15
ก๋านประชุมในกรุงเยรูซาเล็ม
1 มีบางคนเตียวตางลงมาจากแคว้นยูเดีย แล้วสั่งสอนหมู่ปี้น้องผู้เจื้อตี้เมืองอันทิโอกว่า “ถ้าบ่ได้เข้าพิธีสุหนัตต๋ามบทบัญญัติของโมเสส ก็จะรอดป๊นบาปโต้ษบ่ได้” 2 กำสอนจาอี้เปาโลกับบารนาบัสบ่หันตวยสักหน้อย จึงเถียงกั๋นกับหมู่ตี้สอนนั้นอย่างหนัก หมู่ผู้เจื้อจึงแต่งตั้งเปาโลตึงบารนาบัสกับผู้เจื้อบางคนในหมู่เขาหื้อไปกรุงเยรูซาเล็ม เปื้อเปิ็กษาหารือกับหมู่อัครทูตตึงหมู่ผู้ปกครองเกี่ยวกับเรื่องนี้
3 คริสตจักรก็ส่งคนหมู่นี้ออกเตียวตางไป เมื่อผ่านแคว้นฟีนิเซียกับแคว้นสะมาเรีย หมู่ต้านก็เล่าเรื่องว่าคนต่างจ้าดเข้ามาฮับเจื้อพระเจ้า หมู่ปี้น้องผู้เจื้อตี้หั้นฟังจาอั้นก็ปากั๋นดีใจ๋ขนาด
4 เมื่อเตียวตางมาแผวกรุงเยรูซาเล็มแล้ว หมู่อัครทูตกับหมู่ผู้ปกครองกับคนในคริสตจักรก็ปากั๋นมาต้อนฮับ แล้วหมู่เขาตี้เตียวตางมาก็เล่าเรื่องกู้สิ่งตี้พระเจ้าเยียะผ่านตางหมู่เขา 5 แต่ผู้เจื้อบางคนตี้เป๋นสมาชิกหมู่ฟาริสียืนขึ้นอู้ว่า “หมู่คนต่างจ้าดตี้ฮับเจื้อจ๋ำเป๋นต้องเข้าพิธีสุหนัตกับต้องถือต๋ามบทบัญญัติของโมเสสตวย”
6 ฝ่ายหมู่อัครทูตกับหมู่ผู้ปกครองในคริสตจักรจึงจุมนุมหารือกั๋นเกี่ยวกับเรื่องนี้ 7 หลังจากเปิ็กษากั๋นนักแล้ว เปโตรก็ยืนขึ้นอู้ว่า “ปี้น้องตังหลายเหย ต้านก็ฮู้แล้วเถิงเวลาหัวทีนั้นตี้พระเจ้าเลือกข้าพเจ้าจากต้ามก๋างหมู่ต้านหื้อไปบอกข่าวดีหื้อคนต่างจ้าดฟัง เปื้อเขาหมู่นั้นจะได้ฮับเจื้อ 8 พระเจ้าผู้ฮู้เถิงจิตใจ๋ของคนดี แสดงหื้อหันว่ายอมฮับคนต่างจ้าด โดยหื้อพระวิญญาณบริสุทธิ์กับหมู่เขาเหมือนตี้หื้อกับหมู่เฮา 9 พระองค์บ่แบ่งหมู่เขาหมู่เฮา แต่จะยกโต้ษบาปหมู่เขาย้อนความเจื้อเหมือนกั๋น 10 ถ้าจาอั้น ลองดีพระเจ้าเยียะหยัง ย้อนว่าต้านตังหลายเยียะหื้อผู้เจื้อต่างจ้าดมีภาระเรื่องก๋านถือต๋ามบทบัญญัติของโมเสส เซิ่งตั๋วหมู่เฮาตึงป้ออุ๊ยแม่หม่อนของเฮาก็เยียะบ่ได้ 11 แต่เฮาตังหลายเจื้อว่าโดยพระคุณของพระเยซูองค์พระผู้เป๋นเจ้า หมู่เฮาได้รอดป๊นบาปโต้ษเหมือนกับหมู่เขา”
12 คนตังหลายปากั๋นดักฟังบารนาบัสกับเปาโลเล่าเรื่องหมายสำคัญตึงก๋านปาฏิหาริย์ต่างๆ ตี้พระเจ้าเยียะผ่านตางหมู่เขาต้ามก๋างคนต่างจ้าด 13 เมื่ออู้จบแล้วยากอบก็อู้ขึ้นว่า “ปี้น้องตังหลายฟังเฮากำ 14 เรื่องเมื่อต๋อนเก๊าตี้พระเจ้าห่วงใยคนต่างจ้าดโดยเลือกคนในหมู่เขาหื้อเป๋นคนของพระองค์ ซีโมนได้บอกเฮาแล้ว 15 เรื่องนี้ก็เป๋นอย่างกำตี้ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าเขียนไว้ว่า
16 ‘เมื่อลูนเฮาจะปิ๊กมา
แล้วอาณาจักรของกษัตริย์ดาวิดตี้ยุบลงไปแล้วนั้น
เฮาจะสร้างขึ้นใหม่กับฟื้นฟูหื้อเหมือนเก่า
17 เปื้อคนอื่นๆ จะเข้ามาหาเฮาองค์พระผู้เป๋นเจ้า
คือคนต่างจ้าดตี้เฮาฮ้องมาเป๋นคนของเฮา
18 เรื่องเหตุก๋ารณ์หมู่นี้เฮาได้บอกตั้งแต่โบราณมาแล้ว’ถ15:18 อมส. 9:11-12 ”
19 ยากอบก็อู้ต่อไปว่า “ข้าพเจ้าก็เลยหันว่า หมู่เฮาบ่ควรจะกีดกั๋นคนต่างจ้าดตี้ก่ำลังเข้ามาหาพระเจ้า 20 แต่เฮาควรจะเขียนจดหมายไปบอกหมู่เขาว่า อย่างตี้นึ่ง ห้ามกิ๋นอาหารตี้เป๋นมลทินย้อนได้เอาไปปู่จาฮูปเคารพแล้ว อย่างตี้สอง ห้ามเยียะบาปตางเพศ อย่างตี้สาม ห้ามกิ๋นจิ๊นสัตว์ตี้ถูกฮัดคอต๋ายตี้เลือดยังค้างอยู่ในตั๋ว กับอย่างตี้สี่ ห้ามกิ๋นเลือด 21 ย้อนว่าตั้งแต่โบราณในกู้เมือง จาวยิวได้บอกบทบัญญัติของโมเสส กับอ่านบทบัญญัตินี้ในธรรมศาลากู้วันสะบาโต”
จดหมายเถิงผู้เจื้อคนต่างจ้าด
22 แล้วหมู่อัครทูต หมู่ผู้ปกครอง กับกู้คนในคริสตจักรตี้กรุงเยรูซาเล็ม ปากั๋นหันตวยตี้จะเลือกป้อจายบางคนในหมู่เขาหื้อเตียวตางไปเมืองอันทิโอกกับเปาโลตึงบารนาบัส คนตี้ฮับก๋านเลือกคือยูดาสตี้มีแหมจื้อว่าบารซับบาสกับสิลาส ตึงสองคนนี้เป๋นผู้นำของหมู่ปี้น้องผู้เจื้อ 23 แล้วก็ฝากจดหมายไปตวย ในจดหมายเขียนว่า
จากอัครทูตของพระเยซูกับหมู่ผู้ปกครองผู้เป๋นปี้น้องของต้านตังหลาย
ฝากกำสวัสดีมาเถิงปี้น้องผู้เจื้อตังหลายตี้เป๋นคนต่างจ้าด ตี้อยู่ในเมืองอันทิโอก แคว้นซีเรีย กับแคว้นซีลีเซีย
24 เนื่องจากหมู่เฮาได้ยินมาว่ามีบางคนในหมู่เฮาอู้หื้อต้านตังหลายบ่ม่วนใจ๋ กับเยียะหื้อวุ่นวายใจ๋ แต่หมู่เฮาบ่ได้สั่งหื้อเขามาบอกจาอั้น 25 หมู่เฮาตึงหมดตึงเสี้ยงจึงตกลงใจ๋ตี้จะเลือกบางคน เปื้อส่งมาหาต้านตังหลายพร้อมกับบารนาบัสตึงเปาโลตี้เฮาฮักขนาด 26 ตึงสองคนนี้เป๋นคนตี้มอบจีวิตของเขาเปื้อฮับใจ๊พระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป๋นเจ้าของเฮาตังหลาย 27 ย้อนจาอั้นหมู่เฮาจึงใจ๊ยูดาสกับสิลาสมาหา เปื้อจะบอกเรื่องอันเดียวกั๋นกับข้อความตี้หมู่เฮาเขียนไว้ในจดหมายนี้หื้อฟัง 28 คือว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์กับหมู่เฮาหันดีตี้จะบ่หื้อต้านตังหลายหนักใจ๋ในข้อนึ่งข้อใด เว้นสิ่งจ๋ำเป๋นตี้ต้องเยียะคือ 29 อย่างตี้นึ่ง ห้ามกิ๋นของกิ๋นตี้เกยเอาไปปู่จาฮูปเคารพแล้ว อย่างตี้สอง ห้ามกิ๋นเลือด อย่างตี้สาม ห้ามกิ๋นจิ๊นสัตว์ตี้ถูกฮัดคอต๋ายตี้เลือดยังค้างอยู่ในตั๋ว อย่างตี้สี่ ห้ามเยียะบาปตางเพศ ถ้าต้านตังหลายถือข้อห้ามหมู่นี้ ก็นับว่าเยียะสิ่งตี้ถูกต้องแล้ว
ขอหื้อมีความสุขเน่อ
30 คริสตจักรก็ส่งบารนาบัส เปาโล ยูดาส กับสิลาสออกไป แล้วป้อจายสี่คนนี้ก็เตียวตางไปเมืองอันทิโอก ตี้หั้นต้านหมู่นั้นฮ้องหมู่ผู้เจื้อมาจุมนุมกั๋น แล้วเอาจดหมายมอบหื้อกับคนตังหลายนั้น 31 เมื่ออ่านจดหมายนั้นแล้ว ก็ปากั๋นจื้นอกจื้นใจ๋ในกำหื้อก๋ำลังใจ๋นั้น 32 ส่วนยูดาสกับสิลาสตี้เป๋นผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า ก็อู้หลายกำตี้หื้อก๋ำลังใจ๋หมู่ปี้น้องผู้เจื้อ กับเยียะหื้อมีความเจื้อเข้มแข็งขึ้น 33 หลังจากยูดาสกับสิลาสอยู่ตี้หั้นบ่ปอเมินสักเต้าใด หมู่ผู้เจื้อก็ส่งสิลาสกับยูดาสปิ๊กเมือหาหมู่ผู้เจื้อตี้ใจ๊เขามา ก่อนจะไป ปี้น้องผู้เจื้อตี้เมืองอันทิโอกก็ปั๋นปอนเขาหื้อมีความสุขกับปลอดภัยในก๋านเตียวตาง๙15:33 สำเนาโบราณบางฉบับมีข้อ 34 เขียนว่า “ส่วนสิลาสหันดีตี้จะอยู่ตี้หั้น” 35 ส่วนเปาโลกับบารนาบัสก็ยังอยู่ในเมืองอันทิโอกต่อ ต้านตึงสองบอกข่าวดีกับสั่งสอนถ้อยกำขององค์พระผู้เป๋นเจ้าฮ่วมกับคนอื่นๆ หลายคน
เปาโลแยกจากบารนาบัส
36 เมื่อเวลาผ่านไปปอสมควร เปาโลอู้กับบารนาบัสว่า “เฮาปิ๊กไปแอ่วหาหมู่ปี้น้องผู้เจื้อต๋ามเมืองตี้เกยบอกถ้อยกำขององค์พระผู้เป๋นเจ้าดีบ๋อ เปื้อผ่อว่าความเจื้อของหมู่เขาเป๋นจาใดพ่อง” 37 บารนาบัสก็หันตวย เขาใค่ปายอห์นตี้มีแหมจื้อว่ามาระโกไปตวย 38 แต่เปาโลหันว่าบ่เปิงตี้จะปาเขาไป ย้อนมาระโกเกยละหมู่เขาไปต๋อนตี้อยู่เมืองปัมฟีเลีย กับบ่ได้อยู่ฮ่วมงานกั๋นต่อไป 39 แล้วเปาโลกับบารนาบัสก็ผิดใจ๋กั๋นอย่างหนักเถิงกับต้องแยกตางกั๋น บารนาบัสปามาระโกลงเฮือไปตี้เกาะไซปรัสตวยกั๋น 40 ส่วนเปาโลเลือกสิลาสเป๋นเปื้อนฮ่วมเตียวตาง ก่อนจากกั๋น หมู่ปี้น้องผู้เจื้อก็อธิษฐานมอบต้านตึงสองไว้กับพระเจ้าหื้อผ่อกอยต๋ามความดีของพระองค์ 41 เปาโลกับสิลาสไปใคว่แคว้นซีเรียกับแคว้นซีลีเซีย เปื้อจ้วยหื้อหมู่ผู้เจื้อในคริสตจักรต่างๆ มีความเจื้อเข้มแข็งขึ้น