11
ลาซารัสต๋าย
1 มีป้อจายคนนึ่งจื้อลาซารัสก่ำลังบ่สบาย เขาอยู่ตี้หมู่บ้านเบธานีกับมารีย์ตึงมารธาปี้สาวของเขา 2 มารีย์คนนี้เป๋นแม่ญิงตี้เอาน้ำมันหอมถอกลงบนตี๋นของพระเยซู แล้วเอาผมของตั๋วเก่าเจ๊ดตี๋นหื้อพระองค์ ลาซารัสตี้บ่สบายก็เป๋นน้องบ่าวของมารีย์คนนี้ 3 ปี้สาวตึงสองคนของเขา ก็ใจ๊คนไปบอกพระเยซูว่า “อาจ๋ารย์ คนตี้อาจ๋ารย์ฮักก่ำลังบ่สบาย”
4 บ่ากองพระเยซูได้ยินจาอั้น พระองค์ก็อู้ว่า “สุดต๊ายแล้ว ผลของก๋านบ่สบายนี้ก็บ่ใจ้ความต๋าย เปื้อคนจะได้หันความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า กับของพระบุตรของพระองค์ผ่านก๋านบ่สบายนี้” 5 พระเยซูฮักมารธากับน้องสาวของนางตึงลาซารัสตวย 6 ต๋อนพระองค์ได้ยินว่าลาซารัสบ่สบาย พระองค์ก็ยังย้างอยู่ตี้เก่าไปแหมสองวัน 7 หลังจากนั้นพระองค์ก็บอกกับสาวกว่า “เฮาปิ๊กไปแคว้นยูเดียกั๋นเต๊อะ”
8 หมู่สาวกก็อู้กับพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ บ่กี่วันมานี้หมู่จาวยิวตี้หั้นฮิเอาบ่าหินจะขว้างอาจ๋ารย์หื้อต๋าย อาจ๋ารย์ยังจะไปตี้หั้นแหมกา”
9 พระเยซูตอบว่า “ต๋อนเมื่อวันมีสิบสองจั้วโมงบ่ใจ้กา ถ้าใผเตียวต๋อนเมื่อวันก็จะบ่ข้องสะดุดย้อนมีแสงสว่างของโลกนี้ 10 แต่ถ้าใผเตียวต๋อนเมื่อคืนก็จะข้องสะดุดย้อนบ่มีแสงสว่าง”
11 หลังจากตี้พระองค์อู้จาอั้นแล้ว พระองค์ก็บอกกับหมู่สาวกแหมว่า “ลาซารัสเปื้อนของเฮาหลับไปแล้ว แต่เฮาจะไปตี้หั้นเปื้อฮ้องเขาหื้อลุกขึ้นมา”
12 สาวกของพระองค์ก็อู้ว่า “อาจ๋ารย์ ถ้าเขาหลับอยู่ เขาก็ยังแควนขึ้นแล้วก้า”
13 พระเยซูหมายเถิงว่าลาซารัสต๋ายแล้ว แต่หมู่สาวกกึ๊ดว่าพระองค์หมายเถิงเขานอนหลับบ่ดาย 14 จาอั้นพระเยซูก็เลยอู้ซื่อๆ กับหมู่เขาว่า “ลาซารัสต๋ายแล้ว 15 และย้อนเฮาหันแก่หมู่ต้าน เฮาเถิงดีใจ๋ตี้บ่ได้อยู่ตี้หั้น เปื้อหมู่ต้านจะได้เจื้อวางใจ๋เฮานักขึ้น หมู่เฮาไปหาเขากั๋นเต๊อะ”
16 โธมัส (ตี้เขาฮ้องกั๋นว่าแฝด) ก็อู้กับสาวกคนอื่นว่า “หมู่เฮาไปกั๋นเต๊อะ ไปต๋ายตวยกั๋นกับอาจ๋ารย์”
พระเยซูไปเถิงเบธานี
17 บ่ากองพระเยซูไปเถิงหมู่บ้านเบธานี ก็ได้ข่าวว่าเขาเอาศพลาซารัสไปฝังไว้ตี้อุโมงค์ฝังศพได้สี่วันแล้ว 18 หมู่บ้านเบธานีอยู่ใก้กรุงเยรูซาเล็มห่างกั๋นประมาณสามกิโลเมตร 19 หมู่จาวยิวหลายคนก็มาปลอบใจ๋มารธากับมารีย์ตี้น้องบ่าวของหมู่นางต๋าย
20 เมื่อมารธาได้ยินว่าพระเยซูมา นางก็เตียวออกไปหาเปื้อต้อนฮับพระองค์ แต่มารีย์ยังอยู่ในเฮือน 21 แล้วมารธาอู้กับพระเยซูว่า “อาจ๋ารย์ ถ้าอาจ๋ารย์อยู่กับหมู่เฮา น้องบ่าวข้าเจ้าก็จะบ่ต๋าย 22 แต่เถิงบ่าเดี่ยวนี้ข้าเจ้าก็ฮู้ว่าพระเจ้าจะหื้อกู้สิ่งกู้อย่างตี้อาจ๋ารย์ขอ”
23 พระเยซูอู้ว่า “น้องบ่าวของเจ้าจะเป๋นขึ้นมามีจีวิตแหมเตื้อ”
24 มารธาอู้ว่า “ข้าเจ้าฮู้ว่าเขาจะเป๋นขึ้นจากความต๋ายในวันสุดต๊าย”
25 พระเยซูอู้กับมารธาว่า “เฮาเป๋นผู้ตี้เยียะหื้อคนเป๋นขึ้นจากความต๋ายและหื้อจีวิตกับหมู่เขา กู้คนตี้เจื้อวางใจ๋เฮา เถิงแม้ต๋ายไปแล้วก็ยังมีจีวิตอยู่ 26 แล้วใผตี้ยังมีจีวิตอยู่กับเจื้อวางใจ๋เฮา เขาก็จะบ่มีวันต๋าย มารธาเจ้าเจื้อจาอั้นก่อ”
27 มารธาก็บอกพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ ข้าเจ้าเจื้อว่าอาจ๋ารย์เป๋นพระคริสต์ เป๋นพระบุตรของพระเจ้าตี้ว่ากั๋นว่าจะเข้ามาในโลกนี้”
พระเยซูไห้
28 หลังจากมารธาอู้จาอั้นแล้ว เขาก็ปิ๊กไปฮ้องมารีย์น้องสาวของเขามาลักอู้กั๋นสองคนว่า “อาจ๋ารย์มาแล้ว ต้านถามหาน้องตวย” 29 บ่ากองมารีย์ได้ยินจาอั้นก็ฟั่งลุกไปหาพระเยซู 30 พระองค์ยังบ่เข้าไปในหมู่บ้านเตื้อ พระองค์ยังอยู่ตี้เก่าตี้มารธาไปหา 31 แล้วหมู่จาวยิวตี้มาปลอบใจ๋มารีย์หันมารีย์ฟั่งลุกออกจากเฮือนไป หมู่เขาก็กึ๊ดว่ามารีย์จะไปไห้ตี้อุโมงค์ฝังศพ หมู่เขาก็เลยตวยมารีย์ไป 32 เมื่อมารีย์ไปเถิงตี้ ตี้พระเยซูอยู่ก็หันพระเยซู แล้วก็ยอบลงกราบตี้ตี๋นของพระองค์ แล้วอู้ว่า “อาจ๋ารย์ ถ้าอาจ๋ารย์อยู่ตี้นี่น้องบ่าวข้าเจ้าก็จะบ่ต๋าย”
33 เมื่อพระเยซูหันมารีย์ไห้ กับหมู่จาวยิวตี้ตวยมารีย์มาตี้ปากั๋นไห้ตวย พระองค์ก็บ่ม่วนใจ๋กับตุ๊กใจ๋ 34 แล้วพระองค์ก็อู้ว่า “หมู่ต้านเอาศพไปไว้ตี้ไหน” หมู่เขาก็ตอบว่า “อาจ๋ารย์ ตวยมาผ่อเต๊อะ”
35 แล้วพระเยซูก็ไห้
36 หมู่จาวยิวตี้ตวยมาอู้กั๋นว่า “ผ่อลอ ป้อจายคนนี้ฮักลาซารัสนักขนาด”
37 แต่บางคนก็อู้ว่า “เขาเยียะหื้อคนต๋าบอดผ่อหันได้ แล้วจ้วยลาซารัสบ่หื้อต๋ายบ่ได้กา”
ลาซารัสเป๋นขึ้นจากความต๋าย
38 พระเยซูก็บ่ม่วนใจ๋แหมเตื้อ พระองค์ก็ไปเถิงอุโมงค์ฝังศพ อุโมงค์นั้นเป๋นถ้ำ มีบ่าหินก้อนใหญ่ตึดปากอุโมงค์อยู่ 39 แล้วพระองค์ก็สั่งว่า “กิ้งบ่าหินออกลอ” มารธาปี้สาวของลาซารัสก็อู้ว่า “อาจ๋ารย์ เขาต๋ายมาได้สี่วันแล้ว บ่าเดี่ยวศพก็เหม็นตึ๊งแล้วก่า”
40 พระเยซูก็อู้ว่า “เฮาบอกเจ้าแล้วบ่ใจ้กาว่า ถ้าเจ้าเจื้อวางใจ๋เฮา เจ้าก็จะหันความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า”
41 หมู่เขาก็เลยกิ้งบ่าหินออก แล้วพระเยซูก็แหงนหน้าขึ้นอธิษฐานว่า “ข้าแต่พระบิดา ข้าพระองค์ขอบคุณพระองค์ตี้พระองค์ฟังข้าพระองค์ 42 กับข้าพระองค์ก็ฮู้ว่าพระองค์ฟังข้าพระองค์ตลอด ตี้ข้าพระองค์อู้จาอี้ก็ย้อนหันแก่คนตังหลายตี้อยู่ตี้นี่ เปื้อหมู่เขาจะได้เจื้อว่าพระองค์เป๋นผู้ตี้ใจ๊ข้าพระองค์มา” 43 บ่ากองพระเยซูอู้จาอั้นแล้ว พระองค์ก็ฮ้องเอิ้นขึ้นมาว่า “ลาซารัสเหย ออกมาเต๊อะ” 44 แล้วลาซารัสตี้ต๋ายไปแล้วก็เตียวออกมาจากอุโมงค์ มีผ้าปันมือปันตี๋นกับหน้าเขาอยู่ พระเยซูก็เลยบอกคนตังหลายว่า “แก้ผ้าตี้ปันเขาออก หื้อเขาเตียวไป”
หมู่ผู้นำจาวยิววางแผนจะฆ่าพระเยซู
45 หมู่จาวยิวตี้มาหามารีย์ได้หันสิ่งตี้พระเยซูเยียะ ก็ปากั๋นเจื้อวางใจ๋พระองค์ 46 แต่มีบางคนในหมู่นั้นไปเล่าสิ่งตี้หันพระเยซูเยียะหื้อหมู่ฟาริสีฟัง 47 แล้วหมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่ฟาริสีก็ฮ้องประชุมสภาแซนเฮดริน แล้วหมู่เขาอู้กั๋นว่า “หมู่เฮาจะเยียะจาใดดี ป้อจายคนนี้เยียะหมายสำคัญหลายอย่างแล้ว 48 ถ้าเฮาป่อยหื้อเขาเยียะจาอี้ไปติกๆ คนตังหลายก็จะปากั๋นไปเจื้อเขาเหียหมด แล้วหมู่โรมันก็จะมาทำลายตึงพระวิหารและตึงจ้าดของเฮา”
49 แต่มีป้อจายคนนึ่งในหมู่นั้นจื้อ คายาฟาส เขาเป๋นมหาปุโรหิตในปี๋นั้น เขาก็อู้ว่า “หมู่ต้านบ่ฮู้อะหยังเลย 50 หมู่ต้านบ่เข้าใจ๋ว่า สำหรับหมู่ต้านแล้ว จะหื้อป้อจายคนนึ่งต๋ายเปื้อคนตึงหมด ก็ยังดีเหลือหื้อคนในจ้าดตึงหมดโดนทำลาย” 51 คายาฟาสบ่ได้อู้จาอี้ขึ้นมาคนเดียว แต่ย้อนว่าเขาเป๋นมหาปุโรหิตในปี๋นั้น พระเจ้าก็เลยหื้อเขาอู้เป๋นกำตวายตั๊กว่าพระเยซูจะต๋ายเปื้อจาวยิว 52 และพระองค์บ่ได้ต๋ายเปื้อจาวยิวเต้าอั้น แต่เปื้อจะรวมคนของพระเจ้าตี้แตกขะแลขะแจไปใคว่โลกหื้อมาอยู่เป๋นหมู่เดียวกั๋น
53 ตั้งแต่วันนั้นหมู่ผู้นำจาวยิวก็วางแผนจะฆ่าพระเยซู 54 พระองค์ก็เลยบ่ออกไปไหนมาไหนอย่างเปิดเผยในตี้ตี้มีหมู่จาวยิว แต่ออกจากหมู่บ้านเบธานีไปตี้หมู่บ้านเอฟราอิม อยู่ใก้ๆ ตี้กั๋นดารแห้งแล้ง แล้วพระองค์กับหมู่สาวกก็ย้างอยู่ตี้หั้น
55 ต๋อนเมื่อใก้เถิงงานปัสกาของจาวยิว หลายคนตี้ลุกบ้านนอกมาก็ปากั๋นเข้าไปในกรุงเยรูซาเล็มเปื้อเยียะพิธีล้างตั๋วหื้อบริสุทธิ์ก่อนงานนั้น 56 แล้วคนตังหลายก็ปากั๋นเซาะผ่อหาพระเยซู ต๋อนตี้อยู่ในพระวิหารหมู่เขาก็ถามกั๋นว่า “ต้านกึ๊ดจาใด ป้อจายคนนั้นจะมางานก่อ” 57 แต่หมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่ฟาริสีได้สั่งคนตังหลายว่า ถ้าใผหันพระเยซูอยู่ตี้ไหน ก็ต้องมาบอกหมู่เขา เปื้อหมู่เขาจะไปยับพระองค์