48
مئے هُدائے شهر
کۆرهئے چُکّانی زَبور.
 
هُداوند مزن و ستائے باز لاهک اِنت،
مئے هُدائے شهرئے تها.
آییئے پاکێن کۆه،
سَهیونئے کۆه، زێبا گۆن وتی بُرزیا،
سجّهێن جهانئے شادهی،
شمالئے بُرزترێن بلندی،
مَزَن‌شانێن بادشاهئے شهر اِنت.
هُدا آییئے بُرجان اِنت،
وتا مُهرێن کلاتے پَجّارێنتگی.
 
بادشاه یکجاه بوتنت و
هۆریا دێما شتنت،
بله اَنچش که شهرِش دیست،
هئیران و هَبَکّه منتنت و تُرسانا جِستنت.
لرزگِش دلا کپت،
دردے ترندێن چۆ که جنێنێئے چِلّگ و زَنکا.
تئو گۆن رۆدراتکی گواتا
تَرْشیشئے بندنئے بۆجیگ*48‏:7 بۆجیگ، بزان لانچ، یکدار، کشتی. پرۆشتنت.
هما دابا که اِشکتگ نون گۆن وتی چمّانَ گندێن،
لشکرانی هُداوندئے شهرئے تها،
مئے هُدائے شهرا
که هُدا تان اَبد پاداریَ کنت. اۆشت...
 
او هُداوند! تئیی پرستشگاهئے تها
مئے جُهلانکێن پگر و هئیال گۆن تئیی مِهرا اِنت.
10 او هُدا! تئیی نامئے پئیما،
تئیی ستا زمینئے چارێن کُنڈان سرَ بیت.
تئیی راستێن دست اَدل و راستیا پُرّ اِنت.
11 چه تئیی دادرسیا یَهودائے مێتگ شادمان باتنت و
سَهیونئے کۆه شادان.
 
12 سَهیونا زیارت کنێت، آییئے چاگردا بگردێت و
بُرجان هساب کنێت،
13 آییئے مُهرێن دیوالانی نێمگا شَرّیا هئیال گوَر دئیێت و
سجّهێن کلاتانی بچارێت،
تانکه گۆن نۆکێن نسلا بگوَشێت
14 که هُدا همِش اِنت، مئے هُدا، اَبد تان اَبد،
هما اِنت که تان مرکا مئے رهشۆنَ بیت.

*48:7 48‏:7 بۆجیگ، بزان لانچ، یکدار، کشتی.