1 من دیست که گوَرانڈا چه هپتێن مُهران ائولی پَچ کرت و من اِشکت چه چارێن سَهداران یکّے گْرندئے تئوارئے پئیما گوَشگا اَت: «بیا.» 2 من چارت تَه اسپێتێن اسپے و اسپ‌سوارا تیر کمانے گۆن. آییا تاجے دئیگ بوت، سۆبێن اَت و په گێشتر سۆبێن و کامیاب بئیگا دێما رئوان اَت.

3 وهدے گوَرانڈا دومی مُهر پَچ کرت، من اِشکت دومی سَهدار گوَشگا اَت: «بیا.» 4 دگه اسپے دێما در آتک که چۆ آسا سُهر اَت. اسپ‌سوارا اے زۆر و واک دئیگ بوت که چه زمینئے سرا سُهل و اێمنیا هَلاس بکنت که مردم یکدومیا بکُشنت. آییا بلاهێن زهمے دئیگ بوت.

5 وهدے گوَرانڈا سئیمی مُهر پَچ کرت، من اِشکت سئیمی سَهدار گوَشگا اَت: «بیا.» من چارت تَه سیاهێن اسپے و اسپ‌سوارا شاهێمے* 6‏:5 شاهێم، بزان تۆر، ترازو. دستا اِنت. 6 من چه چارێن سَهدارانی درنیاما تئوارے اِشکت، گوَشگا اَت: «کیلوے† 6‏:6 اَسلیگێن یونانی لبزئے مانا کِساس یک لیتر اِنت. گندم په رۆچێئے مُزّا‡ 6‏:6 اَسلیگێن یونانیئے لبز «دینار» اِنت. و سئے کیلو جئو په رۆچێئے مُزّا، بله رۆگن و شرابئے کیمّتا کار مدار.»

7 وهدے گوَرانڈا چارمی مُهر پَچ کرت، من اِشکت چارمی سَهدار گوَشگا اَت: «بیا.» 8 من چارت تَه منی دێما شونزێن اسپے. اسپ‌سوارئے نام «مَرک» اَت و مُردگانی جهان آییئے پُشتا اَت. آیان زمینئے چارِکئے§ 6‏:8 چارِک، بزان چه چار بهرا یکّے. سرا زۆر و واک دئیگ بوتگ‌اَت که په زَهم، ڈُکّال* 6‏:8 ڈُکّال، بزان کَهت، هُشکسالی. و وَبا و چه زمینئے سرئے رَسترانی دَستا اۆدئے مردمان بکُشنت.

9 وهدے گوَرانڈا پنچمی مُهر پَچ کرت، من کُربانجاهئے چێرا همایانی اَرواه دیستنت که هُدائے هبر و هما شاهدیئے سئوَبا کُشگ بوتگ‌اتنت که آیان برجاه داشتگ. 10 زار زارا گرێوگ و گوَشگا اتنت: «او پاک و راستێن هُداوند! تان کدێن دادرسیَ نکنئے و مئے هۆنئے بێرا چه زمینئے سرا نِشتگێنانَ نگرئے؟» 11 آ سجّهێنان اسپێتێن پۆشاک دئیگ بوت و گوَشگ بوتنت که کمّے اَنگت سبر کنێت تان شمئے همراهێن هزمتکار و شمئے برات† 6‏:11 «براتئے» مانا هر باورمند اِنت، مردێن و جنێن.، شمئے ڈئولا کُشگ ببنت و هساب سَرجم ببیت.

12 من چارگا اتان، وهدے گوَرانڈا ششمی مُهر پَچ کرت، مزنێن زمین‌چَنڈے آتک. رۆچ چه مودا اڈّ کرتگێن سوگی گُدئے ڈئولا سیاه بوت، چاردهی ماه چۆ هۆنا سُهر ترِّت و 13 آسمانئے اِستار انچۆ زمینا کپتنت که انجیرئے درچک تْرندێن گواتێئے دێما وتی کٹکّێن‡ 6‏:13 کٹکّ، بزان نرَستگێن بر. بران دئورَ دنت. 14 آسمان چۆ نَزّ آتکگێن تومارێا شت و هر کۆه و هر جَزیره چه وتی جاها سُرێنگ بوت.

15 پدا زمینئے بادشاه، مزنێن مردم، پئوجی سرمستر، هستۆمند، زۆراور، هر گُلام و هر آزاتێن مردم، سجّهێنان وتا گارانی تها و کۆهانی سِنگ و تلارانی نیاما چێر دات. 16 آیان گۆن کۆه و تلاران گوَشت: «مئے سرا بکپێت و مارا چه تهتئے سرا نِشتگێنئے چِهرگا و چه گوَرانڈئے گَزبا چێر بدئیێت. 17 چیا که اِشانی گَزبئے مزنێن رۆچ آتکگ و اِشیئے دێما کئے اۆشتاتَ کنت؟»