୨୨
୧ ପୁନେ ପୁର୍ତିବିତେ ଲେକେତ୍ ସାଡ୍ସାଡ଼ା ଜିୱେତ୍ ଏର୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଇଲ୍କେ ଦୂତ ନ୍ନାକିଙ୍କ୍ ତତେ । ଇଦ୍ ଇଲିକେ ଇଶ୍ୱର୍ ନୁ ମେଣ୍ଢେ ମେୟ୍ତାନଣ୍ଡ୍ ସିଂହାସନ୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ପେଇସ୍ ୨ ନାର୍ଦେ ରାଜ୍ଆର୍ରଦାଲନ୍ ପେଇସ୍ ଆତ୍ତେ । ନଦୀତ୍ ରେଣ୍ଡପାକା ଜିୱେତେ ମାଡ଼େ ମାତ୍ତା । ଆୱୁ ଏଣ୍ଡ୍କିଙ୍କ୍ ସାରେ ନେଲ୍ଞ୍ଜ୍ଜିନ୍, ଇତ୍କେ ୱାଡ଼୍ଷାତିଙ୍କ୍ ୧୨ ନେଲ୍ଞ୍ଜ୍ କାୟା ଆଦିତା ନୁ ଇଦିନ୍ ଆକି ଆରୋଗ୍ୟ ଦାୟକ । ୩ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଅବିଶାପତେ ପାତ୍ର ବାତେବା ବିଷୟ ଆଦ୍ ନଗର୍ତାଗେ ଉଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଦର୍କ । ଇଶ୍ୱର ନୁ ମେଣ୍ଢାଗଲାନ୍ ସିଂହାସନ୍ ଆଦ୍ ନାର୍ଦାଗେ ମିକା ମାନ୍ତେ ନୁ ଆଗେ ତାନ୍ ସେବକ୍ନଡ଼୍ ତାନ୍ ଆରାଦନା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ! ୪ ଅଡ଼୍ ତାନ୍ ମକମ୍ ଉଡ଼ିତଡ଼୍ ନୁ ଅଡ଼୍ ମୁଞ୍ଜିନାଗ୍ ଅଡ଼୍ ପେଦେରି ଲେକା ଆଦ୍ତେ । ୫ ଆଗେ ମେଣ୍ଡେ ନାର୍କା ଆୟ ନୁ କୁପିୱେସ୍ ବା ପଡଦ୍ତେ ଏଦ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ତାର୍ୱ, ବାତ୍ତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ପ୍ରବୁ ଇଶ୍ୱର୍ ଅଡ଼୍ୱାଦ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଅଡ଼୍ ସାରେଦିନ୍ ରାଜାଲ୍ ଲେକେମ୍ ରାଜତ୍ୱ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ଜିସୁନାଦ୍ ମେଣ୍ଡେ ୱାଦାନାଦ୍
୬ ଦୂତ ନାକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତେ, “ଇୱୁସାରେ ଗଟି ନିଜାମ୍ ନୁ ନିର୍ବରଯୋଗ୍ୟ । ବାତା ଚିଟ୍ପାଟ୍ ଗଟେମ୍ ଆଦ୍ତେ, ଆଦ୍ ତାନ୍ ସେବକ୍ନଡ଼୍କ୍ କେତାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବାବବାଦିଡ଼୍ ଆତ୍ମାତେ ଜ୍ଞାନ୍ ଇସମାନ୍ଦାନ୍ ଇଶ୍ୱର ତାନ୍ ଦୂତଙ୍କ୍ ରସ୍ମିନ୍ତେଣ୍ଡ୍ ।”
୭ ଜିସୁ କେତିତନ୍, “କେଞ୍ଜାଟ୍ ! ନାନେ ଜାପ୍ପେ ୱାଦ୍ତାନ୍ ! ବେନଡ଼୍ ଇଦ୍ ବଇତଡ଼୍ କେସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ବାବବାଣି ସେଙ୍ଗେ ମନ୍ ଇସ୍ମିକା ଗଟି କେଞ୍ଜିତନ୍, ଅଡ଼୍ ବାଗ୍ୟବାନ୍ !”
୮ ନାନେ ଯୋହନ୍, ଇୱୁସାରେ ବିଷୟ ନିଜେ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍ ନୁ ଉଡ଼୍ତାନ୍ । ସାରେ କେଞ୍ଜି ନୁ ଉଡ଼ି ତେର୍ତେ ପେର୍କେ, ବେନ୍ ଦୂତ ନାୟାଗେ ୱାସ୍ କେତ୍ତା, ନାନେ ଆୱିନ୍ ଡେକାନ୍ ମଦଲ୍ ରାଲି ଆୱିଙ୍କ୍ ଆରାଦାନା ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଆଞ୍ଜମାତ୍ତାନ୍ । ୯ କିନ୍ତୁ ଆଦ୍ ନାକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତେ, “ଆଦ୍ ଲେକାମ୍ ମାଡ଼ାମାଟ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ନାନେ ମିକା ମିଇ ଲେକାମ୍ ୱେରନ୍ । ମିୟାଦ୍ ବେନ୍ ବାବବାଦି ଦାଦାନଡ଼୍ ନୁ ବେନ୍ ସାରେତଡ଼୍ ଇଦ୍ ବଇ ଲେକାମ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଡ଼୍ଲେକାମ୍ ନାନେ ମିକା ୱେରନ୍ ସେବକ୍ ଲେକାମ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆରାଦାନା ମାଡ଼ାଟ୍ ।” ୧୦ ଅଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଡେ ନାକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତନ୍, “ହିଦ୍ ବଇକି ବବିଷ୍ୟଦ୍ ଗଟୀକି ମିଞ୍ଜିପି ନେହେମାଟ୍, ବାତ୍ତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇୱ ଗାରେ ଗଟେମ୍ ଆଦାନାଦ୍ ସମୟ ଆରେ ୱାସ୍ଏଉଦୁତ୍ । ୧୧ ଆଦିଙ୍କ୍ ଇୱୁ ଗଟି ପୁଞ୍ଜ୍ ବେନନାଦ୍ ବାତ୍ଇଚ୍ଛା, ଆଦ୍ ମାଡ଼ିଣ୍ଡ୍ । ଅଦର୍ମଚାରି ଯଦି ଇଚ୍ଛାମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅଦର୍ମଚାରଣ ମାଡ଼ିଣ୍ଡ୍; ଅଶୁଚି ନାରୁଣ୍ଡ୍ ଅଶୁଚି ଆସ୍ ମାନୁଟ୍; କିନ୍ତୁ ବେନ ସାୟେତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ସତ୍କାମ୍ତେ ନିବିଷ୍ଟ ଆୟି; ବେନ ପବିତ୍ର, ଅଣ୍ଡ୍ ପବିତ୍ର ଆସ୍ ମାନିଣ୍ଡ୍ ।”
୧୨ ଜିସୁ କେତୁତନ୍, “କେଞ୍ଜାଟ୍ ! ନାନେ ଜାପେ ୱାଦୁତାନ୍ ! ସାରେତଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ନିଜେ ନିଜେତ୍ କାମ୍ ଲେକାମ୍ ଶାସ୍ତି ଇଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାନେ ପୁରସ୍କାର୍ ତାତିତାନ୍ । ୧୩ ✡ପ୍ରକାଶିତ୍ ବାକ୍ୟ ୧:୮; ପ୍ରକାଶିତ୍ ବାକ୍ୟ ୧:୧୭; ୨:୮.ନାନେ ଆରାମ୍ ନୁ ମାଡ଼େଙ୍ଗ୍, ଆରାମ୍ ନୁ ଶେଷ ।”
୧୪ ବେନଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେତ୍ ଚକା ନର୍ସ୍ ୱେଡ଼୍ସ୍ପିତନ୍, ଅଡ଼୍ ବାଗ୍ୟବାନ୍ । ଜିୱେ ମାଡ଼େତ୍ କାୟା ତିନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ନୁ ଦ୍ୱାର୍ ଇସ୍ ନାର୍ଦାଗ୍ ମିକା ଆଦାନଙ୍କ୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ଅଦିକାର୍ ମିନ୍ଦେ । ୧୫ କିନ୍ତୁ ବିକୃତଚରିତ୍ର, ତନ୍ତ୍ରମନ୍ତ୍ର ମାଡ଼ାନଣ୍ଡ୍, ନରହନ୍ତା, ମୁର୍ତ୍ତିପୂଜାକି, ମିତ୍ୟାବାଦିଡ଼୍, ପ୍ରାତାରକ୍ ସାରେ ବ୍ରାଷ୍ଟାଚାରୀଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ନାର୍ ବାଇଦେ ମାନ୍ତଡ଼୍ ।
୧୬ “ନାନେ ଜିସୁ । ମଣ୍ଡଲିନାଗେ ମିୟାଦ୍ ଉପକାର୍ତେ ଇୱୁସାରେ ବିଷୟ କେତାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାୟାଦ୍ ଦୂତତିଙ୍କ୍ ରତ୍ତାନ୍ । ନାନେ ଦାଉଦ୍ତେ ବଂଶତନ୍ । ନାନେ ଆଦ୍ ୱିୟ୍ ଉକାମ୍ ।”
୧୭ ପବିତ୍ରଆତ୍ମା ନୁ ଆଦ୍ ନବବଦୂ କେତୁତନ୍, “ୱାଡ଼େ !” ଶ୍ରବଣକାରି ସାରେତଡ଼୍ ମିକା କେତିତଡ଼୍, “ୱାଡ଼େ !” ଯେ ବେନ ଉନ୍ଦେୱାତେନଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ୱାଡ଼ିଣ୍ଡ୍ । ଜିୱେତେ ଏର୍ ଉନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ବେନଙ୍କ୍ ଇଚ୍ଛାମାତ୍କେ, ଅଣ୍ଡ୍ ୱାସ୍ ବିନାମୁଲ୍ୟତେ ଆଦ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ିଣ୍ଡ୍ ।
ମାଡ଼େଙ୍କ୍ତାଦ୍ ଗଟ୍
୧୮ ନାନେ ଯୋହନ । ବେନଡ଼୍ ଇଦ୍ ବଇତେ ବବିଷ୍ୟତ୍ବାଣି ସାରେ କେଞ୍ଜିତଡ଼୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ନାନେ ସତର୍କ ମାଡ଼ିଦୁତାନ୍, ଯଦି ଇଗେ ବେନ ବାତେ କାଇଲ୍କେ, ଆଲେକ୍ ଇଦ୍ ବଇତାଗ୍ ଲେକ୍ତାଉ ମଆମାରିତେ ଇଶ୍ୱର ଅଙ୍କ୍ ଶାସ୍ତି ଇଦ୍ତନ୍, ୧୯ ଇଦ୍ ବଇତେ ବବିଷ୍ୟଦ୍ବାଣି ତାଗାଙ୍କ୍ ବେନ ଯଦି ବାତେ ବୁଦ୍ ଇଦ୍ତନ୍, ଆଲେକ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଅଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ବଇତାଗ୍ ଲେକ୍ତାୱୁ ଜିୱେତେ ମାଡ଼େତ୍ କାୟାନାଗାଙ୍କ୍ ନୁ ପବିତ୍ର ନାର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଗେଲ୍ସ୍ପିତନ୍ ।
୨୦ ବେନ ଇଦ୍ ସାରେ ବିଷୟତେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଇଦୁତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ କେତୁତନ୍, “ଇଦ୍ ନିଜାମ୍ । ନାନେ ଜାପେ ୱାଦୁତାନ୍ ।” ଆଲେକେ ଆୟି । ପ୍ରବୁ ଜିସୁ ୱାଡ଼ିଣ୍ଡ୍ !
୨୧ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଅନୁଗ୍ରହ ସାରେତଡ଼୍ ଏର୍କେ ମାଡ଼ିଡ଼୍ । ଆମେନ୍ ।