1 फिर व्हा अराम का दिन फरीसीहोन को मुखियो मेसे कोय का घर मे रोटी खान गयो अरु वे ओखे मारना मे था. 2 व्हा एक इन्सान ओका सामने थो. जेखे जलोदर कि बिमारी थी. 3 येका पर यीशु ने व्यवस्था करण आला खे अरु फरीसी होन से बोल्यो. “आराम को दिन अच्छो करणो अच्छो हइ. कि नी?”

4 पन वे चुप चाप र्‍हिया तब ओने ओखे हात लगय खे अच्छो कर्‍यो. अरु जान दियो. 5 अरु उनका से बोल्यो. “तुम मे से असो कोन हइ. जेको बेटो अरु बैल कुव्वा मे गीरी जाह्ये अरु व्हा अराम का दिन ओखे तुरुत बाहेत नीकाली ले?”

6 वे या बात को कुछ उत्तर नी दि सक्हे.

7 जब ओने देख्यो. कि बुलाय हुया दुन्या कसा बडी बडि जगा चुनी लेस हइ ते एक दृष्‍टान्‍त दिखे उनका से बोल्यो. 8 जब कोय तोखे असो नी हय. कि उनसे तरा से भी कोय बडी खे नीवता दिह्ये. 9 अरु जेने तोखे अरु ओखे दो की नीवता दि हइ. अयखे तरासे बोलस. येखे जगा दे अरु तब तोखे लाजवाने हुयखे सब से नीच्चे जगापर ही बठनो पडे.

10 पर जब तुम बुलाह्ये जाह्ये. ते सबसे नीच्चे जगा जा बठी. कि जब व्हा. जेने तरासे नीवता दिया हइ आ.ते तरासे बोल्यो हे दोस्त.आगे बडीखे बठ. तब तरा सात बठनवालो, सामने तरी आदर हुये. 11 क्युकी जो कोय अपना आप खे बडो बनाह्ये व्हा छोटो कर्‍यो जाह्ये.

12 तब उनका से अपनी नीवता देनआला से भी बोल्हे. “जब तु दिन खे रात खे भेजी खे. ते अपना दोस्त अरु भैइहोन अरु कुटुम अरु दुसराआला बाजुआला खे नी बुला. असो नी तोखे नीवता दि अरु तरा बदला मे हुय जाह्ये. 13 पन जब तुम खाना को इन्तजाम कर्‍हे ते गरीब लुलो. लगडो अरु अंधा खे बुला. 14 तब तु धन्य हुये. क्युकी उनका पास तोखे बदलो देन को कुछ नी. पन तोखे धर्मी होन खे जिन्दो उठना पर येको बदलो मील्हे.”

15 उनका सात खानो खान आला मेसे एक ने या बात सुनीखे उ,से बोली. “धन्य हइ व्हा. जो परमेश्वर को राज्य मे रोटी खयली.”

16 यीशु ने उनका से. बोल्यो “कोय इन्सान ने बडो खानो दियो अरु भोत झन खे बुलायो.” 17 जब खानो तैयार हुय गयो ते सेवक का हात बुलावो दियो दुन्या खे बुलखे भेज्यो आ आब खानो तैयार हइ.

18 पर वे सब का सब माफी मागन लग्या, पैयले नी ओका से बोल्यो मेने खेत मोल लियो हइ, अरु जरुरत हइ कि ओखे देखु मी तरासे प्रार्थना करुस हय, मेखे माफ करी दे. 19 दुसरा ने बोल्यो मेने पाच जोडी बैल मोल लिखे हइ. अरु उनखे पहुचान जयरोस हय. मी तरासे प्रार्थना करुस हय. मेखे माफ करी दे.

20 एक अरु ने बोल्यो. मे ने भ्याव कर्‍योस हइ. येका लिये मी नी अय सकु. 21 उ सेवक ने अयखे अपना स्वामी की या बात बोल सुनीयो. तब घर को स्वामी ने घृस्सा मे अयखे अपनो चेला से बोल. नगर का बजार अरु गल्लिहोन मे तुरुत जयखे गरीब लुला लगडो अरु अंधो खे ह्या ली आ. 22 सेवक ने फिर बोल्यो स्वामी. जसो तोने बोल्यो थो. वोसो य कर्यो गयो हइ. फिर भी जगा हइ. 23 स्वामी ने सेवक से बोल्यो. गाव पर अरु रस्ता का तरप जयखे दुन्या खे अन्दर ली आ जब मरो घर भरी जाह्ये. 24 क्युकी मी तुम से बोलुस हय. कि वे बुलया दुन्या मे से कोय मरो खानो नी खानको.

25 अरु जब बडी गर्दी ओका सात जय री थी. ते ओने पिच्छे फिरी खे ओने बोल्यो. 26 अगर कोय मरा पासाह्ये. अरु अपना अदमी अरु माय अरु लुगइ अरु बच्चा अरु भैइहोन अरु भैइन क्युकी अपनो जीवन तक से मरा से जादा प्रेम रखस हइ. ते उ मरो चेलो नी हुय सखे. 27 अरु जो कोय अपनो क्रुस नी उठाह्ये. अरु मरा पिच्छे नी आयो. व्हा भी मरो चेलो नी हुय सकस. 28 “तुम मे से कोन हइ कि मचाग बनानो चाहस हय.अरु पैयले बठीखे खर्चो नी जोडे. कि पुरो करण की सामर्थ मरा पास हइ कि नी? 29 कोय असो नी हुये जब पय्या दालीखे बनय नी सक्या. ते सब देखन आला ह्या बोलीखे ओको उपास कर्‍हे. 30 यो इन्सान बनान तो लग्यो. पन तैयार नी करी सक्यो?” 31 यो कोन असो राजो हइ. कि दुसरा राजा से वाद विवाद करण जास हय. अरु पैयले बठी खे बिचार नी करी लिह्ये कि जो बीस हजार लिखे मरा पर चडीखे आस हइ, मी दस हजार लीखे ओको जसो करी सकुस हय. कि नी? 32 नी ते ओका दुर र्‍हे तेय. व्हा दूत खे भेजी खे शांती करानो चाहस. 33 या रिती से तुम मे से जो कोय अपनो सब कुछ छोडी नी दे ते उ मरो चेलो नी हुय सखे.

34 “नोन तो अच्छो हइ. पन अगर नमक को सवाद बीगडी जाह्ये. ते व्हा कोय चिज से खारो कर्‍यो जाह्ये. 35 व्हा नी ते जमीन का अरु नी खेत का लिये काम मे आस हइ. ओखे तो दुन्या बाहेर फेकी देस हइ. जेका सुनन खे कान हुये वे सुनी ले.”