स्तोत्र 127
प्रवाशांचे एक आराधना गीत. शलोमोनाची रचना.
1 याहवेहने घर बांधले नाही,
तर बांधकाम करणार्‍यांचे श्रम व्यर्थ आहेत;
याहवेहने शहराचे रक्षण केले नाही,
तर पहारेकर्‍यांचे जागणे व्यर्थ आहे.
2 तुमचे पहाटे उठणे
आणि रात्री उशीरापर्यंत
अन्नप्राप्तीसाठी कष्ट करणे व्यर्थ आहे—
कारण आपल्या प्रियजनांस याहवेहच शांत झोप देतात.
3 मुले, ही याहवेहकडून मिळालेला वारसा आहे,
प्रसवशील कूस, हे याहवेहकडून लाभणारे प्रतिफळ आहे.
4 तरुणपणी झालेली मुले,
शूरवीराच्या हातातील बाणांप्रमाणे आहेत.
5 ज्या पुरुषाचा भाता
अशा बाणांनी भरलेला आहे, तो धन्य!
असे पुरुष वेशीत आपल्या शत्रूशी न्यायालयात वाटाघाटी करतील,
तेव्हा ते लज्जित होणार नाहीत.