स्तोत्र 141
दावीदाचे एक स्तोत्र.
1 हे याहवेह, मी तुमचा धावा करतो, त्वरा करा व मजकडे या,
जेव्हा तुमचा धावा करतो, तेव्हा माझे ऐका.
2 तुम्हाला माझी प्रार्थना सुगंधी धुपाप्रमाणे प्रसन्न करो;
माझे हात उभारणे सायंकाळच्या यज्ञाप्रमाणे होवो.
3 हे याहवेह, माझ्या मुखावर पहारा ठेवा;
माझ्या ओठांच्या द्वारावर नजर ठेवा.
4 माझ्या हृदयास अनीतीकडे ओढले जाऊ देऊ नका,
पातक्यांच्या सहवासात राहून,
कुकृत्यामध्ये सामील होण्यापासून मला दूर ठेवा;
त्यांची मिष्टान्ने खाण्यापासून मला अलिप्त ठेवा.
5 नीतिमान मला शासन करो—ते माझ्यासाठी कृपाच ठरेल;
त्यांनी केलेली कान उघाडणी—मला तैलाभ्यंगासारखी वाटते.
माझे मस्तक ते कधीही नाकारणार नाही,
दुष्ट माणसांच्या दुराचाराविरुद्ध मी सतत प्रार्थना करेन.
6 दुर्जनांचे पुढारी दोषी ठरून, त्यांना कडेलोटाचे शासन होईल;
तेव्हा त्यांच्या हितासाठी असलेल्या माझ्या वक्तव्याचे त्यांना स्मरण होईल.
7 ते म्हणतील, “नांगर चालविल्यानंतर जसे मातीची ढेकळे मोडून विखुरतात,
तशी आमची हाडे अधोलोकाच्या मुखावर विखुरली गेली आहेत.”
8 परंतु सार्वभौम याहवेह, मी तुमच्यावरच दृष्टी केंद्रित केली आहे;
तुम्हीच माझा आश्रय आहात—मला मृत्यूच्या हवाली करू नका.
9 दुष्टांच्या फासातून माझा बचाव करा,
त्यांनी टाकलेल्या पाशापासून मला सोडवा.
10 दुर्जन त्यांच्याच जाळ्यांमध्ये अडकू दे,
आणि मी मात्र सुखरुपपणे निसटून जाईन.