1 په راستی هُدا په اِسراییلا مهربان اِنت،

2 بله کمّے منتگ‌اَت بٹگلان،

3 چیا که په پُرکبران هسدّی بوتان،

4 چیا که آیان تان مرکا دردے پِر نێست و

5 آ دگرانی پئیما رنج و زهمتا نه‌اَنت و

6 پمێشکا کِبر آیانی گوَرئے هار اِنت و

7 چمِّش چه پزّۆریا در آتکگ‌اَنت و

8 په مسکرا و بدواهی هبرَ کننت،

9 دپا آسمانئے هلاپا پچَ کننت و

10 پمێشکا کئوم دێم په آیانَ رئوت و

11 گوَشنت: «هُدا چِه پئیما زانت؟

12 هئو، بدکار چُش اَنت،

13 په راستی من وتی دل مُپت و ناهودگا پاک داشتگ و

14 هر رۆچ آزاران کپتگان و

15 اگن بگوَشتێنُن: «اے هبرانَ کنان،»

16 وهدے اے سجّهێن چیزّانی زانگئے جُهدُن کرت،

17 تان هما وهدا که هُدائے پاکێن جاگها شتان.

18 په راستی آیان لَکُشانکێن جاهانَ پِرّێنئے،

19 اناگت گار و زئوالَ بنت،

20 وابێئے ڈئولا اَنت که وهدے چمّ پچَ بنت گارَ بیت،

21 آ وهدا که منی اَرواه زَهر و تَهل اَت و

22 بێپَهم و نزانتکار اتان،

23 اَنگت هم مُدام گۆن تئو آن،

24 گۆن وتی سر و سۆجان منا رهشۆنیَ کنئے و

25 آسمانا، اَبێد چه تئو منا کئے هست؟!

26 منی جسم و جان و دل بلکێن زئوال ببنت،

27 په راستی آ که چه تئو دور اَنت گار و گُمسارَ بنت و

28 بله په من وشّی همِش اِنت که هُدائے نزّیکا ببان،