พระคริสตธรรมคัมภีร ภาคพันธสัญญาใหม กาลาเทีย 2

1 สิบสี่ปี๋ต่อมา ข้าพเจ้าตึงบารนาบัสได้ขึ้นไปกรุงเยรูซาเล็ม แล้วปาทิตัสไปตวยแหมคน 2 ตี้ไปนั้นก็ย้อนว่าพระเจ้าได้เปิดเผยหื้อฮู้ว่า ข้าพเจ้าควรจะไป ข้าพเจ้าได้เล่าหื้อผู้นำคริสตจักรฟังเป๋นก๋านส่วนตั๋ว เรื่องข่าวดีตี้ข้าพเจ้าได้บอกแก่คนต่างจ้าด ถ้าบ่อู้หื้อผู้นำหมู่นี้ฟังก็กั๋วว่า งานเกี่ยวกับก๋านบอกข่าวดีต่อคนต่างจ้าดตี้เกยเยียะมากับตี้ก่ำลังเยียะอยู่นั้น จะเสียไปบ่ดายๆ 3 เถิงแม้ว่าทิตัสตี้อยู่ตวยข้าพเจ้านั้นเป๋นจาวกรีก ก็บ่ได้ถูกเขหื้อเข้าพิธีสุหนัต 4 ตี้เฮาบอกเรื่องนี้ ก็ย้อนว่ามีบางคนตี้อ้างว่าเป๋นปี้น้องของเฮา ได้ลักเข้ามาสอดแนมอยู่ในหมู่เฮา เปื้อมาลู่เอาอิสระตี้เฮามีในพระเยซูคริสต์ไป แล้วเยียะหื้อเฮาเป๋นขี้ข้าของฮีตเก่าฮอยเดิมของจาวยิวแหม 5 แต่เฮาบ่ยอมอ่อนข้อหื้อเขาเลย เปื้อฮักษาข่าวดีแต๊ๆ หื้อกับต้านตังหลายต่อไป

6 ส่วนคนสำคัญตี้เป๋นผู้นำคริสตจักรในกรุงเยรูซาเล็ม ก็บ่ได้เพิ่มอะหยังลงไปในเรื่องตี้ข้าพเจ้าสอน (เถิงเขาจะเป๋นคนสำคัญในคริสตจักรก็ต๋าม ก็บ่ใจ้เรื่องสำคัญสำหรับข้าพเจ้า ย้อนว่าพระเจ้าบ่ได้หันแก่หน้าใผเลย) 7 หมู่เขาหันว่า พระเจ้าได้มอบหมายหื้อข้าพเจ้าไปบอกข่าวดีหื้อคนต่างจ้าดฟัง เหมือนพระองค์ได้มอบหมายหื้อเปโตรบอกข่าวดีในหมู่จาวยิว 8 ย้อนว่าพระเจ้าผู้ตี้ดลใจ๋เปโตรหื้อเป๋นอัครทูตไปบอกข่าวดีกับจาวยิว ก็ได้ดลใจ๋ข้าพเจ้าหื้อไปบอกแก่คนต่างจ้าดเหมือนกั๋น 9 เมื่อยากอบ เปโตร กับยอห์น ตี้เป๋นเหมือนผู้นำของหมู่ผู้เจื้อ หันพระคุณตี้พระเจ้าได้หื้อก๋านนี้กับข้าพเจ้าแล้ว หมู่เขาก็จับมือข้าพเจ้ากับบารนาบัส แสดงว่าหมู่เฮาเป๋นเปื้อนฮ่วมฮับใจ๊ตวยกั๋น แล้วตกลงกั๋นว่าหื้อเฮาไปบอกข่าวดีกับคนต่างจ้าด แล้วหมู่เขาก็จะไปบอกกับหมู่จาวยิว 10 สิ่งเดียวตี้หมู่เขาขอคือ หื้อเฮาจ้วยเหลือคนตุ๊กคนจ๋น เรื่องนี้ข้าพเจ้าก็ตึงตั้งใจ๋จะเยียะอยู่แล้ว

11 แต่ต่อมาเมื่อเปโตรมาเถิงเมืองอันทิโอก ข้าพเจ้าว่าหื้อเขาต่อหน้าย้อนเขาเยียะผิดแน่ๆ 12 คือต๋อนแรกเขาได้กิ๋นได้อยู่กับผู้เจื้อคนต่างจ้าด แต่ปอผู้เจื้อจาวยิวตี้ยากอบส่งมานั้นมาแผว เขาก็แยกตั๋วออกจากผู้เจื้อคนต่างจ้าดเหีย ย้อนกั๋วผู้เจื้อจาวยิวหมู่นี้ ตี้มีกำกึ๊ดว่าผู้เจื้อคนต่างจ้าดจะต้องเข้าพิธีสุหนัต จะว่าหื้อ 13 ผู้เจื้อจาวยิวคนอื่นๆ ตี้อยู่ตี้หั้น ก็ก๋ายเป๋นคนหน้าซื่อใจ๋ก๊ดตวยเปโตร แม้แต่บารนาบัสก็ยังหลงไปกับหมู่เขาเหมือนกั๋น

14 เมื่อข้าพเจ้าหันว่า หมู่เขาบ่ได้เยียะตั๋วต๋ามความจริงของข่าวดี ข้าพเจ้าจึงได้ว่าหื้อเปโตรต่อหน้าคนตังหลายว่า “ถ้าต้านตี้เป๋นจาวยิวยังเยียะต๋ามอย่างคนต่างจ้าด บ่ได้เยียะต๋ามฮีตเก่าฮอยเดิมของจาวยิว แล้วเป๋นจาใดต้านไปบังคับคนต่างจ้าดหื้อเยียะต๋ามจาวยิว

15 “หมู่เฮาเกิดมาเป๋นจาวยิว บ่ใจ้คนต่างจ้าด ตี้จาวยิวถือว่าเป๋นคนบาป 16 หมู่เฮาจาวยิวตี้เป๋นผู้เจื้อยังฮู้ว่า บ่มีใผจ้วยตั๋วเก่าหื้อเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมได้ โดยก๋านเยียะต๋ามบทบัญญัติของโมเสส แต่เป๋นได้โดยความเจื้อในพระเยซูคริสต์เต้าอั้น หมู่เฮาก็ได้เจื้อวางใจ๋ในพระเยซูคริสต์เปื้อหมู่เฮาจะได้เป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมโดยความเจื้อ บ่ใจ้โดยก๋านเยียะตวยต๋ามบทบัญญัติ ย้อนว่าบ่มีใผเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมโดยก๋านเยียะตวยต๋ามบทบัญญัตินี้ได้ 17 ถ้าต๋อนตี้เฮายอมเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรมผ่านตางพระคริสต์ แต่จาวยิวถือว่าเฮาเป๋นคนบาปย้อนบ่เยียะตวยต๋ามบทบัญญัติ สิ่งนี้หมายความว่าพระคริสต์สนับสนุนหื้อเฮาเยียะบาปกา บ่ใจ้แน่ๆ 18 ถ้าข้าพเจ้าปิ๊กมาเยียะตวยต๋ามสิ่งตี้ข้าพเจ้าได้เกยละไปแล้วนั้น ก็แสดงว่าข้าพเจ้าได้เยียะบาป 19 ย้อนก๋านเยียะตวยต๋ามบทบัญญัติ เยียะหื้อข้าพเจ้าฮู้ดีว่าเยียะหื้อพระเจ้ายอมฮับบ่ได้ ข้าพเจ้าก็ได้ต๋ายจากบทบัญญัติแล้ว เปื้อมีจีวิตฮับใจ๊พระเจ้า 20 ตั๋วข้าพเจ้านี้ได้ถูกเขิงอยู่บนไม้ก๋างเขนตวยพระคริสต์ กับได้ต๋ายไปแล้ว บ่าเดี่ยวนี้พระเยซูก็อยู่ในตั๋วของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าใจ๊จีวิตต่อไปโดยก๋านเจื้อวางใจ๋ในพระคริสต์ ผู้เซิ่งเป๋นพระบุตรของพระเจ้า พระองค์ฮักข้าพเจ้ากับได้สละจีวิตเปื้อข้าพเจ้า 21 ข้าพเจ้าบ่ละขว้างพระคุณของพระเจ้า ย้อนว่าถ้าก๋านเยียะต๋ามบทบัญญัติเยียะหื้อเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม ก๋านตี้พระคริสต์ต๋ายนี้ก็บ่เกิดประโยชน์อะหยัง”