1 মোৰ হৃদয় ভাল সুন্দৰ ভাৱধাৰাৰে ভৰি পৰিছে;

ৰজাৰ উদ্দেশ্যে মই কবিতা ৰচিছো;

মোৰ জিভা লেখকৰ কলমৰ দৰে হৈ উঠিছে।

2 মানুহৰ সন্তান সকলতকৈ তুমি পৰম সুন্দৰ;

তোমাৰ ওঁঠযোৰি অনুগ্ৰহেৰে পৰিপূৰ্ণ;

ঈশ্বৰে চিৰকাললৈকে তোমাক আশীৰ্ব্বাদ কৰিলে।

3 হে বীৰ, তোমাৰ তৰোৱাল কঁকালত বান্ধি লোৱা;

গৌৰৱ আৰু মহিমাৰ সাজত তুমি বিভূষিত হোৱা।

4 ধার্মিকতাযুক্ত সত্য আৰু নম্রতাৰ পক্ষে তুমি নিজৰ গৌৰৱত বিজয়ীৰ দৰে যাত্রা কৰা;

তোমাৰ সোঁ হাতে তোমাক ভয় জন্মোৱা কাৰ্য শিকাওঁক।

5 তোমাৰ ধনুৰ কাঁড়বোৰ চোকা;

ৰজাৰ শত্ৰুবোৰৰ বুকুত সেই কাঁড়বোৰে বিন্ধি যায়;

জাতিবোৰ তোমাৰ ভৰিৰ তলত পৰি যায়;

6 ঈশ্বৰে তোমাক দিয়া সিংহাসন চিৰস্থায়ী*হে ঈশ্বৰ, তোমাৰ সিংহাসন, ঈশ্বৰৰ সিংহাসন, চাওক ইব্ৰী 1:8-9, অনন্ত কাললৈকে থাকে;

তোমাৰ ৰাজকীয় ৰাজদণ্ড ন্যায়শাসনৰ দণ্ড।

7 তুমি ধাৰ্মিকতাক ভাল পোৱা আৰু দুষ্টতাক ঘৃণা কৰা;

সেইবাবে ঈশ্বৰে, তোমাৰ ঈশ্বৰে, তোমাৰ সংগীসকলতকৈ

অধিক বেচি আনন্দৰ তেলেৰে তোমাক অভিষেক কৰিলে।

8 গন্ধৰস, অগৰু আৰু দালচিনিৰ সকলো গন্ধত তোমাৰ বস্ত্ৰ সুগন্ধ হৈছে।

হাতী-দাঁতেৰে নির্মাণ কৰা অট্টালিকাৰ পৰা তাঁৰযুক্ত বাদ্যযন্ত্ৰৰ বাদ্যই তোমাক আনন্দ দিয়ে।

9 তোমাৰ সন্মানীত মহিলাসকলৰ মাজত ৰাজকন্যাও আছে;

তোমাৰ সোঁহাতে সোণ আৰু ওফীৰৰে বিভূষিতা ৰাণী থিয় হৈ আছে।

10 হে কন্যা, মন দি কাণ পাতি শুনা;

তোমাৰ লোকসকলক তুমি পাহৰি যোৱা;

তোমাৰ পিতৃ গৃহৰ কথা পাহৰি যোৱা।

11 তেতিয়াহে ৰজাই তোমাৰ সৌন্দৰ্য্যত ইচ্ছা প্রকাশ কৰিব;

কিয়নো তেৱেঁই তোমাৰ প্ৰভু; তেওঁৰ আগত প্রণাম কৰা।

12 তূৰ নগৰৰ লোকসকলে তোমাৰ অনুগ্রহ বিচাৰি উপহাৰেৰে সৈতে উপস্থিত হব;

ধনীসকলেও সকলো সম্পদেৰে সৈতে তোমাৰ অনুগ্ৰহ বিচাৰিব।

13 ৰাজপ্রাসাদত ৰাজকন্যাক সজ্জিত কৰা হ’ব;

তেওঁৰ বস্ত্ৰ সোণৰ সূতাৰে বোৱা হৈছে।

14 নানা বৰঙীয়া ফুলাম বস্ত্ৰেৰে বিভূষিত কৰি তেওঁক ৰজাৰ আগলৈ নিয়া হব;

তাইৰ পাছত তাইৰ অবিবাহিতা সংগীসকলেও অনুসৰণ কৰিব।

15 আনন্দ আৰু উল্লাসেৰে তেওঁলোকক লৈ অনা হব;

তেওঁলোক ৰজাৰ ৰাজপ্রসাদত আহি সোমাব।

16 তোমাৰ পূর্বপুৰুষসকলৰ ঠাই তোমাৰ পুত্রসকলে ল’ব;

লোকসকলৰ মাজত তুমি তেওঁলোকক গোটেই পৃথিবীত ৰাজকুমাৰ কৰিবা।

17 মই তোমাৰ নাম পুৰুষানুক্ৰমে সোঁৱৰণ কৰিম;

সেইকাৰণে লোকসকলে চিৰকাললৈকে তোমাৰ ধন্যবাদ কৰিব।