9
परमप्रभुं नोआलिसे बाचा चिनादीगु
1 अले परमेश्वरं नोआ व वया काय्पिन्त आशिष बियाः धयादिल-- “छिमि सन्तान यक्व दयाः पृथ्वी जायेमा। 2 पृथ्वीइ च्वंपिं फुक्क पशु, आकाशय् च्वंपिं झंगःपंक्षी, बँय् घिस्रय् जुयाजुइपिं व समुद्रय् च्वंपिं न्यात छिपिं खनाः ग्यायेमा। इपिं फुक्कसित छिमिगु हे ल्हातय् त्वःताबियागु दु। 3 फुक्क पशु व पक्षीत छिमित नयेत बियागु दु। अन्नमा व वाउँचात बिया थें जिं छिमित फुक्कं बी। 4 तर म्वाः हि दुगु ला छता नये मते। छाय्धाःसा हिइ हे जीवन दइ।
5 “जिं छिमिगु हिया ल्याःचाः काये। फुक्क पशुयाके व मनूतय्के जिं मनूया हिया ल्याःचाः काये।
6 सुनां मनूया हि बाः वय्की
वयागु नं हि बाः वइ,
छाय्धाःसा परमेश्वरं मनूयात थः थें हे
च्वंक दय्कादीगु दु।
7 आः छं थःपिनि सन्तान
यक्व दय्काः पृथ्वी जाय्कि।”
8 परमेश्वरं नोआ व वया काय्पिन्त धयादिल -- 9 “आः जिं छिमित, लिपा वइपिं छिमि सन्तानयात, 10 अले छिपिंलिसे जहाजं पिहां वःपिं फुक्क झंगः, लहीपिं व जंगली पशु व पृथ्वीइ दुपिं प्राणीतलिसे जिं बाचा चिने। 11 जिं छिपिंलिसे बाचा चिने, आः हाकनं खुसिबाः वयाः सुं हे प्राणी सी मखु, आः हाकनं खुसिबाः वयाः पृथ्वीया नाश जुइ मखु।”
12 परमेश्वरं धयादिल-- “जिं छिमित व फुक्क प्राणलिसे सदांया लागि चिनागु बाचाया चिं कथं 13 जिं सुपाँचय् थःगु धनुष तयाबी। थ्व जिं संसारलिसे चिनागु बाचाया चिं जुइ। 14 गुबलय् जिं पृथ्वीया च्वय् सुपाँचं भुने, अले सर्गतय् धनुष खनेदइ, 15 उबलय् जिं छिमित व फुक्क प्राणीलिसे चिनागु बाचा लुमंके। पृथ्वीइ आः हाकनं खुसिबाः वयाः फुक्क प्राणीत सी मखु। 16 सर्गतय् गुबलय् धनुष खनेदइ, उकियात स्वयाः जिं पृथ्वीइ च्वंपिं फुक्क प्राणीलिसे सदांया लागि चिनागु बाचा लुमंके।” 17 परमेश्वरं नोआयात हाकनं धयादिल-- “पृथ्वीइ च्वंपिं फुक्क प्राणीलिसे चिनागु बाचाया चिं थ्व हे खः।”
नोआ व वया काय्पिं
18 नोआलिसें जहाजं पिहां वःपिं वया काय्पिं शेम, हाम व येपेत खः। (हाम कनानया बौ खः।) 19 नोआया थुपिं स्वम्ह काय् पृथ्वीया फुक्क मनूतय् तापाःबाज्यापिं खः।
20 नोआं बुँज्या यात। दक्वसिबय् न्हापां दाखमा प्यूम्ह नोआ खः। 21 छन्हु व दाखमद्य त्वनाः काय्काः पचिंनांगा थःगु पालय् द्यनाच्वन। 22 कनानया बौ हामं बौयात पचिनांगां खनाः पिने वयाः थः दाजुपिन्त कन। 23 अले शेम व येपेतं थःपिनिगु ब्वहलय् गा छपु पाछायाः लिखतं वनाः थः बौयात त्वपुयाबिल। फस्वयाच्वंगुलिं इमिसं बौम्हय्सिया पचिनांगागु म्ह मखं।
24 दाखमद्यं त्वःतेवं नोआ दन अले दक्वसिबय् चिधीम्ह काय्नं थःत छु यात धयागु सीकल। 25 अले वं धाल --
“कनानयात सराः लायेमा।
व थः दाजुकिजाया दासया नं दास जुइ।”
26 वं हानं धाल -
“शेमया परमप्रभुयात धन्य धा।
कनान शेमया दास जुइ।
27 परमेश्वरं येपेतयात थकायेमा।
वं शेमया पालय् बासं च्वने दयेमा।
कनान येपेतया दास जुइ।”
28 खुसिबाः वयाः ३५० दँ तक नोआ म्वात। 29 अले ९५० दँय् व सित।