1 Human niining mga butanga akong nakit-an ang lain na usab nga anghel nga mikanaog gikan sa langit. Siya adunay dakong katungod, ug ang kalibotan nadan-agan sa iyang himaya. 2 Nagsinggit siya nga adunay makagagahom nga tingog, nga nag-ingon, “Nagun-ob, nagun-ob ang bantogan nga Babilonia! Siya ang nahimo nga puloy-anan sa mga demonyo, ang puloy-anan sa tanang hugaw nga espiritu, ug ang puloy-anan sa tanang mga hugaw ug salawayon nga langgam. 3 Kay ang tanan mga nasod naghuboghubog sa bino nga adunay tinguha sa iyang daotang pakighilawas nga nagdala sa iyang silot. Ang mga hari sa kalibotan nagbuhat sa malaw-ay nga pakighilawas alang kaniya. Ang mga tigpatigayon sa kalibotan nahimong dato pinaagi sa gahom sa iyang pagkaabunda nga pagkinabuhi.” 4 Unya akong nadungog ang lain na usab nga tingog nga gikan sa langit nga nag-ingon, “Gawas gikan kaniya, akong katawhan, aron dili kamo makaambit sa iyang mga sala, ug aron dili kamo makadawat bisan unsa sa iyang mga hampak. 5 Ang iyang mga sala naglut-od sama kataas sa langit, ug ang Dios nakahinumdom sa mga daotan niyang binuhatan. 6 Bayari siya sama sa pagbayad niya ug balik sa uban, ug bayari sa makaduha kung unsa ang iyang nabuhat; diha sa kupa iyang gisagol, ug sa makaduha isagol ang gidaghanon alang kaniya. 7 Samtang iyang gipasidunggan ang iyang kaugalingon ug nagpuyo sa abunda nga pagkinabuhi, hatagi siya sa susamang pag-antos ug kagul-anan. Kay siya nag-ingon sa iyang kasingkasing, 'Ako naglingkod sama sa rayna; dili ako biyuda, ug dili gayod ako makakita sa kagul-anan.' 8 Busa sa usa ka adlaw ang iyang mga hampak mag-una kaniya: kamatayon, kagul-anan, ug kagutom. Siya lamoyon sa kalayo, tungod kay ang Ginoong Dios bantogan, ug siya ang iyang maghuhukom.” 9 Ang mga hari sa kalibotan nga nagbuhat sa malaw-ay nga pagpakighilawas ug nawad-an sa pagpugong kauban niya maghilak ug magbakho sa dihang ilang makita ang aso sa iyang pagkasunog. 10 Magtindog sila sa layo, nangahadlok sa iyang pag-antos, nga mag-ingon, “Pagkaalaot, pagkaalaot gayod ang bantogan nga siyudad, sa Babilonia, ang gamhanan nga siyudad! Kay sa kalit lamang nga takna ang imong silot moabot na.” 11 Ang tanan nga mga tigpatigayon sa kalibotan maghilak ug magbangotan alang kaniya, gumikan kay wala nay mopalit sa iyang mga patigayon— 12 ang nagtigayon sa bulawan, plata, ang mga mahalon nga bato, mga perlas ug ang mga panapton nga lino, tapol, sida, dagtom pula, ang tanan nga nagkalainlaing matang sa mga humot nga kahoy, ang matag sudlanan nga hinimo gikan sa tango sa elepante, 13 ang matag sudlanan nga gihimo sa mahalon nga kahoy, tumbaga, puthaw, marmol, kaningag, lamas, insenso, mira, mahumot nga insenso, bino, lana, harina, trigo, baka ug karnero, mga kabayo ug ang mga karwahi, ug mga ulipon ug kalag sa mga tawo. 14 Ang bunga nga imong gihandom sa tanan nimong kusog mahanaw kini gikan kanimo. Ang tanan nimong kaabunda ug kabtangan mahanaw kini, dili na gayod makaplagan pag-usab. 15 Ang mga tigpatigayon niining mga butanga nga nadato pinaagi kaniya motindog sa layo gikan kaniya tungod sa kahadlok sa iyang pag-antos, maghilak ug kusog nga magbakho. 16 Moingon sila, “Pagkaalaot, pagkaalaot sa bantogan nga siyudad nga nagsul-ob sa sinina nga pinong lino, sa tapol ug sa dagtom pula, ug gidayandayanan sa bulawan, sa mga mahalon nga bato, ug sa mga perlas!” 17 Sa kalit lang nga takna ang tanan nga bahandi nasayang. Ang tanan nga mga kapitan sa barko, tanan nga mga tawo nga naa sa dagat, mga manlalayag, ug tanan diin ang panginabuhi naggikan sa dagat, nagtindog didto sa layo. 18 Sila nagsinggit sa dihang ilang nakita ang aso sa iyang pagkasunog. Sila nag-ingon, “Unsa nga siyudad ang sama sa bantogan nga siyudad?” 19 Ilang gibutangan ug abog ang ilang mga ulo, ug nagsinggit, naghilak ug nagbangotan, “Pagkaalaot, pagkaalot sa bantogan nga siyudad diin ang tanan nga adunay barko nga naa sa dagat nahimong dato pinaagi sa iyang bahandi. Sa usa lang ka takna, naguba kini.” 20 “Paglipay diha kaniya, kalangitan, kamong mga balaan, mga apostoles, ug mga propeta, tungod kay ang Dios nagdala sa inyong hukom ngadto kaniya!” 21 Ang bantugan nga anghel mikuha sa usa ka bato nga sama kadako sa galingan ug kini gilabay ngadto sa dagat, nga nag-ingon, “Niini nga paagi, ang Babilonia, ang bantogan nga siyudad, ilabay uban ang kagubot ug dili na gayod siya makaplagan. 22 Ang mga tingog sa mga mag-aalpa, mga musikero, ang mga tigpatingog sa mga plawta, ug sa mga tigtrumpeta dili na gayod madungog diha kanimo. Wala nay manggagama sa bisan unsa nga makaplagan nganha kanimo. Wala nay tingog sa galingan ang madungog diha kanimo. 23 Ang mga kahayag sa lampara dili na gayod modan-ag diha kanimo. Ang mga tingog sa pamanhunon ug sa pangasaw-onon dili na madunggan diha kanimo, tungod kay ang imong tigpatigayon nahimong mga prinsipe sa kalibotan, ug ang mga kanasoran nalingla pinaagi sa imong salamangka. 24 Nakaplagan nganha kaniya ang dugo sa mga propeta ug ang mga balaan, ug ang dugo sa tanan nga gipangpatay sa kalibotan.”