1 યે વાતહે પાછે ઈસુ પોતાલ તીબીરીયાસ દોરિયા મેરે ચ્યા શિષ્યહાન દેખાયો, એને ઈ એહેકેન જાયા. 2 સિમોન પિત્તર, થોમા જ્યાલ દિદુમુસ આખતેહે, ગાલીલ ભાગા કાના ગાવામાઅને નતનએલ, એને જબદયા બેન પાહા, એને ઈસુ બિજા બેન શિષ્ય, યોખઠા આતા. 3 તોવે સિમોન પિત્તરે ચ્યાહાન આખ્યાં, “આંય માછલે દોઅરાં જાય રિયહો” ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “આમા બી તોઆરે યાહુ” યાહાટી ચ્યા નિંગીન ઉડીમાય ચોડી ગીયા, બાકી ચ્યે રાતી ચ્યાહાય કાય નાંય દોઅયા.

4 આગલે દિહી હાકાળેહે કોવાળ્યાં ઈસુ દોરિયા મેરે ઉબલો આતો. તેરુંબી શિષ્યહાય ચ્યાલ નાંય વોળખ્યો કા ઓ ઈસુ હેય. 5 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ઓ પાહાહાય, કાય તુમહાપાય કાય ખાઅના હેય?” ચ્યાહાય જાવાબ દેનો, “નાંય.” 6 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ઉડી જમણે એછે જાળ ટાકાં, તે તુમહાન મિળી” તોવે ચ્યાહાય જાળ ટાકી, એને આમી બો બોદા માછલાહા લીદે જાળ તાણી નાંય હોક્યા.

7 યાહાટી ચ્યા શિષ્યાય જ્યાલ ઈસુ પ્રેમ કોએ, તો સિમોન પિત્તરાલ આખ્યાં, “ઓ તો પ્રભુ હેય” પિત્તરે ઈ વોનાઈન કા પ્રભુ હેય, ડોગલાં પોવી લેદા જ્યેં ચ્યાય માછલે દોઅતા સમયે કાડી થોવલે. એને પાઅયામાય કુદી પોડયો. 8 બાકી બિજા શિષ્ય ઉડીવોય બોહીન માછલાહાકોય બોઆલી જાળ તાણતા યેના, કાહાકા ચ્યા મેરાવોયને બોજ દુઉ નાંય આતા, લગભગ હોવ મીટર આતા.

9 જોવે ચ્યા મેરે યેના, તોવે ચ્યાહાય કોળસાહા આગ બોળતી એને આઅરા ઉપે માછલા થોવલાં, એને બાખે દેખ્યી. 10 તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમહાય જ્યેં માછલે આમી દોઅયેહે, ચ્યાહામાઅને વોછે માછલે લેતા યા.” 11 સિમોન પિત્તરાય ઉડીવોય ચોડીન યોક હોવ ને ત્રેપન મોઠા માસલાહાકોય બોઆલી જાળ મેરાવોય તાણી. એને ઓલે બોદે માછલે આતેં તેરુંબી જાળ નાંય ફાટી. 12 ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “યા, ખાઅના ખાં” એને શિષ્યહા માઅને કાદાલ ઈંમાત નાંય જાયી કા, ચ્યાલ પુછે, “તું કું હેતો?” કાહાકા ચ્યાહાન ખોબાર આતી કા ઓ ઈસુજ હેય. 13 તોવે ઈસુવે બાખે લેઈને ચ્યાહાન દેની, એને તેહેકેન માછલે બી દેને. 14 ઈ તીજેદા હેય, ઈસુવે મોઅલા માઅને ઉઠયા પાછે ચ્યા શિષ્યહાન દર્શન દેના.

15 ખાય ઉઠયા પાછે ઈસુવે સિમોન પિત્તરાલ આખ્યાં, “ઓ યોહાના પાહા સિમોન, યા બીજહા કોઅતો તું માન વોદારી પ્રેમ કોઅતોહો કા?” ચ્યે આખ્યાં, “હાં પ્રભુ, તુલ તે ખોબાર હેય, આંય તુલ પ્રેમ કોઅતાહાંવ” ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “મા ગેટહાન ચાઆ.” 16 ઈસુવે આજુ બિજા દા ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ સિમોન યોહાના પોહા, કાય તું માન પ્રેમ કોઅતોહો?” પિત્તરે જવાબ દેનો, “હાં પ્રભુ તુલ ખોબાર હેય કા આંય તોવોય પ્રેમ કોઅતાહાંવ” ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “મા ગેટહા રાખવાળી કોઓ.” 17 તીજા દા ઈસુવે આખ્યાં, “ઓ સિમોન યોહાના પાહા, કાય તું માયેવોય પ્રેમ કોઅતોહો?” પિત્તર મોનામાય દુ:ખી જાયો, કાહાકા ઈસુ ચ્યાલ પાછા તીજા દા પુછ્યાં, કા તું માયેવોય પ્રેમ કોઅતોહો? એને ચ્યે ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, તુલ તો બોદી ખોબાર હેય, આંય તુલ પ્રેમ કોઅતાહાંવ તી તુલ ખોબાર હેયેજ” ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “મા ગેટહાન ચાઆ. 18 આંય તુલ હાચ્ચાં-હાચ્ચાં આખતાહાવ, જોવે તું જુવાન આતો, તોવે તું કોંબાર બાંદિન, જાં મોન ગોમે તાં જાંઉ આતો, બાકી જોવે તું ડાઆયો ઓઈ જાહે તોવે તો આથ આગાડી કોઅહે એને બિજો તો કોંબાર બાંદિન તુલ નાંય ગોમે તાં લેય જાય.” 19 ઈસુય ઈ આખાહાટી આખ્યાં, કા પિત્તર કેહેકેન મોઅરી એને પોરમેહેરાલ મહિમા કોઅરી, એને એહેકોય આખીન ચ્યાલ આખ્યાં, “મા શિષ્ય બોની રો.”

20 પિત્તર ફિરી વોળીન ચ્યા શિષ્યાલ પાહલા યેતો દેખ્યો, જ્યાલ ઈસુ પ્રેમ કોઅતો આતો, જ્યેં ખાઅના ખાતે સમયે ઈસુવા એછે ડોંગો પોડીન પુછ્યાં, “ઓ પ્રભુ, તુલ દોઆડી દેનારો કું હેય?” 21 ચ્યાલ એઇન પિત્તરે ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, ચ્યા કાય ઓઅરી?” 22 ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “જો મા ઇચ્છાકોય તો આંય પાછો યીહીં તાંવ લોગુ તો જીવતો રોય, તે તુલ કાય? તું મા શિષ્ય બોની રો.” 23 યાહાટી વિસ્વાસ્યાહામાય ઈ વાત ફેલાઈ ગીયી, કા તો શિષ્ય નાંય મોએ, તેરુંબી ઈસુય ચ્યાલ ઈ નાંય આખ્યાં, કા ઓ નાંય મોઅરી, બાકી ઈ આખ્યાં, “જો મા ઇચ્છાકોય તો આંય પાછો યીહીં તાંવ લોગુ તો જીવતો રોય, તે તુલ કાય?”

24 ઓ તોજ શિષ્ય હેય, જો યે વાતહેબારામાય સાક્ષી દેહે, એને જ્યાંય યે વાતહેબારામાય લોખલાં હેય, એને આમહાન ખોબાર હેય કા ચ્યા સાક્ષી હાચ્ચી હેય.

25 ઈસુવે આજુબી બો બોદે ચમત્કારા કામે કોઅયે, જો તીં બોદા લોખલાં જાતા, તોવે બોદી દુનિયામાય બી ચ્યે ચોપડયેહેન સાંભાળાહાટી ઓલો જાગો નાંય રોતો જ્યેં લોખલે જાતે.