28
เปาโล​บน​เกาะ​มอลตา
หลังจาก​หมู่​เฮา​เข้า​เถิง​ฝั่ง​อย่าง​ปลอดภัย​แล้ว เถิง​ฮู้​ว่า​เกาะ​แห่ง​นี้​จื้อ​มอลตา คน​ปื๊นเมือง​ใน​เกาะ​นี้​ใจ๋ดี​กับ​หมู่​เฮา​ขนาด หมู่​เขา​ต้อนฮับ​หมู่​เฮา​กับ​ดัง​ไฟ​หื้อ​หมู่​เฮา​ย้อน​ฝน​ตก​อากาศ​หนาว
ต๋อน​ตี้​เปาโล​เก็บ​กิ่ง​ไม้​แห้ง​หอบ​นึ่ง​มา​ใส่​ไฟ มี​งู​ปิ๊ด​ตั๋ว​นึ่ง​เลื้อย​ออก​มา​จาก​ก๋อง​หลัว​ย้อน​ไฟ​ฮ้อน มัน​ขบ​ติด​มือ​ของ​เปาโล หมู่​คน​ปื๊นเมือง​หัน​งู​ปิ๊ด​ขบ​ติด​มือ​ของ​เปาโล​ห้อย​ต้อนหล้อน ก็​อู้​กั๋น​ว่า “คน​นี้​ต้อง​ฆ่า​คน​ต๋าย​แน่ๆ เถิง​แม้​เขา​จะ​รอด​ต๋าย​จาก​ทะเล แต่​เจ้าแม่​แห่ง​ความ​ยุติธรรม​ตึง​บ่ยอม​หื้อ​รอด​ต๋าย​ไป​ได้” แต่​เปาโล​ก็​สะวัด​งู​ตก​เข้า​ก๋องไฟ​ไป​เหีย ต้าน​บ่เป๋น​อะหยัง​สัก​หน้อย หมู่​เขา​กึ๊ด​ว่า​ตั๋ว​เปาโล​จะ​ต้อง​บวม กาว่า​โก้น​ลง​ต๋าย​ตันที แต่​หลังจาก​ถ้า​ผ่อ​จ้าดเมิน​ก็​บ่หัน​มี​อะหยัง​เกิด​ขึ้น​กับ​เปาโล หมู่​เขา​จึง​กึ๊ด​แหม​ใหม่ อู้​กั๋น​ว่า​เปาโล​เป๋น​เทพเจ้า
หัวหน้า​ของ​เกาะ​จื้อ​ปูบลิอัส มี​ตี้ดิน​อยู่​ใก้​ต๋ำ​หมู่​นั้น เขา​เจิญ​หมู่​เฮา​เข้า​ไป​ใน​บ้าน แล้ว​เลี้ยงดู​หมู่​เฮา​เป๋น​อย่าง​ดี​เป๋น​เวลา​สาม​วัน ป้อ​ของ​ปูบลิอัส​บ่สบาย​นอน​อยู่​บน​เตียง เขา​เมื่อย​กับ​เป๋น​โรคบิด เปาโล​จึง​เข้า​ไป​หา​ต้าน แล้ว​ฮักษา​โดย​ก๋าน​อธิษฐาน​วาง​มือ​บน​ตั๋ว​ของ​ต้าน ต้าน​ก็​หาย​เป๋น​ปกติ เมื่อ​เรื่อง​นี้​เกิด​ขึ้น คน​ป่วย​คน​ไข้​ตี้​อยู่​บน​เกาะ​นี้ ก็​ปา​กั๋น​มา​หื้อ​เปาโล​ฮักษา​จ๋น​หาย​เสี้ยง​หมด​กู้​คน 10 คน​ตังหลาย​บน​เกาะ​นับถือ​หมู่​เฮา​นัก​ขนาด เมื่อ​เถิง​เวลา​ตี้​หมู่​เฮา​จะ​เตียวตาง​ต่อไป หมู่​เขา​ก็​เอา​สิ่ง​ของ​ต่างๆ ตี้​จ๋ำเป๋น​สำหรับ​ก๋าน​เตียวตาง​มา​ใส่​เฮือ​เฮา​จ้าดนัก
เตียวตาง​ไป​กรุง​โรม
11 เป๋น​เวลา​สาม​เดือน​นับ​จาก​เฮือ​แตก หมู่​เฮา​ลง​เฮือ​แหม​ลำ​นึ่ง​ตี้​มา​จอด​ย้าง​ตลอด​ยาม​หนาว​ตี้​เกาะ​นั้น เป๋น​เฮือ​ตี้​มา​จาก​เมือง​อเล็กซานเดรีย ตี้​หัวเฮือ​มี​ฮูป​แกะสลัก​พระแฝด​ติด​ไว้28:11 เป๋น​เทพ​ตี้​หมู่​คน​งาน​บน​เฮือ​ไหว้​สา​ต๋าม​ความ​เจื้อ​ของ​จาว​โรมันสอง​องค์​จื้อ​แคสเตอร์​กับ​พอลลักซ์ 12 หมู่​เฮา​มา​แผว​เมือง​ไซราคิ้วส์ แล้ว​ย้าง​ตี้​หั้น​สาม​วัน 13 จาก​ตี้​นี่​เฮือ​แล่น​ต่อ​ไป​แผว​เมือง​เรยีอูม วัน​ถัด​มา​มี​ลม​ปั๊ด​จาก​ตังใต้ หมู่​เฮา​ก็​แล่น​เฮือ​ต่อไป แหม​วัน​ก็​มา​แผว​เมือง​ปูทีโอลี 14 หมู่​เฮา​ปะ​ปี้น้อง​ผู้เจื้อ​บาง​คน​ตี้​หั้น หมู่​เขา​จวน​หมู่​เฮา​ย้าง​ตวย​หมู่​เขา​เป๋น​เวลา​เจ็ด​วัน แล้ว​หมู่​เฮา​ก็​มา​แผว​กรุง​โรม
15 เมื่อ​หมู่​ปี้น้อง​ผู้เจื้อ​ใน​กรุง​โรม​ฮู้​ข่าว​ว่า​หมู่​เฮา​ก่ำลัง​จะ​มา ก็​ออก​มา​ปะ​หมู่​เฮา​ก๋าง​ตาง​ตี้​กาด​อัปปีอัส​กับ​สถานตี้​จื้อ​ว่า บ้านสามฮ้าน เมื่อ​เปาโล​หัน​หมู่​เขา​ก็​ขอบคุณ​พระเจ้า​กับ​มี​ก๋ำลังใจ๋​นัก​ขึ้น
เปาโล​อยู่​ใน​กรุง​โรม
16 เมื่อ​หมู่​เฮา​มา​แผว​กรุง​โรม​แล้ว เปาโล​ก็​บ่ต้อง​เข้า​อยู่​ใน​คอก แต่​ฮับ​อนุญาต​หื้อ​อยู่​ใน​บ้าน​ส่วน​ตั๋ว​ตวย​กับ​ทหาร​ตี้​อยู่​เฝ้า​ไว้ 17 ผ่าน​ไป​สาม​วัน​เปาโล​ฮ้อง​ประชุม​หมู่​ผู้นำ​ของ​จาว​ยิว หลังจาก​กู้​คน​มา​หมด​แล้ว เปาโล​จึง​อู้​ว่า “ปี้น้อง​ตังหลาย ข้าพเจ้า​ถูก​ยับ​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม แล้ว​ถูก​มอบ​หื้อ​กับ​ทหาร​โรมัน​เถิงแม้​ว่า​ข้าพเจ้า​บ่ได้​เยียะ​ผิด​ต่อ​คน​ของ​หมู่​เฮา กาว่า​ต่อ​ฮีต​เก่า​ฮอย​เดิม​ของ​ป้ออุ๊ย​แม่หม่อน​ของ​หมู่​เฮา​เลย 18 เมื่อ​หมู่​โรมัน​สอบสวน​ข้าพเจ้า​แล้ว ก็​ใค่​ปล่อย​ตั๋ว​ข้าพเจ้า​ไป ย้อน​ว่า​บ่เยียะ​อะหยัง​ผิด​เถิง​ต้อง​ถูก​ลงโต้ษ​เถิง​ต๋าย 19 แต่​หมู่​จาว​ยิว​บ่ยอม ข้าพเจ้า​จึง​จ๋ำเป๋น​ต้อง​ขอ​ถวาย​ฎีกา​ต่อ​ซีซาร์ แม้​ว่า​ข้าพเจ้า​บ่มี​อะหยัง​ตี้​จะ​ฟ้อง​คน​จ้าด​เดียว​กั๋น​เน่อ 20 ย้อนจาอี้​ข้าพเจ้า​จึง​ขอ​ปะ​ต้าน​ตังหลาย​กับ​อู้​กั๋น แต๊ๆ แล้ว ตี้​ข้าพเจ้า​ต้อง​ถูก​ล่าม​เจื้อก​เหล็ก​อยู่​นี้ ก็​ย้อน​เรื่อง​ความ​หวัง​ของ​จาว​อิสราเอล​เน่อ”
21 หมู่​ผู้นำ​จาว​ยิว​อู้​กับ​เปาโล​ว่า “หมู่​เฮา​ก็​บ่เกย​ฮับ​จดหมาย​จาก​แคว้น​ยูเดีย​เกี่ยวกับ​ต้าน​เลย กับ​บ่มี​ปี้น้อง​คน​ใด​ตี้​เตียวตาง​มา​จาก​ตี้​หั้น​มา​แจ้ง กาว่า​อู้​บ่ดี​เกี่ยวกับ​ตั๋ว​ต้าน​เหมือน​กั๋น​เน่อ 22 แต่​หมู่​เฮา​ใค่​ฮู้​ใค่​ได้ยิน​เถิง​สิ่ง​ตี้​ต้าน​กึ๊ด ย้อน​ฮู้​มา​ว่า​กู้​ตี้​กู้​ตาง​มี​คน​อู้​ต่อต้าน​ลัทธิ​นิก๋าย​นี้”
23 หมู่​เขา​จึง​นัด​ปะ​กับ​เปาโล​แหม เมื่อ​เถิง​วัน​นัด​ก็​มี​คน​มา​หา​เปาโล​ตี้​พัก​ของ​ต้าน​จ๋ำนวน​นัก เปาโล​อธิบาย​เป๋น​พยาน​เถิง​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า ตึง​ฮิ​จั๊ก​จู๋ง​คน​หมู่​นั้น​หื้อ​เจื้อ​ว่า​พระเยซู​เป๋น​พระคริสต์ โดย​อ้าง​จาก​บท​บัญญัติ​ของ​โมเสส​กับ​หนังสือ​ของ​หมู่​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า เปาโล​เยียะ​จาอี้​ตั้งแต่​เจ๊า​จ๋น​แผว​เมื่อแลง 24 บาง​คน​ก็​เจื้อ​ใน​สิ่ง​ตี้​ต้าน​อู้ แต่​บาง​คน​ก็​บ่เจื้อ 25 หมู่​เขา​ขัดแย้ง​กั๋น ก่อน​จะ​ลา​จาก​กั๋น​ไป​เปาโล​อู้​ว่า “พระวิญญาณ​บริสุทธิ์​อู้​ถูกต้อง​แล้ว เมื่อ​อู้​กับ​ป้อ​อุ๊ย​แม่​หม่อน​ของ​หมู่​เฮา ผ่าน​อิสยาห์​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​ว่า
26 ‘จง​ไป​หา​คน​หมู่​นี้​เน่อ แล้ว​อู้​กับ​หมู่​เขา​ว่า
หมู่​เจ้า​จะ​ฟัง​แล้ว​ฟัง​แหม​แต่​จะ​บ่เข้าใจ๋
จะ​ผ่อ​แล้ว​ผ่อ​แหม​แต่​จะ​บ่หัน
27 ย้อน​จิตใจ๋​ของ​คน​หมู่​นี้​หลึ่ง
หมู่​เขา​ปิด​หู​ปิด​ต๋า​เหีย
ถ้า​บ่จาอั้น​หมู่​เขา​จะ​หัน​กับ​ต๋า
ได้ยิน​กับ​หู
เข้าใจ๋​ด้วย​จิตใจ๋​ของ​หมู่​เขา
แล้ว​ปิ๊ก​มา​หา​เฮา เปื้อ​หื้อ​เฮา​ฮักษา​หมู่​เขา​หื้อ​หาย​ดี’28:27 อสย. 6:9-10
28 “ย้อน​จาอั้น​หมู่​ต้าน​ต้อง​ฮู้​ไว้​ว่า เรื่อง​ความ​รอด​ป๊น​บาป​โต้ษ​ของ​พระเจ้า​ได้​ยก​ไป​หื้อ​คน​ต่างจ้าด แล้ว​หมู่​เขา​ก็​จะ​ฮับ​ฟัง”28:28 สำเนา​โบราณ​บาง​ฉบับ​มี​ข้อ 29 ตี้​ว่า “เมื่อ​เปาโล​อู้​กำ​นี้​จบ​แล้ว หมู่​จาว​ยิว​ก็​ปิ๊กเมือ​บ้าน ปา​กั๋น​ไป​เถียง​กั๋น​ไป​ตวย”
30 เปาโล​อยู่​ใน​บ้าน​ตี้​เจ้า​เป๋น​เวลา​เถิง​สอง​ปี๋ ต้าน​ได้​ต้อนฮับ​กู้​คน​ตี้​มา​หา 31 เปาโล​เตสนา​เรื่อง​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า กับ​สั่ง​สอน​เรื่อง​ของ​พระเยซู​คริสต์​องค์​พระ​ผู้​เป๋น​เจ้า​อย่าง​บ่กั๋ว​ใผ​โดย​บ่มี​คน​ขัดขวาง

28:11 28:11 เป๋น​เทพ​ตี้​หมู่​คน​งาน​บน​เฮือ​ไหว้​สา​ต๋าม​ความ​เจื้อ​ของ​จาว​โรมัน

28:27 28:27 อสย. 6:9-10

28:28 28:28 สำเนา​โบราณ​บาง​ฉบับ​มี​ข้อ 29 ตี้​ว่า “เมื่อ​เปาโล​อู้​กำ​นี้​จบ​แล้ว หมู่​จาว​ยิว​ก็​ปิ๊กเมือ​บ้าน ปา​กั๋น​ไป​เถียง​กั๋น​ไป​ตวย”