4
पेन योहानुंक स्वर्गम हुपसंता
इव अन्‍नि आतस्के, स्वर्गमते उंदि तल्‍पु कुल्‍ला मत्‍तद नाकु दिसता. मोट्‍टा मोदाला नना केंजता आवाज तूताकोमता आवाजलेह्का मत्‍ता. अदे आवाज नाकुन, “निमे इगे पोर्रो वा, इव अन्‍नि आतस्के बव पोल्‍लें अय्ते जर्गानव मंतांगो अवुन हुपसंतन,” इंचि इत्‍ता. अस्‍केने नना पवित्र आत्माते निंडतन. नाक स्वर्गमते राजगद्‍देपोर्रो बोरो वरोर उद्‍दिस मत्‍तद दिसतोर. आ राजगद्‍देपोर्रो बोर अय्ते उद्‍दिस मत्‍तोर ओर यसब आनि मानिक इनना मेर्सना बंडालेसीं दिस्सेक मत्‍तोर. आ राजगद्‍देता सुट्‍टु मरकत इनना मेर्सना बंडानलेसीं उंदि सिंगिड दिस्सेक मत्‍ता. राजगद्‍देता सुट्‍टु इरवै नालुं राजगद्‍दें मत्‍तां. अव राजगद्‍देन पोर्रो इरवै नालुर एनकटा पेद्‍दाल्क तेल्‍ला कपडिं केरसि उद्‍दिस मत्‍तुर. ओरा तल्‍लानपोर्रो बंगारमता किरिटाल्कु दोस्‍सि मत्‍तां. आ राजगद्‍देताल पिडगु वाटाना वेलगु, उरुमना आवाज आनि पेद्‍दा लेंग पलाते पेय्सेक मत्‍ता. राजगद्‍देता मुन्‍ने तळमितव एडुं वेडसिं पोतसेके मत्‍तां. अव वेडसिं इत्‍ते, पेनदा एडुं आत्मा आंदुं. राजगद्‍देता मुन्‍ने अद्‍दमतसोंटा समुद्रम दिस्सेक मत्‍ता. आ राजगद्‍देता नड्‍डुम, सुट्‍टु नालुं जीवाते मत्‍ता जिवरासीं नित्‍तिसि मत्‍तां. अवुंक पज्जो-मुन्‍ने कळ्के कळ्‍क निंडिस मत्‍तां. मोदाटा जिवरासि सिंहमतालेसीं, रोंडो जिवरासि कोंदातलेसीं, मूडो जिवरासिता मोकोम मनकनलेसीं मत्‍ता. आनि नालुंगो जिवरासि गुव्वा डेगातलेसीं दिस्सेक मत्‍ता. जीवाते मनना नालुं जिवरासिंक हारुं-हारुं रेक्‍कां मंतां, अवुना मेंदुलता सुट्‍टु, लोप्पो कळ्के-कळ्‍क मंतां. अव पोद्‍दाला नर्का पल्हीं आराम कियाकोंटा उंदेतीर, “निमेने पवित्र, पवित्र, पवित्र, सामि पेनबाबाल, अन्‍निटकन्‍ना सक्‍तिमंतुन आंदिन. निमेने मुन्‍नेटाल मत्‍तिन, इंदके मंतिन, मुन्‍नेगुडा मनांतिन” इंचि इंचेक मत्‍तां.
बस्के अय्ते अव नालुं जिवरासीं, राजगद्‍देपोर्रो उद्‍दिस मत्‍ता बस्‍केळ्‍क जीवाते मनना पेनदा स्‍तुति, महिमा, दन्यवाद कींतां, 10 अस्‍के ओर इरवै नालुर पेद्‍दाल्क पेनदा मुन्‍ने टोंगरां ऊनसि ओरा तल्‍लानपोर्रो मत्‍ता किरिटाल्कुन हिळु इर्सि, 11 “निमेने ई दुनियाता अन्‍नि वस्‍तुक तयार कीतिन, इव अन्‍नि नीवा इच्‍चा परकारम तयार आतां. नीवा इच्‍चा परकारमे मंतां, निमेने मावा पेन, मावा सामिन आंदिन. महिमा, स्‍तुति आनि ताकत नीवदे आंदु,” इंचि इंतुर.