1 او هُداوند! وتی دلگۆشا گۆن من کن و منا پَسّئو دئے،

2 منی زِندئے نگهپانیا بکن که تئیی دۆستدار آن،

3 او هُداوند! منی سرا رهم کن،

4 وتی هزمتکارئے دلا شادمان کن، او هُداوند،

5 تئو، او هُداوند، نێک و بَکشنده ائے و

6 او هُداوند! منی دْوایان گۆش دار،

7 سکّیانی رۆچا ترا تئوارَ کنان،

8 او هُداوند! هُدایانی نیاما کَسّ تئیی مَٹَّ نبیت و

9 او هُداوند! تئیی جۆڑ کرتگێن سجّهێن کئومَ کاینت و

10 که تئو مزن ائے و اجبێن کارَ کنئے،

11 وتی راها منا سۆج دئے، او هُداوند،

منی دلا سَرجما گۆن وت کن که چه تئیی ناما بتُرسان.

12 گۆن تمانێن دلے تئیی شُگرا گران، او هُداوند، منی هُدا!

13 که په من تئیی مِهر سکّ مزن اِنت،

14 او هُدا! گُروناکێن مردم منی هلاپا پاد آتکگ‌اَنت،

15 بله تئو، او هُداوند، رهم کنۆک و مِهربانێن هُداے ائے،

16 دێما گۆن من تَرّێن و منی سرا رهم کن،

17 منا وتی رهمتانی نشانیے بدئے،