6
دِلسِتکێن هئیرات
1 «هُژّار بێت! وتی نێکێن کاران په مردمانی پێش دارگا مکنێت، چیا که اے ڈئولا شمارا چه آسمانی پتئے نێمگا هچ مُزّے نرسیت. 2 وهدے چیزّے هئیراتَ کنئے، گڑا جار مجن و ڈَنڈۆر مکن. دورو و دوپۆستێن مردم، کَنیسَه و کوچه و دَمْکانی تها اے ڈئولا کننت تانکه مردم آیان ستا بکننت و بساڑاینت. شمارا راستێنَ گوَشان، مُزّے که آیان رَسگی اَت، رَستِش. 3 وهدے هئیراتے چه راستێن دستا دئیئے، چپّێن دست سهیگ مبیت، 4 تانکه تئیی داتگێن هئیرات سرپۆش و چێراَندری ببیت. گڑا تئیی آسمانی پت، که چێرێنانَ گِندیت، تئیی مُزّا دنت.
دْوا
(لوکا 11:2–4)
5 «وهدے دْوا کنێت، گڑا دورو و دوپۆستێن مردمانی ڈئولا مکنێت، چیا که آیان کَنیسَهانی تها و چارراهانی سرا اۆشتگ و دْوا کنگ دۆستَ بیت، تانکه مردم آیان بگندنت. شمارا راستێنَ گوَشان، مُزّے که آیان رَسگی اَت، رَستِش. 6 بله هروهد دْوا کنئے، وتی لۆگا برئو، لۆگئے دپا ببند و چه وتی آسمانی پتا، که چه چمّان چێر و اَندێم اِنت، دْوا بلۆٹ، گڑا تئیی پت، که چێرێنانَ گِندیت، تئیی مُزّا دنت. 7 وهدے دْوا کنێت، گڑا درکئومێن مردمانی ڈئولا مُپت و ناهودگێن هبران لێس و پِلّێس*6:7 لێس و پلّێس، بزان بازێن تکرار. مکنێت، آ هئیالَ کننت که چه لێس و پِلّێسا آیانی دْوا گۆش دارگَ بیت. 8 آیانی پئیما مبێت، چیا که شمئے آسمانی پت چه لۆٹگا پێسر وتَ زانت که شمارا چے گَرَز اِنت.
9 «شما اے ڈئولا دْوا بلۆٹێت:
‹او مئے پت، که بُرزێن آسمانا ائے!
تئیی نام شرپدار بات.
10 تئیی بادشاهی بیایات.
تئیی واهگ و اِراده زمینئے سرا هم هما ڈئولا سَرجم بات که آسمانا سَرجمَ بیت.
11 مئے مرۆچیگێن رِزک و رۆزیگا مرۆچی مارا بدئے.
12 مئے گناه و رَدیان ببَکش، اَنچش که ما وتی سجّهێن دئینکار بَکشتگاَنت.
13 مارا آزمایش و چَکّاسا دئور مدئے و چه شئیتانا†6:13 یا: «چه شِرّا.» برَکّێن.›‡6:13 لهتێن دَزنبشتا آتکگ: «چیا که اَبدمانێن بادشاهی و واک و زۆر و شان و شئوکت تئییگ اَنت. آمین. اَنچش بات.»
14 «چیا که اگن شما مردمانی گناه و مئیاران ببَکشێت، گڑا شمئے آسمانی پت شمئے گناه و مئیاران هم بَکشیت، 15 بله اگن شما مردمانی گناه و مئیاران مبکشێت، گڑا شمئے آسمانی پت هم شمئے گناه و مئیاران نبکشیت.
رۆچگ
16 «وهدے رۆچگَ بێت، دورو و دوپۆستێن مردمانی ڈئولا وتی دێما تابان و گمناک مکنێت. آ وتی روا گیمُّرێننت و مونجا کننت تان مردم بزاننت رۆچگ اَنت. شمارا راستێنَ گوَشان، مُزّے که آیان رَسگی اَت، رَستِش. 17 بله وهدے رۆچگَ بئے، گڑا وتی دێم و روا بشۆد و سرا چرپ کن، 18 تانکه مردم مزاننت تئو رۆچگ ائے، تهنا تئیی آسمانی پت که چێراَندێم اِنت، هما بزانت. آ وهدی تئیی آسمانی پت که چێراَندریَ گندیت تئیی مُزّا دنت.
آیۆکێن جهانئے تۆشگ
19 «اے جهانا په وت مال و مَڈّی§6:19 مَڈّی، بزان گنج و هستی. مُچّ مکنێت، که اِدا آیان وَرۆک و رَمێزَ*6:19 وَرۆک و رمێز، بزان گوَنڈێن کِرم و لولُک که دار و پُچَّ وارت. وارت و زَنگَ گیپت و دُزِّشَ پُلنت و برنت. 20 په وت آسمانا گنج و هزانگ اَمبار بکنێت که اۆدا نه آیان وَرۆک و رَمێزَ وارت، نه زنگَ گیپت و نه دُزَّ پُلنت و برنت. 21 تئیی دل هما جاها رئوت که مال همۆدا اِنت.
جِسم و جانئے چِراگ
(لوکا 11:34–36)
22 «چَمّ، جِسم و جانئے چِراگ اِنت. اگن تئیی چمّ وشّ و دْراه اِنت، گڑا تئیی سجّهێن جِسم و جان رُژناگَ بیت. 23 بله اگن تئیی چمّ ناجۆڑ اِنت، گڑا تئیی سجّهێن جِسم و جان تهارَ بیت. نون اگن تئیی جِسم و جانئے رُژن وت تهاریے ببیت، گڑا آ تهاری چۆنێن مزنێن تهاریے بیت.
آسودگێن زِند
(لوکا 12:22–31)
24 «هچکَس په دو واجها گُلامی کرتَ نکنت، یا گۆن یکّێا دژمنیَ کنت و دومیگی دۆستَ بیت، یا گۆن ائولیگا وپادارَ بیت و چه آ دگرا بدیَ کئیت. شما یَکوهد و یَکجاه هُدا و زَرّئے گُلامیا کرتَ نکنێت. 25 پمێشکا شمارا گوَشان که په وتی زِندا پرێشان و دِلتپرکه مبێت که ‹چے بوَرێن و چے بنۆشێن؟›، نه په وتی جِسم و جانا که ‹چے بپۆشێن؟›. زِند چه وراکا و جِسم و جان چه پۆشاکا گێشترَ نکرزیت؟ 26 آسمانئے بالی مُرگان بچارێت، نه کِشنت و نه رُننت و نه اَمبارَ کننت، بله اَنگت شمئے آسمانی پت آیان وراک و رۆزیگَ دنت. شمئے اَرزش و کیمّت چه آیان گێشتر نهاِنت؟ 27 کئے گۆن پِگر و هئیالانی زۆرا وتی زِندئے رۆچان یک ساهتے هم گێش کرتَ کنت؟†6:27 یا: «وتی بالادا یک دستے بُرزتر کرتَ کنت.» 28 په پُچّ و پۆشاکا چیا پرێشان اێت؟ گیابانئے گُل و پُلّانی نێمگا دلگۆش کنێت، چۆن رُست و رُدۆمَ کننت. نه زهمتے کَشّنت و نه رێسنت و گوَپنت، 29 بله شمارا گوَشان که سُلئیمان بادشاها گۆن وتی مزنێن شان و شئوکتا اے پُلّانی همدْرۆشمێن پۆشاک گوَرا نبوتگ. 30 او کَمباوران! وهدے هُدا گیابانئے کاهان اے ڈئولا زێبا و بْرَهدارَ کنت که مرۆچی هستاَنت و باندا تَرونا سۆچگَ بنت، گڑا شمارا چِه پئیما شرترێن پۆشاکَ ندنت؟
31 «پمێشکا پرێشان و دِلتپرکه مبێت و مگوَشێت که ‹بارێن چے بوَرێن و چے بنۆشێن؟› یا ‹چے بپۆشێن؟›. 32 دنیائے سجّهێن هُداناباورێن مردم اے چیزّانی رَندا تچنت، بله شمئے آسمانی پتَ زانت که شمارا اے چیزّ پَکار اَنت. 33 چه هر چیزّا پێسر، هُدائے بادشاهی و آییئے راستێن راهئے شۆهازا ببێت، اے سجّهێن وت شمارا دئیگَ بنت. 34 په بانداتیگێن رۆچا پرێشان و پِگریگ مبێت، چیا که باندات، وتی پِگرا وتَ کنت. مرۆچیگێن جنجال، په مرۆچیگا بَسّ اَنت.‡6:34 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «هر رۆچئے جنجال په هما رۆچا بَسّ اِنت.»
*6:7 6:7 لێس و پلّێس، بزان بازێن تکرار.
†6:13 6:13 یا: «چه شِرّا.»
‡6:13 6:13 لهتێن دَزنبشتا آتکگ: «چیا که اَبدمانێن بادشاهی و واک و زۆر و شان و شئوکت تئییگ اَنت. آمین. اَنچش بات.»
§6:19 6:19 مَڈّی، بزان گنج و هستی.
*6:19 6:19 وَرۆک و رمێز، بزان گوَنڈێن کِرم و لولُک که دار و پُچَّ وارت.
†6:27 6:27 یا: «وتی بالادا یک دستے بُرزتر کرتَ کنت.»
‡6:34 6:34 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «هر رۆچئے جنجال په هما رۆچا بَسّ اِنت.»