Salmo 104
1 Dayegon ko gayod ang Ginoo.
Ginoo nga akong Dios, gamhanan ka gayod.
Gibistihan ka sa kadungganan ug pagkahalangdon.
2 Gitabonan mo ang imong kaugalingon sa kahayag
nga daw sa bisti
ug gibukhad mo ang langit nga daw sa tolda.
3 Gitukod mo ang imong puloy-anan ibabaw pa
sa kawanangan.
Gihimo mo ang mga panganod nga imong karwahi,
ug nagsakay ka nga ginapalid sa hangin.
4 Gihimo mong imong mga mensahero ang hangin,
ug ang nagdilaab nga kalayo imong sulugoon.
5 Gipahimutang mo ang kalibotan sa iyang pundasyon,
ug dili kini matarog hangtod sa kahangtoran.
6 Daw panapton nga gitabon mo ang tubig sa kalibotan,
ug milapaw kini sa mga bukid.
7 Sa nagdahunog mong pagmando,
mipahawa ang tubig.
8 Ug midagayday sila sa mga bukid ug sa mga walog,
ug sa uban pang mga dapit nga giandam mo alang kanila.
9 Gibutangan mo silag mga utlanan nga dili nila malapawan,
aron dili nila malunopan pag-usab ang kalibotan.
10 Gipatubod mo ang mga tuboran diha sa mga yuta,
ug midagayday ang tubig taliwala sa mga bakilid.
11 Busa ang tanang ihalas nga mga hayop,
apil ang ihalas nga mga asno, nakainom.
12 Ug duol didto sa tubig,
adunay salag ang mga langgam,
ug sa mga sanga sa kahoy nanag-awit sila.
13 Gikan sa imong puloy-anan sa langit,
gipaulanan mo ang mga bukid.
Ug tungod niining imong gihimo,
nakadawat ug panalangin ang kalibotan.
14 Gipatubo mo ang mga sagbot alang sa mga mananap,
ug ang mga tanom alang sa mga tawo
aron aduna silay makaon gikan sa ilang mga abot,
15 adunay bino nga makalipay kanila,
adunay lana nga makapasinaw sa ilang dagway,
ug adunay pan nga makapabaskog kanila.
16 Natubigan pag-ayo ang mga kahoyng sedro sa Lebanon
nga ikaw mismo ang nagtanom.
17 Didto gasalag ang mga langgam,
ug ang mga langgam nga tabon
gasalag sa mga kahoy nga sipres.
18 Ang ihalas nga mga kanding nagpuyo
sa taas nga mga bukid,
ug ang mga gagmayng mananap
nga daw koneho nanago sa mga kabatoan.
19 Gibuhat mo ang bulan isip ilhanan sa panahon;
ug ang adlaw gipasalop mo sa hustong oras.
20 Gihimo mo ang kangitngit;
ug pagkagabii manggawas ang daghang
mga mananap sa kalasangan.
21 Magngulob ang mga liyon
samtang mangita sa pagkaon nga gihatag mo kanila.
22 Pagsidlak sa adlaw mobalik sila sa ilang tago-anan
ug didto mamahulay.
23 Ang mga tawo manggawas
sa ilang mga balay sa pagtrabaho
hangtod sa pagsalop sa adlaw.
24 Ginoo, pagkadaghan sa imong mga gipanghimo!
Gihimo mo silang tanan sumala sa imong kaalam.
Ang kalibotan napuno sa imong mga binuhat.
25 Ang dagat labihan kalapad,
ug dili maihap ang mga binuhat nga nagpuyo niini,
dagko ug gagmay.
26 Ang mga barko naglawig niini,
ug ang Leviatan nga imong binuhat
maglangoy-langoy usab niini.
27 Ang tanang buhing binuhat nagsalig kanimo
sa paghatag kanila sa ilang pagkaon
sa panahon nga kinahanglanon nila kini.
28 Gihatagan mo sila ug pagkaon ug ila kining gikaon,
ug nangabusog sila.
29 Apan kon pasagdan mo sila, mangahadlok sila;
kon kuhaon mo ang ilang gininhawa,
mangamatay sila ug mobalik sa yuta nga maoy ilang gigikanan.
30 Unya ipadala mo ang imong Espiritu
ug adunay bag-ong binuhat pag-usab sa kalibotan.
31 Hinaut nga ang imong gahom, Ginoo,
magpadayon sa walay kataposan.
Hinaut nga malipay ka sa imong gipanghimo.
32 Kon tutokan mo ang kalibotan, matay-og kini.
Kon hikapon mo ang mga bukid, moaso kini.
33 Awitan ko ang Ginoo sa tibuok kong kinabuhi.
Awitan kog mga pagdayeg ang akong Dios
samtang aduna pa akoy kinabuhi.
34 Hinaut nga malipay siya sa akong pagpamalandong.
Magkalipay ako diha sa Ginoo;
35 apan hinaut nga malaglag
ug mahanaw gikan sa kalibotan
ang mga tawong daotan ug ang mga makasasala.
Dayegon ko gayod ang Ginoo.
Dayega ang Ginoo!