ចិញ្ចឹមកូនកម្លោះកូនក្រមុំដែរ។
៥ ពេលដំណឹងនេះលេចឮទៅដល់ស្រុកអេស៊ីប
អ្នកស្រុកនាំគ្នាភ័យញ័រ ដូចកាលដែលគេបាន
ឮដំណឹងពីហេតុការណ៍ដែលកើតមាន
ដល់ក្រុងទីរ៉ុសដែរ។
៦ អ្នកដែលរស់នៅតាមឆ្នេរសមុទ្រអើយ
ចូរនាំគ្នាឆ្លងទៅស្រុកតើស៊ីស
ហើយស្រែកយំនៅទីនោះទៅ!។
៧ តើនេះឬទីក្រុងរបស់អ្នករាល់គ្នា
ជាកន្លែងដែលធ្លាប់តែមានមនុស្សអ៊ូអរ
ជាក្រុងដែលមានកំណើតពីបុរាណកាលមក
ហើយធ្លាប់ត្រួតត្រាស្រុកឆ្ងាយៗនោះ?
៨ តើនរណាសំរេចរំលាយក្រុងទីរ៉ុសដូច្នេះ?
ដ្បិតក្រុងទីរ៉ុសធ្លាប់តែងតាំងស្ដេច
អោយគ្រងរាជ្យលើស្រុកនានា
អ្នករកស៊ីពីក្រុងនេះសុទ្ធតែជាមេដឹកនាំ
ហើយមនុស្សម្នាលើផែនដីទាំងមូល តែងតែ
គោរពអ្នកជំនួញរបស់ក្រុងនេះគ្រប់ៗគ្នា។
៩ ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូល បានសំរេចដូច្នេះ
ដើម្បីបំបាក់អំនួតរបស់អស់អ្នកដែល
ស្រឡាញ់កិត្តិយស
និងដើម្បីបន្ទាបអស់អ្នកដែលតម្កើងខ្លួន
នៅលើផែនដីនេះ។
១០ ទីរ៉ុសអើយ ចូរភ្ជួររាស់ដីរបស់អ្នក
ដូចគេភ្ជួររាស់នៅតាមទន្លេនីល
ដ្បិតលែងមានកំពង់ផែសំរាប់អោយនាវា
មកពីស្រុកតើស៊ីសចូលចតទៀតហើយ!។
១១ ព្រះអម្ចាស់បានលាតព្រះហស្ដទៅលើសមុទ្រ
ព្រះអង្គបានធ្វើអោយនគរទាំងឡាយញាប់ញ័រ
ព្រះអង្គបានបញ្ជាអោយជនជាតិកាណាន
កំទេចក្រុងដែលមានកំពែងរឹងមាំរបស់ខ្លួន។
១២ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា:
អ្នកក្រុងស៊ីដូន ដែលត្រូវគេធ្វើបាបអើយ
អ្នកនឹងលែងបានធ្វើបុណ្យយ៉ាងសប្បាយ
តទៅមុខទៀតហើយ
ទោះបីអ្នករូតរះឆ្លងទៅកោះគីប្រុសក្ដី
ក៏នៅតែពុំបានសំរាកដែរ។
១៣ ចូរមើលទៅស្រុកខាល់ដេ!
ស្រុកនោះលែងមានប្រជាជនទៀតហើយ
ព្រោះជនជាតិអាស្ស៊ីរីបានធ្វើអោយស្រុកនោះ
ក្លាយទៅជាជំរករបស់សត្វព្រៃ។
ពួកគេបានដំឡើងប៉មចាំយាម
ហើយផ្ដួលរំលំដំណាក់ទាំងឡាយនៅក្រុងទីរ៉ុស
អោយបាក់បែកអស់។
១៤ នាវាទាំងឡាយដែលមកពីស្រុកតើស៊ីសអើយ
ចូរស្រែកយំទៅ ដ្បិតទីក្រុងជាជំរករបស់អ្នករាល់គ្នា
រលាយសូន្យបាត់ទៅហើយ!
១៥ នៅគ្រានោះក្រុងទីរ៉ុសនឹងត្រូវគេលែងនឹកនាអស់រយៈពេលចិតសិបឆ្នាំ ពោលគឺរយៈពេលមួយ រជ្ជកាលរបស់ស្ដេចមួយអង្គ។ លុះផុតពេលចិតសិបឆ្នាំនេះទៅ នឹងមានហេតុការណ៍កើតឡើងដល់ក្រុងនេះ ស្របនឹងចំរៀងស្ដីអំពីស្ត្រីពេស្យាថា:
១៦ «ស្ត្រីពេស្យាដែលគេបំភ្លេចចោលអើយ
ចូរយកចាប៉ីមួយមក
ហើយដើរព័ទ្ធជុំវិញទីក្រុងទៅ!
ចូរលេងអោយពីរោះ
ចូរច្រៀងហើយច្រៀងទៀតទៅ
ដើម្បីអោយគេនឹកនាដល់នាងវិញ!»។
១៧ លុះចិតសិបឆ្នាំកន្លងផុតទៅ ព្រះអម្ចាស់នឹងយាងមកសង្គ្រោះក្រុងទីរ៉ុស តែក្រុងនេះវិលទៅរកស៊ីយ៉ាងថោកទាបវិញ គឺវានឹងលក់ខ្លួនអោយនគរទាំងប៉ុន្មាន ក្នុងសកលលោកនេះ។ ១៨ ប៉ុន្តែ កំរៃ និងប្រាក់ចំណេញដែលក្រុងនេះរកបាន នឹងត្រូវញែកថ្វាយព្រះអម្ចាស់ គ្មាននរណាអាចប្រមូលទ្រព្យទាំងនេះទុកបានឡើយ ដ្បិតរបស់ទ្រព្យទាំងនេះ នឹងត្រូវបម្រុងទុកជាអាហារ សំរាប់ពួកអ្នកបំរើព្រះអម្ចាស់ និងជាសម្លៀកបំពាក់ដ៏ថ្លៃថ្នូរសំរាប់ពួកគេ។