1 मैत्रीहीन मनुष्य शेवटी स्वार्थ साधून घेतो

2 मूर्ख समंजसपणामध्ये संतोष मानत नाहीत;

3 जेव्हा दुष्टता येते तिथे तिरस्कार येतो,

4 तोंडातील शब्द खोल पाण्यासारखे आहेत;

5 न्यायाधीशाने दुष्टावर कृपा करणे

6 मूर्खांच्या जिभा त्यांना कलहात पाडतात;

7 मूर्खाचे मुख त्यांच्या विनाशाचे कारण होते,

8 अफवा स्वादिष्ट भोजनासारख्या चवदार असतात;

9 जो त्याचे काम करण्यात आळशी आहे,

10 याहवेहचे नाव बळकट दुर्ग आहे;

11 धनवानाचे धन त्यांचे तटबंदीचे नगर आहे;

12 मनुष्याचा नाश होण्याआधी त्याचे हृदय गर्वाने भरते,

13 ऐकून घेण्याआधीच उत्तर देणे—

14 मनुष्याचा आत्मा त्याला आजारी अवस्थेतही स्थिर ठेवतो,

15 विवेकशील मनुष्याचे अंतःकरण ज्ञान आत्मसात करते.

16 उपहार तो देणार्‍याचा मार्ग मोकळा करते,

17 दुसरा कोणीतरी पुढे येऊन पक्ष मांडत नाही,

18 नाणेफेक करून भांडण मिटवता येते,

19 चुकीची वागणूक मिळालेल्या भावाची समजूत घालण्यापेक्षा तटबंदीचे शहर जिंकणे सोपे आहे.

20 त्यांच्या मुखफळाने मनुष्याचे पोट भरले जाते;

21 जिभेत जीवन आणि मृत्यूचे सामर्थ्य आहे.

22 ज्याला पत्नी लाभते, त्याला चांगुलपणा प्राप्त झाला आहे.

23 गरीब दयेसाठी विनवण्या करतो

24 ज्यांचे मित्र अविश्वासू असतात, त्यांचा नाश लवकर होतो,