74
او هُدا! چیا مارا یله داتگِت؟
اساپئے شئیری گوَشتانک.
1 او هُدا! چیا مارا تان اَبد یله داتگِت؟
په چے تئیی هِژمئے آس په تئیی چَراگاهئے پسان رۆک اِنت؟
2 وتی کئومئے یاتا بکپ،
که تئو چه دێرێن زمانگان په بها زرتگ‌اتنت،
که تئو مۆکِتگ‌اَنت تان تئیی کئوم و میراس ببنت.
سَهیونئے کۆهئے هئیالا بکپ که اۆدا جهمنند بوتگئے.
3 وتی گامان دێم په وتی همے مُدامیگێن وئیرانگان بترّێن،
چیا که دژمنا هر چیزّ بێران کرتگ که تئیی پاکێن جاگها بوتگ.
4 دژمنان تئیی دیدارجاهئے تها گُرِّت و
وتی بئیرک*74:4 بئیرک، بزان پرچم. په نشانیا مِکّ کرتنت.
5 همایانی پئیما اتنت که وتی تپران
جنگلئے درچکانی سرا بُرزَ برنت.
6 آیان، تئیی پاکێن جاگهئے سجّهێن آجِتگێن دار
گۆن وتی تپر و تێشگان پرۆشت و هورت کرتنت.
7 تئیی پاکێن جاگه‌اِش آس کَشِّت و هاک و پُر کرت،
تئیی نامئے منندجاهِش پَلیت کرت.
8 وتی دلا گوَشتِش: «آیان سَرجمیا وتی پنجگئے چێرا کارێن،»
گڑا هُدائے سجّهێن دیدارجاهِش اے سرڈگارا سۆتکنت.
9 نون هچ نشانیے نگندگا اێن،
هچ نبیے پَشت نکپتگ و
چه ما کَسّ هم نزانت که تان کدێن اے پئیما بیت.
10 او هُدا! تان کدێن دژمن تئیی سرا بکندیت؟
دژمن تان اَبد تئیی ناما بَد و رَد بکنت؟
11 چیا وتی دستا پُشتا دارئے،
وتی راستێن دستا؟
دستا پَچ کن و په آیان گاری و تباهیے بیار.
12 بله هُدا چه دێرێن زمانگان منی بادشاه اِنت،
که زمینئے سرا نجات‌بَکشێن کارَ کنت.
13 اے تئو اتئے که دریااِت گۆن وتی زۆر و واکا دو نێم کرت و
دریائے بَلاهانی سرِت آپانی نیاما پرۆشتنت،
14 لیویاتانئے†74:14 لیویاتان مزنێن آپی رسترے بوتگ. سرِت پرۆشتنت و
گیابانئے سَهدارانی وراکِت کرت.
15 جۆ و سرچمّگ، تئو رُمبێنت و رئوان کرتنت،
مُدامیگێن کئور، تئو هُشک کرتنت.
16 رۆچ تئییگ اِنت و شپ هم تئیی
ماه و رۆچ تئو برجاه داشتگ‌اَنت.
17 اے تئو اتئے که زمینئے هَند و سیمسرِت گیشّێنتنت،
گرماگ و زمستانئے اڈّ کنۆک تئو ائے.
18 او هُداوند! یاتا بکپ که دژمن چِه پئیما مسکرا کننت و
نازانتێن مردم تئیی ناما چِه پئیما بَد و رَدَ گوَشنت.
19 وتی کپۆتا رسترانی وراک مکن و
ستم دیستگێن کئومئے زندا تان اَبد مشمۆش.
20 وتی بستگێن اَهدا بدار،
چیا که اے سرڈگارئے تهارێن جاگه
چه زُلم و زۆرئے کُدۆه و کُداما پُرّ اَنت.
21 مئیل که پادمالێن مردم گۆن رسوایی پد بکِنزنت،
سِتَم دیستگ و هاجتمند تئیی ناما ستا بکناتنت.
22 او هُدا! جاه جن و وتی هکّئے دێمپانیا بکن،
یاتا بکپ که نازانت سجّهێن رۆچا چِه پئیما تئیی سرا کندنت.
23 وتی دژمنانی کوکّاران مشمۆش،
دژمنانی شۆرشا که مُدام بُرزاد اِنت.