1  Малітва Давіда. Пачуй, ГОСПАДЗЕ, справядлівасьць [маю], зваж на галашэньне маё, прыхілі вуха да малітвы маёй з вуснаў нефальшывых!

2  Ад аблічча Твайго няхай выйдзе прысуд мой; вочы Твае бачаць, што справядліва.

3  Ты выспрабаваў сэрца маё, уначы адведаў і ачысьціў мяне, і не знайшоў нічога; думкі ліхія ня выйшлі з вуснаў маіх.

4  У справах чалавечых паводле слова вуснаў Тваіх я высьцерагаўся сьцежкаў гвалту,

5  крокі мае трымаліся каляінаў Тваіх, стопы мае не хісталіся.

6  Да Цябе я гукаю, бо Ты, Божа, адкажаш мне. Прыхілі вуха Тваё да мяне, пачуй словы мае!

7  Зьяві міласэрнасьць Тваю, Збаўца тых, якія да правіцы Тваёй уцякаюць ад тых, што паўсталі [на іх].

8  Захавай мяне, як зрэнку вока, у цяню крылаў Тваіх схавай Ты мяне

9  ад бязбожнікаў, якія руйнуюць мяне, ад ворагаў душы маёй, якія атачылі мяне.

10  Тлушчам сваім яны закрылі сябе, вуснамі сваімі яны пыхліва гавораць.

11  На кожным кроку цяпер яны нас абступаюць; вочы свае скіравалі, каб нас кінуць на зямлю.

12  Яны падобныя да ільва, які прагне здабычы, і да львяняці, якое ў засадзе ляжыць.

13  Паўстань, ГОСПАДЗЕ! Выйдзі супраць аблічча ягонага, павалі Ты яго! Мячом Тваім выратуй душу маю ад бязбожніка,

14  ад сьмяротных [людзей] — Тваёй рукой, ГОСПАДЗЕ, ад сьмяротных [людзей] веку гэтага. Частка іхняя – ў гэтым жыцьці, і чэрава іхняе Ты са скарбніцы Тваёй напаўняеш, яны насычаюць сыноў сваіх, і лішак свой пакідаюць дзецям сваім.

15  А я ў праведнасьці ўбачу аблічча Тваё, абудзіўшыся, насычуся вобразам Тваім.