143 অধ্যায়
দায়ুদৰ ৰচিত গীত
হে যিহোৱা, মোৰ প্ৰাৰ্থনা শুনা,
মোৰ কাকুতিলৈ কাণ পাতা;
তোমাৰ বিশ্বস্ততা আৰু ধাৰ্মিকতাত মোক উত্তৰ দিয়া।
তোমাৰ দাসক বিচাৰলৈ নিনিবা;
কিয়নো তোমাৰ দৃষ্টিত কোনো জীৱিত লোক ধাৰ্মিক নহয়।
শত্ৰুৱে মোক পাছে পাছে খেদি আহিল,
তেওঁ মোক মাটিত পেলাই মোৰ জীৱন ছিন্ন-ভিন্ন কৰিলে,
দীর্ঘ দিনৰ আগেয়ে মৃত হোৱা লোকৰ দৰে তেওঁ মোক অন্ধকাৰময় ঠাইত বসতি কৰালে।
সেইবাবে মোৰ আত্মা অন্তৰত ব্যাকুল হৈছে;
মোৰ অন্তৰত মন অসাৰ হৈ পৰিছে।
মই পূৰ্বকালৰ দিনৰ কথা মনত পেলাও,
মই তোমাৰ সকলো কার্যৰ বিষয়ে চিন্তা কৰোঁ,
তোমাৰ হাতৰ কাৰ্যবোৰ ধ্যান কৰোঁ।
মই তোমাৰ ফালে মোৰ হাত মেলি আগবঢ়াই দিছোঁ;
শুকান ভূমিৰ নিচিনাকৈ মোৰ প্ৰাণ তোমাৰ কাৰণে তৃষ্ণাতুৰ হৈছে। [চেলা]
হে যিহোৱা, তুমি শীঘ্ৰে মোক উত্তৰ দিয়া,
কাৰণ মোৰ আত্মাৰ উৎসাহ নোহোৱা হৈছে;
মোৰ পৰা তোমাৰ মুখ লুকুৱাই নাৰাখিবা,
মই গাতলৈ নামি যোৱাবোৰৰ নিচিনা হৈ পৰিম।
ৰাতিপুৱাতে মোক তোমাৰ সুস্থিৰ প্রেমৰ বচন শুনুউৱা,
কাৰণ মই তোমাৰ ওপৰতে ভাৰসা কৰিছোঁ;
তুমি মোক মই চলিবলগীয়া পথ শিকোঁৱা,
কিয়নো মই মোৰ প্রাণ তোমালৈ তুলি ধৰিছোঁ।
হে যিহোৱা, মোৰ শত্ৰুবোৰৰ পৰা তুমি মোক উদ্ধাৰ কৰা;
মই লুকাবৰ কাৰণে তোমাৰ ওচৰলৈ পলাই আহিছোঁ;
10 তোমাৰ ইচ্ছাৰ কার্য সিদ্ধ কৰিবলৈ তুমি শিকোৱা,
কিয়নো তুমিয়েই মোৰ ঈশ্বৰ;
তোমাৰ মংগলময় আত্মাৰে মোক সমান পথত চলাই নিয়া।
11 হে যিহোৱা, তোমাৰ নামৰ কাৰণে মোক পুনৰায় সঞ্জীৱিত কৰা;
তোমাৰ ধাৰ্মিকতাৰে সংকটৰ পৰা তুমি মোক উদ্ধাৰ কৰা।
12 তোমাৰ সুস্থিৰ প্রেমেৰে মোৰ শত্ৰুবোৰক উচ্ছন্ন কৰা;
মোৰ সকলো বিপক্ষবোৰক তুমি ধ্বংস কৰা,
কিয়নো মই তোমাৰ দাস।