5
هُدا و انسانئے نیاما وَشّانی
نون که باورمندیئے سئوَبا پاک و پَلگار زانگ بوتگێن، چه مئے هُداوند ایسّا مَسیهئے راها مئیگ و هُدائے نیاما سُهل و وشّانی*5‏:1 وشّانی، بزان سُهل، آشتی. برجاه دارگ بوتگ. چه ایسّا مَسیهئے راها، اے رهمتئے دروازگ هم په ما پَچ کنگ بوتگ و انّون رهمتانی ساهگا اۆشتاتگێن، وتی اے اُمێتئے سرا گَل و شادهی هم کنێن که هُدائے شان و شئوکتا شریکدارَ بێن. تهنا اِشیئے سرا نه، وتی سکّیانی سرا هم گَل و شادهیَ کنێن، چیا که زانێن سکّیئے بَر و سَمر سبر و اۆپار اِنت. اۆپار، شَکسیَت5‏:4 شَکسیَت، بزان کردار، اَربی و پارسیا «شخصیت». اڈَّ کنت و شَکسیَت اُمێتَ کاریت. اُمێت مارا دلپرۆش بئیگا نئیلیت، چیا که هُدائے مِهر مئے دلا اێر رێچگ بوتگ، چه هما پاکێن روهئے راها که مارا بَکشگ بوتگ. گیشّێنتگێن وهدا، مَسیها وتی ساه په رَدکار و بێهُدایان دات، آ وهدا که ما اَنگت نِزۆر و بێوس اتێن. سکّ کَمُّک چُشَ بیت که کَسے په نێک و پاکێن مردمێا چه وتی ساها سر بگوَزیت، چۆناها بوتَ کنت کَسێا اے تَهم و جُریَت ببیت که وتی ساها په نێکێن مردمێا بدنت. بله هُدا مئے سرا وتی مِهرا چُش پَدّرَ کنت: هما وهدا مَسیه په مئیگی مُرت که ما اَنگت گُنهکار اتێن.
پمێشکا، نون که ما چه آییئے هۆنئے راها پاک و پَلگار زانگ بوتگێن، اَنگت دلجمتر اێن که آییئے سئوَبا چه هُدائے کَهر و گَزبا رَکّێنگَ بێن. 10 اگن آ وهدا که اَنگت هُدائے دژمن اتێن، چه آییئے چُکّئے مرکئے راها گۆن آییا په سُهل و وشّانیا رسێنگ بوتێن، گڑا نون که په سُهل و وشّانیا رَستگێن، سکّ دلجمتر اێن که آییئے زِندئے سئوَبا رَکّێنگَ بێن. 11 بله نه تهنا په همینچُکا، ما چه وتی هُداوند ایسّا مَسیهئے راها هُدائے سرا پَهرَ بندێن، هما ایسّا که آییئے سئوَبا انّون مارا سُهل و وشّانی رَستگ.
آدم و مَسیه
12 گڑا هما پئیما که گناه یک کَسێئے سئوَبا جهانا آتک و مرک چه گناها، همے ڈئولا مرک هم سجّهێن مردمانی نیاما شِنگ و تالان بوت، چیا که سجّهێنان گناه کرت. 13 چه شَریَتا پێسر، گناه جهانا هست‌اَت، بله اگن شَریَتے مبیت، گناه هم هسابَ نبیت. 14 بله اَنگت، چه آدما بگر تان موسّایا، مرکا هاکمی کرت، تنتنا5‏:14 تَنْتَنا، بزان هَتّا، تان اے هَدّا که. همایانی سرا هم که سرکشّی‌اِش آدمئے ڈئولا نه‌اَت. آدم هما کَسئے مِسال اَت که آیَگی اَت.
15 بله بَکشش و ٹێکی، ناپرمانیئے پئیما نه‌اِنت. اگن یک کَسێئے ناپرمانیئے سئوَبا بازێنے مُرت، بله هُدائے رهمت و ٹێکی چینچُک گێشتر، بازێن مردمێا سر بوت، اے ٹێکی که چه هما یکّێن انسانئے رهمتا رست، بزان چه ایسّا مَسیهئیگا. 16 اے ٹێکی، آ یکّێن انسانئے گناهئے آسرئے پئیما نه‌اِنت، چیا که دادرسی چه یک ناپرمانیێا آتک و آسر و آکبتی مئیارباری اَت، بله بَکشش و ٹێکی بازێن ناپرمانیان و رندَ کئیت و پاکی و پَلگاریَ کاریت. 17 اگن یکّێئے ناپرمانیئے سئوَبا، چه هما یکّێنئے راها مرکا بادشاهی کرت، گڑا آ مردم که سررێچێن رهمت و پَلگاریئے ٹێکیئے واهندَ بنت، چه اے یکّێنا، بزان چه ایسّا مَسیهئے نێمگا، وتی زِندا باز گێشتر بادشاهیَ کننت.
18 گڑا هما پئیما که چه یک انسانێئے گناها سجّهێن مردم مئیاریگ کنگ بوتنت، چه یک انسانێئے نێکێن کارا سجّهێن مردم پاک و پَلگار و زِندئے واهندَ بنت. 19 هما پئیما که چه یکّێئے ناپرمانیا بازێن مردمے گُنهکار کنگ بوت، چه یکّێئے پرمانبَرداریا بازێنے پاک و پَلگار هم کنگَ بیت. 20 نون، شَریَت آتک که ناپرمانی گێشتر ببیت، بله جاهے که گناه گێش بوت، رهمت هم سررێچتر بوت، 21 تانکه، هما پئیما که گناها چه مرکئے راها بادشاهی کرت، رهمت هم چه پاکی و پَلگاریا بادشاهی بکنت و چه مئے هُداوند ایسّا مَسیهئے راها مارا دێم په نمیرانێن زِندا ببارت.

*5:1 5‏:1 وشّانی، بزان سُهل، آشتی.

5:4 5‏:4 شَکسیَت، بزان کردار، اَربی و پارسیا «شخصیت».

5:14 5‏:14 تَنْتَنا، بزان هَتّا، تان اے هَدّا که.