พระคริสตธรรมคัมภีร ภาคพันธสัญญาใหม ยอห์น 21

1 หลังจากนั้นพระเยซูก็มาหื้อหมู่สาวกหันแหมเตื้อนึ่งตี้ทะเลสาบทิเบเรียส เรื่องเป๋นจาอี้คือ 2 ต๋อนนั้นซีโมนเปโตร โธมัสตี้เขาฮ้องกั๋นว่าแฝด นาธานาเอลตี้มาจากหมู่บ้านคานาในแคว้นกาลิลี ลูกบ่าวสองคนของเศเบดี กับสาวกแหมสองคนของพระเยซู ก็อยู่ตวยกั๋นตึงหมด 3 แล้วซีโมนเปโตรก็บอกหมู่เขาว่า “เฮาจะไปเซาะป๋า” หมู่เขาตึงหมดก็บอกว่า “เฮาจะไปตวย” แล้วหมู่เขาก็ลงเฮือไป แต่ตึงคืนนั้นหมู่เขาเซาะป๋าบ่ได้สักตั๋ว

4 เมื่อเถิงต๋อนเจ๊า พระเยซูยืนอยู่บนต๋าฝั่ง แต่หมู่สาวกบ่ฮู้ว่าเป๋นพระเยซู 5 พระเยซูเลยถามหมู่เขาว่า “เปื้อนเหย ได้ป๋าพ่องก่อ” หมู่เขาก็ตอบว่า “บ่ได้เลย”

6 พระองค์ก็อู้กับหมู่เขาว่า “หื้อต้อดแหไปตางขวาเฮือลอ แล้วจะได้ป๋า” เขาเลยต้อดแหลงไป ป๋านักขนาดก็ติดแหจ๋นสาวแหขึ้นมาบ่ได้

7 สาวกคนตี้พระเยซูฮักก็บอกเปโตรว่า “เป๋นองค์พระผู้เป๋นเจ้า” บ่ากองเปโตรได้ยินว่าเป๋นองค์พระผู้เป๋นเจ้า เขาก็เปี๋ยเสื้อคุมตี้ถอดไว้มาใส่ แล้วก็โดดลงน้ำว่ายเข้าฝั่ง 8 แต่สาวกคนอื่นๆ นั่งเฮือปิ๊กมากับลากแหตี้มีป๋าติดเต๋มนั้นมาตวย ย้อนหมู่เขาอยู่บ่ไก๋ฝั่งนัก ประมาณร้อยเมตรเต้าอั้น 9 บ่ากองหมู่เขาขึ้นมาบนฝั่งแล้ว ก็หันถ่านติดไฟมีป๋าปิ้งอยู่ตังบนกับมีเข้าหนมปังอยู่ 10 พระเยซูก็อู้กับหมู่เขาว่า “เอาป๋าตี้ได้ตะกี้มาพ่องลอ”

11 ซีโมนเปโตรก็ลงเฮือไปลากแหขึ้นมา ป๋าใหญ่ติดเต๋มแหนับได้มีร้อยห้าสิบสามตั๋ว แต่ป๋าติดนักจาอั้นแหก็ยังบ่ปุด 12 พระเยซูก็อู้กับหมู่เขาว่า “มากิ๋นข้าวงายกั๋นเต๊อะ” หมู่สาวกบ่มีใผก้าถามพระองค์ว่า “ต้านเป๋นใผ” ย้อนหมู่เขาฮู้แล้วว่าเป๋นองค์พระผู้เป๋นเจ้า 13 พระเยซูก็หยิบเข้าหนมปังแจกหื้อหมู่เขา แล้วก็เอาป๋ามาเยียะอย่างเดียวกั๋น 14 นี่เป๋นเตื้อตี้สามตี้พระเยซูมาหื้อหมู่สาวกหันหลังจากตี้พระองค์เป๋นขึ้นจากความต๋าย

15 เมื่อหมู่เขากิ๋นข้าวงายกั๋นอิ่มแล้ว พระเยซูก็อู้กับซีโมนเปโตรว่า “ซีโมน ลูกบ่าวยอห์นเหย ต้านฮักเฮานักเหลือหมู่นี้ก่อ”๘ เปโตรก็ตอบว่า “ครับองค์พระผู้เป๋นเจ้า พระองค์ก็ฮู้ว่าเฮาฮักพระองค์” พระเยซูเลยสั่งเปโตรว่า “หื้อเลี้ยงลูกแกะของเฮาเต๊อะ”

16 แล้วพระองค์ก็ถามเขาเป๋นเตื้อตี้สองว่า “ซีโมน ลูกบ่าวยอห์นเหย ต้านฮักเฮาก่อ” เปโตรก็ตอบพระองค์แหมว่า “ครับองค์พระผู้เป๋นเจ้า พระองค์ก็ฮู้ว่าเฮาฮักพระองค์” พระเยซูเลยสั่งเขาแหมเตื้อว่า “หื้อผ่อกอยแกะของเฮาเต๊อะ”

17 แล้วพระองค์ก็ถามเขาเป๋นเตื้อตี้สามว่า “ซีโมน ลูกบ่าวยอห์นเหย ต้านฮักเฮาก่อ” เปโตรฮู้สึกเสียใจ๋ตี้พระองค์ถามเขาเถิงสามเตื้อว่า “ต้านฮักเฮาก่อ” เขาเลยบอกพระองค์ว่า “องค์พระผู้เป๋นเจ้า พระองค์ก็ฮู้กู้สิ่งกู้อย่างแล้ว พระองค์ฮู้ว่าเฮาฮักพระองค์” พระเยซูอู้กับเขาแหมว่า “หื้อเลี้ยงแกะของเฮาเต๊อะ”

18 “เฮาบอกความจริงแก่ต้านว่า ต๋อนต้านยังเป๋นบ่าว ต้านมัดสายแอวคนเดียวเกียมตั๋วไปหั้นไปนี่ต๋ามใจ๋ตั๋วเก่า แต่เมื่อต้านเฒ่าแล้ว ต้านจะยื่นมือหื้อคนอื่นมัดสายแอวหื้อ แล้วเขาก็จะปาต้านไปหั้นไปนี่ตี้ต้านบ่ใค่ไป” 19 (ตี้พระองค์อู้จาอั้น ก็เปื้อบอกหื้อฮู้ว่า เปโตรจะต๋ายจาใดเปื้อจะเยียะหื้อคนหันเถิงความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า) บ่ากองพระองค์อู้จาอั้นแล้ว ก็อู้กับเปโตรว่า “ตวยเฮามาเต๊อะ”

20 ซีโมนเปโตรงว้ายหลังไปก็หันว่าสาวกคนตี้พระเยซูฮักตวยมา (สาวกคนนั้นก็คือคนตี้เอนตั๋วใก้ๆ พระเยซูต๋อนตี้กิ๋นข้าวก่อนตี้พระเยซูโดนยับ แล้วได้ถามพระองค์ว่า “อาจ๋ารย์ คนตี้หักหลังต้านเป๋นใผครับ”) 21 เมื่อเปโตรหันสาวกคนนั้นก็เลยถามพระเยซูว่า “พระองค์ครับ แล้วคนนี้จะเป๋นจาใด”

22 พระเยซูก็ตอบเปโตรว่า “ถ้าเฮาใค่หื้อเขาอยู่จ๋นเถิงเฮาปิ๊กมาแหมเตื้อ แล้วมันเรื่องอะหยังของต้านตวย หื้อตวยเฮามาเต๊อะ”

23 ย้อนกำตี้พระเยซูอู้นั้น ก็เยียะหื้อหมู่ปี้น้องตี้ติดต๋ามพระเยซูเล่าลือกั๋นไปใคว่ว่าสาวกคนนั้นจะบ่ต๋าย แต่พระเยซูบ่ได้บอกว่าสาวกคนนั้นจะบ่ต๋าย พระองค์อู้ก้าว่า “ถ้าเฮาใค่หื้อเขาอยู่จ๋นเถิงเฮาปิ๊กมาแหมเตื้อ แล้วมันเรื่องอะหยังของต้านตวย” เต้าอั้น

24 สาวกคนนั้นเนาะตี้เป๋นพยานเรื่องหมู่นี้ กับเป๋นคนตี้เขียนบันทึกสิ่งหมู่นี้ไว้ แล้วหมู่เฮาฮู้ว่ากำพยานของเขาเป๋นความจริง

25 มีแหมหลายอย่างตี้พระเยซูได้เยียะไว้ ถ้าจะเขียนตึงหมดนั้น ข้าพเจ้ากึ๊ดว่าโลกตึงโลกก็บ่ใหญ่ปอจะเก็บหนังสือตี้จะเขียนนั้นได้