២១
ព្រះបន្ទូលសំរាប់ស្ដេចសេដេគា
១ នេះជាព្រះបន្ទូលដែលព្រះអម្ចាស់ឆ្លើយតបមកព្រះបាទសេដេគា តាមរយៈលោកយេរេមា។ ព្រះបាទសេដេគាបានចាត់លោកផាសហ៊ើរ ជាកូនរបស់លោកម៉ាល់គា និងលោកបូជាចារ្យសេផានាជាកូនរបស់លោកម៉ាសេយ៉ា អោយមកសួរលោកយេរេមាថា ២ “ចូរសួរព្រះអម្ចាស់អោយយើងផង ដ្បិតព្រះចៅនេប៊ូក្នេសាជាស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូនលើកទ័ពមកច្បាំងជាមួយយើង។ ប្រហែលជាព្រះអម្ចាស់ធ្វើការអស្ចារ្យណាមួយ ដើម្បីជួយយើងដោយធ្វើអោយព្រះចៅនេប៊ូក្នេសាដកទ័ពថយចេញឆ្ងាយពីយើង”។
៣ លោកយេរេមាតបទៅលោកទាំងពីរវិញថា៖ «សូមលោកទូលព្រះបាទសេដេគាដូចតទៅ: ៤ ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែល ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថា: “មើល៍! ពលទាហានរបស់អ្នករាល់គ្នាកំពុងតែច្បាំងតទល់នឹងស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូន ព្រមទាំងជនជាតិខាល់ដេដែលកំពុងតែឡោមព័ទ្ធកំពែងក្រុងពីខាងក្រៅ។ យើងនឹងធ្វើអោយទាហានទាំងនោះដកខ្លួនថយចូលមកក្នុងទីក្រុងវិញ។ ៥ យើងនឹងប្រើឫទ្ធានុភាពរបស់យើងវាយប្រហារអ្នករាល់គ្នាដោយផ្ទាល់ដៃ តាមកំហឹងដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុតរបស់យើង។ ៦ យើងនឹងប្រហារទាំងមនុស្ស ទាំងសត្វនៅក្រុងនេះអោយស្លាប់ ដោយជំងឺអាសន្នរោគយ៉ាងសាហាវបំផុត។ ៧ បន្ទាប់មកទៀត យើងនឹងប្រគល់សេដេគាជាស្ដេចស្រុកយូដា ព្រមទាំងពួកមន្ត្រី ប្រជាជន និងអ្នកក្រុងដែលនៅសេសសល់ពីស្លាប់ដោយសារជំងឺអាសន្នរោគ មុខដាវ និងទុរ្ភិក្ស ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់នេប៊ូក្នេសា ជាស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូន ក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ខ្មាំងសត្រូវ និងក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់អស់អ្នកដែលចង់ប្រហារជីវិតពួកគេ។ ស្ដេចបាប៊ីឡូននឹងប្រហារជីវិតពួកគេដោយមុខដាវ ឥតអាសូរ ឥតត្រាប្រណី និងអាណិតមេត្តាឡើយ” -នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់»។
៨ «ចំណែកឯប្រជាជននោះវិញ ចូរប្រាប់ពួកគេដូចតទៅ: “ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា យើងមានផ្លូវពីរអោយអ្នករាល់គ្នាជ្រើសរើស គឺផ្លូវនៃជីវិត និងផ្លូវនៃសេចក្ដីស្លាប់។ ៩ អ្នកណាទ្រាំរស់នៅក្នុងក្រុងនេះតទៅមុខទៀត អ្នកនោះនឹងត្រូវស្លាប់ដោយមុខដាវ ដោយទុរ្ភិក្ស និងដោយជំងឺអាសន្នរោគ។ រីឯអ្នកចេញទៅចុះចូលនឹងជនជាតិខាល់ដេដែលឡោមព័ទ្ធទីក្រុង នឹងបានរួចជីវិត។ ១០ យើងងាកមករកក្រុងនេះដើម្បីដាក់ទោស គឺមិនមែនអោយពរទេ។ យើងនឹងប្រគល់ទីក្រុងទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ស្ដេចស្រុកបាប៊ីឡូន ហើយស្ដេចនោះនឹងដុតកំទេចទីក្រុង”» - នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
១១ «ចូរប្រកាសប្រាប់ញាតិវង្សរបស់ស្ដេចស្រុកយូដាដូចតទៅ:
សូមស្ដាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់!
១២ ព្រះរាជវង្សរបស់ស្ដេចដាវីឌអើយ!
ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា:
“ចូរនាំគ្នារកយុត្តិធម៌តាំងពីព្រលឹម។
ចូរដោះលែងអស់អ្នកដែលត្រូវគេ
ជិះជាន់សង្កត់សង្កិន។
បើអ្នករាល់គ្នាមិនលះបង់អំពើអាក្រក់ទេនោះ
កំហឹងរបស់យើងផ្ទុះឡើងដូចភ្លើង
ឆេះសន្ធោសន្ធៅ គ្មាននរណាអាចពន្លត់បាន។
១៣ អស់អ្នកដែលរស់នៅត្រង់ដីទំនាប
និងនៅត្រង់ថ្មរាបអើយ
យើងប្រឆាំងនឹងអ្នករាល់គ្នាហើយ!
- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ -
គឺយើងប្រឆាំងនឹងអ្នករាល់គ្នាដែលពោលថា
តើនរណាអាចចុះមកវាយពួកយើង
តើនរណាអាចចូលមកក្នុងទីតាំងរបស់យើង?
១៤ យើងនឹងដាក់ទោសអ្នករាល់គ្នា
តាមអំពើដែលអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្ត
យើងនឹងដុតព្រៃរបស់អ្នករាល់គ្នា
អោយឆេះរាលដាលជុំវិញអ្នករាល់គ្នា”
- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់»។