93
تئیی بادشاهی پاک و پلگار اِنت
 
هُداوند بادشاهیَ کنت
آییا وتا په شان و شئوکت آراستگ،
هُداوند پُرشئوکت اِنت و
زۆر و واکا سِلَهبند.
دنیا مُهر اۆشتاتگ و نلرزیت.
تئیی بادشاهی تهت چه اَزل بَرجَم اِنت و
تئو چه اَزل هستئے.
 
او هُداوند! کئور چست بوتگ‌اَنت،
کئوران وتی تئوار چست کرتگ،
کئوران وتی گُرّگانی تئوار چست کرتگ.
هُداوند چه مزنێن آپانی تئواران،
چه دریائے چئولانی پرُشگا
مزن‌شانتِر اِنت، بُرزێن اَرشا.
او هُداوند! تئیی هُکم مُدام برجاهَ ماننت،
تئیی بادشاهی پاک و پلگار اِنت،
مُدام، تان اَبد.