1 ইস্ৰায়েলে কওঁক,

“যৌৱন কালৰ পৰাই তেওঁলোকে মোক অনেক আক্রমণ কৰিলে।”

2 “যৌৱন কালৰে পৰা তেওঁলোকে মোক অনেক দুখ দিলে;

তথাপি মোক জিনিব পৰা নাই।

3 হালোৱাই মোৰ পিঠিত হাল বালে;

তেওঁলোকে দীঘলকৈ সীৰলু কাটিলে।”

4 যিহোৱা ধাৰ্মিক; তেওঁ মোক দুষ্টলোকৰ দাসত্বৰ পৰা মুক্ত কৰিলে* তেওঁ দুষ্টবোৰৰ ৰচীবোৰ ছিঙি পেলালে। ।

5 যিসকলে চিয়োনক ঘিণ কৰে,

তেওঁলোক লজ্জিত হওঁক, বিমুখ হওঁক।

6 তেওঁলোক ঘৰৰ চালৰ ওপৰত গজা ঘাঁহৰ দৰে হওঁক,

যি নৌ বাঢ়োতেই শুকাই যায়;

7 যেয়ে তাক দাব বিচাৰে, তাৰে তেওঁৰ হাতৰ মুঠি পূৰ নহয়,

যেয়ে তাক ডাঙৰি বান্ধিব বিচাৰে, তাৰে তেওঁৰ ভড়াল পূর্ণ নহয়।

8 বাটৰুৱাবোৰে সেই ফালেদি গ’লে তেওঁলোকক এনেদৰে নকয়,

“তোমালোকৰ ওপৰত যিহোৱাৰ আশীৰ্ব্বাদ থাকক!

যিহোৱাৰ নামেৰে আমি তোমালোকক আশীৰ্ব্বাদ দিছোঁ।”