19
زَکّائے مهمانی
1 ایسّا اَریهایا آتک و چه شهرئے نیاما گوَزگا اَت. 2 اۆدا زَکّا نامێن سێر و اَزگارێن مردے هست‌اَت که مالیاتگیرانی کماش اَت. 3 آییا لۆٹت بچارێت ایسّا چۆنێنے، بله مردمانی مُچّی مێڑی باز اَت و آییئے جند پَٹَکّ و لُک‌کَدّے اَت. پمێشکا دیستی نکرت. 4 گڑا په دْرِکّے دێما شت و مزنێن درچکێئے*19:4 اے درچکئے اِلمی نام «Ficus sycomorus» اِنت. سرا سر کپت تان آییا بگندیت، چیا که ایسّا چه همے راها گوَزگا اَت.
5 وهدے ایسّا هما جاگها رَست، بُرزاد چارت و گوَشتی: «او زَکّا! زوتّ جَهلا اێر کپ، که مرۆچی من تئیی مهمان آن.» 6 آ، اشتاپی چه درچکا اێر کپت و ایسّایی په گَل و شادهی وتی لۆگا وشّ‌آتک کرت.
7 وهدے مردمان اے دیست، وت‌مان‌وتا نُرنڈان گوَشتِش: «ایسّا گُنهکارێن مردێئے لۆگا مهمان بوتگ.» 8 بله زَکّا پاد آتک، اۆشتات و گۆن هُداوندێن ایسّایا گوَشتی: «او هُداوند! وتی سجّهێن مال و مَڈّیئے نێما په نێزگار و گریبێن مردمان بهر و بانگَ کنان و اگن من کَسێئے مال په ناهَکّ پُشتا کَشّتگ و برتگ، آیانی بدلا چار سَری گێشترَ دئیان.»
9 ایسّایا گۆن آییا گوَشت: «مرۆچی اے لۆگا، پهِلّی و رَکّگ سر بوتگ، چیا که اے مرد هم چه اِبراهێمئے نَسل و پدرێچا اِنت. 10 هئو! انسانئے چُکّ په گُنهکار و گارێنانی شۆهاز و رَکّێنگا آتکگ.»
بادشاه و ده هِزمتکار
(مَتّا 25:14–30)
11 هما وهدا که مردم ایسّائے هبران گۆش دارگا اتنت، ایسّایا گێش کنان مِسالے آورت. چیا که آ اورْشَلیمئے نزّیکا رَستگ‌اَت و مردمانی گُمان اِش اَت که هُدائے بادشاهی هما وهدا پَدّرَ بیت. 12 گوَشتی: «یک بَرے، سَردارزادگے دورێن مُلکێا شت تانکه په بادشاهیا برسیت و پدا وتی ڈێه و ڈگارا پِر بترّیت. 13 گڑا، ده هِزمتکاری وتی کِرّا لۆٹت و هر یکّێا یک اَشرپیے†19:13 اَسلیگێن یونانی زبانا، اے زرّئے نام «مینا» اِنت. یک میناے یک کار کنۆکێئے کمّ و گێش سئے ماهئے مُزّ بوتگ. دات و گوَشتنتی: ‹تانکه من وتی سپرا جنان و پدا کایان، شما گۆن اے زَرّان سئوداگری بکنێت.› 14 بله هما مُلکئے مردمان چه آییا نپْرتَ کرت. آییئے رئوگا رَند، کاسِد و کُلئوِش راه دات که ‹ما نلۆٹێن اے مرد، مئے سرا بادشاهی بکنت.›
15 «بله آییا بادشاهی رَست و وتی مُلکا پِر ترّت و آتک. گڑا هُکمی کرت هما دهێن هِزمتکاران که زَرّی داتگ‌اتنت بیارنت، تان بزانت آیان چینچک نَپ و سوتّ کَٹّتگ. 16 ائولی هِزمتکار آتک و گوَشتی: ‹او واجه! چه تئیی یکّێن اَشرپیا، من ده اَشرپی کَٹّتگ.› 17 بادشاها گوَشت: ‹شاباش، او شَرّێن گُلام! نون پمێشکا که تئو گۆن کمّێن بُنمالا تچک و راست بوتگئے، من ترا وتی مُلکئے ده شهرئے هاکمَ کنان.›
18 «دومی آتک و گوَشتی: ‹او واجه! من چه تئیی یکّێن اَشرپیا، پنچ کَٹّتگ.› 19 بادشاها گوَشت: ‹من ترا وتی مُلکئے پنچ شهرئے هاکمیا دئیان.›
20 «دگه هِزمتکارے آتک و گوَشتی: ‹او واجه! اِش اِنت تئیی داتگێن اَشرپی که من دَزمالێا بستگ و اێر کرتگ‌اَت. 21 چیا که منا چه تئو تُرستگ، تئو ترندێن مردے ائے و هما که تئو اێر نکرتگ‌اَنت، هما چیزّانی پئیردا جنئے و وتیگَ کنئے و نکِشتگێنَ رُنئے.› 22 بادشاها گوَشت: ‹او بێکارێن گُلام! من ترا چه تئیی جندئے هبران مئیاریگَ کنان، تئو زانت من ترندێن مردمے آن، اێر نکرتگێن چیزّان وتیگَ کنان و نکِشتگێنَ رُنان. 23 گڑا تئو چیا منی داتگێن زَرّ، بیاجی و باپاریێئے کِرّا اێر نکرت که من پِر ترّگا رَند، وتی زرّ گۆن سوتّ بگپتێننت.›
24 «گڑا بادشاها گۆن وتی دیوانئے مردمان گوَشت: ‹اَشرپیا چه اِشیا پَچ گِرێت و هماییا بدئیێت که آییئے کِرّا ده اَشرپی اَنت.› 25 آیان گوَشت: ‹واجه! گۆن آییا پێسرا ده اَشرپی هست.› 26 بادشاها گوَشت: ‹شمارا گوَشان، هرکَسا که چیزّے هست، آییا گێشتر دئیگَ بیت، بله هرکَسا که نێست، هرچے که هستی هم پَچ گِرگَ بیت. 27 بله هما که منی دژمن اَنت و منی بادشاهیا نلۆٹنت، آیان منی کِرّا بیارێت و منی دێما بکُشێت.›»
په ایسّائے وشّ‌آتکا
(مَتّا 21:1–9؛ مَرکاس 11:1–10؛ یوهَنّا 12:12–15)
28 چه اے هبران و رَند، ایسّا پێسر و پێشگام دێم په اورْشَلیما رئوگا اَت. 29 وهدے زئیتون نام‌کپتێن کۆهئے سرا، بئیت‌پاجی و بئیت‌اَنیائے مێتگانی نزّیکا رَست، وتی دو مریدی پێسرا دێم دات و 30 گوَشتنتی: «دێمی مێتگا برئوێت و اَنچش که شما اۆدا رَسێت، کُرّگێن هَرے گندێت که بستگ و تنینگه کَسے آییا سوار نبوتگ. آییا بۆجێت و اِدا بیارێت. 31 اگن کَسێا چه شما جُست کرت ‹چیا اِشیا بۆجگا اێت،› بگوَشێت: ‹واجها پکار اِنت.›»
32 مرید شتنت و هما ڈئولا که ایسّایا گوَشتگ‌اَت، هما پئیما دیستِش. 33 اَنچش که کُرّگئے بۆجگا اتنت، کُرّگئے هُدابُندان چه آیان جُست کرت: «شما چیا اے کُرّگا بۆجگا اێت؟» 34 مریدان پَسّئو دات: «واجها پَکار اِنت.» 35 آیان کُرّگ ایسّائے کِرّا آورت، وتی شال و چادرِش کُرّگئے پُشتا اێر کرتنت و ایسّااِش سوار کرت. 36 اَنچش که ایسّا دێما رئوان اَت، مردمان وتی شال و چادر راهئے سرا چێرگێجان کرتنت.
37 وهدے ایسّا زئیتونئے کۆهئے اێرکپئے نزّیکا رَست، آییئے مریدانی مُچّیا په اے سجّهێن اَجِکّایی و مۆجزهان که آیان دیستگ‌اتنت، په گَل و شادهی و گۆن بُرزێن تئوارے، هُدا سَتا کرت و گوَشت: 38 «مبارک بات، هما بادشاها که په هُداوندئے ناما کئیت! سُهل و آسودگی مان آسمانا و شان و شئوکت بُرزێن اَرشا.»
39 چه مردمانی نیاما، لهتێن پَریسیا گۆن ایسّایا گوَشت: «او استاد! وتی مریدان نِهرّ و هَکّل کن که چُش مگوَشنت!» 40 ایسّایا درّاێنت: «من شمارا گوَشان، اگن اے بێتئوار ببنت، سِنگ و ڈۆک کوکّارَ کننت.»
ایسّائے گرێوگ
41 وهدے ایسّا اورْشَلیما نزّیک بوت و شهری دیست، گْرێتی و 42 گوَشتی: «دْرێگتا تئو، هئو، همے تئو، مرۆچی بزانتێن که کجام چیزّ، په تئو سُهل و آسودگی آورتَ کنت. بله بَژن و اَپسۆز که نون آ چه تئیی چمّا چێر و اَندێم اِنت. 43 په تئو اَنچێن رۆچَ کاینت که دژمن تئیی چپّ و چاگردا سَنگرَ بندنت و تئیی چارێن نێمگان اَنگرَّ کننت و تئیی پِڑ و چاگردا تَنْکَ تَرّێننت. 44 ترا و تئیی چُکّان، ڈگارا چَگلَ دئینت و گۆن هاک و هۆنا هۆر و هئوارَ کننت و سِنگے په سِنگێئے سرا هم پَشتَ نگێجنت، چیا که تئو وتی هُدائے آیگئے وهد و ساهت، پَجّاه نئیاورت.»
چه مزنێن پرستشگاها سئوداگرانی در کنگ
(مَتّا 21:12–16؛ مَرکاس 11:15–18؛ یوهَنّا 2:13–16)
45 چه اِشیا رَند، ایسّا مزنێن پرستشگاهئے پێشجاها شت و سئوداگرانی ڈنّا در کنگا گلاێش بوت. 46 گوَشتی: «هُدائے کتابا نبیسگ بوتگ: منی لۆگ، دْوا و پرستشئے جاگه ببیت،‡19:46 اِشئیا نبیئے کتاب، بَهر 56، بَند 7. بله شما دُزّبازارے کرتگ.»
47 آییا هر رۆچ مزنێن پرستشگاها تالیمَ دات. مزنێن دینی پێشوا، شَریَتئے زانۆگر و کئومئے کماش، آییئے کُشگئے جُهدا اتنت، 48 بله په وتی اے مکسدا، هچ راهے در گێتک نکرتِش، چیا که آییئے هر هبر مردمانی دلا نِشتگ‌اَت.