1 گڑا چے بگوَشێن؟ گۆن گناها دێما برئوێن تان رهمت گێشتر ببیت؟ 2 هچبر! ما که چه گناها سِستگ و مُرتگێن، چۆن بوتَ کنت که اَنگت گناهانی تها زِند بگوازێنێن؟ 3 شما نزانێت، وهدے ما سجّهێن ایسّا مَسیهئے ناما پاکشۆدی دئیگ بوتێن، گۆن آییئے مرکا مئے پاکشۆدی بوت؟

4 پمێشکا، ما چه پاکشۆدیئے راها مُرتگ و گۆن آییا کَبر کنگ بوتگێن، تان هما پئیما که مَسیه چه پتئے شان و شئوکتا چه مُردگان زندگ کنگ بوت، همے ڈئولا ما هم نۆکێن زِندئے تها گام بجنێن. 5 اگن ما آییئے پئیمێن مرکێا گۆن آییا هۆر بوتگێن، گڑا اَلّم آییئے پئیمێن جاه جنَگێا هم گۆن آییا هۆرَ بێن. 6 ما زانێن که مئے کوَهنێن هستی و زِند، گۆن آییا سلیبئے سرا دْرنجگ بوت تانکه هما جِسم و جان بێران ببیت که گناهئے گُلام اِنت و ما چه اِد و رند گناهئے گُلامیا مکنێن. 7 پرچا که آ کَس که مُرتگ چه گناها چُٹّتگ. 8 بله اگن گۆن مَسیها مُرتگێن، مارا باور اِنت که گۆن آییا زِند هم گوازێنێن. 9 ما زانێن، مَسیه که چه مُردگان جاه جناێنگ بوتگ، نون هچبرَ نمریت و مرک چه اِد و رند آییئے سرا سرزۆرَ نبیت. 10 آ، گۆن وتی مرکا، یکّێن رندا په مُدامی، په گناها مُرت و وتی انّوگێن زِندا، په هُدایا زندگ اِنت. 11 همے ڈئولا، شما هم وتا په گناها مُردگ بزانێت و چه ایسّا مَسیهئے راها وتا په هُدایا زندگ بزانێت.

12 پمێشکا مئیلێت گناه شمئے زئوال بئیۆکێن جسم و جانا هاکمی بکنت که آییئے سِلّێن واهگان پوره بکنێت. 13 وتی جسم و جانئے بند و بۆگان گناهئے دستا مدئیێت که سِلّیئے سامان ببنت. شما چه مرکا دێم په زِندا آرگ بوتگێت، نون وتا هُدائے سپرده بکنێت و وتی جسم و جانئے بند و بۆگان هم هُدائے دستا بدئیێت که پاکی و پَلگاریئے سامان ببنت. 14 باید اِنت گناه شمئے سرا هاکمی مکنت، پرچا که شما شَریَتئے ساهگا نه‌اێت، رهمتئے ساهگا اێت.

15 گڑا چے؟ پمێشکا که شَریَتئے ساهگا نه‌اێن و رهمتئے ساهگا اێن، گڑا گناه بکنێن؟ هچبر! 16 وهدے وتا پرمانبَردارێن گُلامانی پئیما یکّێئے دستا دئیێت، آییئے گُلامَ بێت، پرچا که چه هماییا پرمانَ زورێت. اے هبرا نزانێت؟ یا گناهئے گُلامَ بێت که دێم په مرکا بارت یا پرمانبَرداریئے گُلام، دێم په پاکی و پَلگاریا. 17 بله هُدائے شُگر اِنت، هرچُنت پێسرا گناهئے گُلام اتێت، نون شما په سِتکِ دل هما تالیمئے پرمانبَرداری کرتگ که آییئے سپرده بوتگێت. 18 شما چه گناها آزات کنگ و نون پاکی و پَلگاریئے گُلام بوتگێت. 19 وتی سَرِشتا نِزۆر اێت، پمێشکا من اے هبران گۆن انسانی مِسالێا کنان. هما پئیما که شما پێسرا وتی جسم و جانئے بند و بۆگ په ناپاکی و گێش و گێشتر بئیۆکێن رَدکاریانی گُلامیا پێشَ کرت، نون آیان په پاکیئے گُلامیا پێش بکنێت که آسر و آکبتی پَلگاری اِنت.

20 آ وهدا که شما گناهئے گُلام اتێت چه پاکی و پَلگاریئے نێمگا آزات اتێت. 21 گڑا شما چه آ چیزّان چۆنێن سَمَرے برت که نون چه آیان شرمندگ اێت، آ چیزّانی آسر مرک اِنت. 22 بله نون که چه گناهئے نێمگا آزات بوتگێت و هُدائے گُلام اێت، سَمَرے که کَٹّێت پَلگاری اِنت و آییئے آسر نمیرانێن زِند. 23 پرچا که گناهئے مُزّ مرک اِنت بله هُدائے بَکشش نمیرانێن زِند اِنت که چه مئے هُداوند ایسّا مَسیهئے راها رسیت.