ข่าวดีของพระเจ้าเรื่องพระเยซูคริสต์
เขียนโดย
ลูก๋า
เถิงแม้ว่าหนังสือข่าวดีเล่มนี้บ่ได้บอกจื้อของผู้เขียนไว้ แต่คริสตจักรสมัยยุคแรกก็ยอมฮับว่า ผู้เขียนหนังสือข่าวดีเล่มนี้คือ ลูก๋า ลูก๋าบ่ใจ้อัครทูตคนนึ่งในหมู่อัครทูตสิบสองคนนั้นของพระเยซู แต่ต้านเป๋นเปื้อนฮ่วมเตียวตางในก๋านบอกข่าวดีของเปาโล ลูก๋าเป๋นหมอตี้ได้ฮับก๋านศึกษาสูง เขาได้เขียนหนังสือข่าวดีเล่มนี้ขึ้นประมาณปี๋ ค.ศ. 60-65 ลูก๋าได้ตั้งเก๊าเขียนบอกผู้อ่านว่า ต้านบ่ได้หันพระเยซูกับต๋าของต้าน แต่ต้านได้เปิ็กษากับผู้ตี้ได้หันพระเยซูกับต๋าตั๋วเก่า
ลูก๋าเป๋นจาวกรีก ต้านได้เขียนหนังสือข่าวดีเล่มนี้หื้อหมู่จาวกรีก ต้านได้ตั้งเก๊าในหนังสือเล่มนี้ โดยบอกว่าเขียนเถิงเปื้อนของต้านตี้จื้อ เธโอฟีลัส แต่หนังสือข่าวดีเล่มนี้ก็มีประโยชน์สำหรับกู้คนตวย บ่ใจ้ก้าจาวกรีกเต้าอั้น ลูก๋าเป๋นจาวกรีกคนเดียวตี้ได้เขียนบันทึกในพระคัมภีร์ ต้านคงจะเขียนหนังสือข่าวดีเล่มนี้ขึ้นต๋อนตี้อยู่ในกรุงโรมกับเปาโล เซิ่งต๋อนนั้นเปาโลได้ถูกกุมตั๋วอยู่ในบ้าน
ต๋อนตั้งเก๊าของหนังสือข่าวดีเล่มนี้ ลูก๋าได้เขียนบอกเถิงเป้าหมายตี้หื้อผู้อ่านได้เข้าใจ๋เกี่ยวกับความจริงของพระเยซูคริสต์ดีขึ้น ต้านต้องก๋านหื้อผู้อ่านฮู้เถิงสิ่งตี้พระเยซูสอนกับสิ่งตี้พระเยซูเยียะ ต้านได้เล่าเรื่องเกี่ยวกับ จีวิต ก๋านต๋าย กับก๋านเป๋นขึ้นจากความต๋ายของพระเยซูคริสต์ โดยได้เน้นเถิงพระเยซูคริสต์เป๋นพระผู้จ้วยหื้อรอดป๊นบาปโต้ษของคนตึงโลก ต้านได้อู้เถิงหมู่แม่ญิงตี้ได้ติดต๋ามพระเยซูอย่างละเอียดนักเหลือหนังสือข่าวดีเล่มอื่นๆ สิ่งนึ่งตี้ต้านเขียนหื้อความสนใจ๋นักขนาดคือ เรื่องก๋านอธิษฐานของพระเยซู กับตี้พระเยซูออกไปอธิษฐานคนเดียวเป๋นประจ๋ำ
1
เรื่องจีวิตของพระเยซูเขียนโดยหมอลูก๋า
1 สวัสดีครับ ต้านเธโอฟีลัส ตี้นับถือ มีหลายคนลงมือเขียนเรื่องราวต่างๆ เซิ่งสำเร็จแล้วต้ามก๋างหมู่เฮา 2 ต๋ามตี้หมู่เขาได้หันกับต๋าตั้งแต่เก๊า และได้เป๋นผู้บอกถ้อยกำนั้นหื้อเฮาฮู้ 3 ย้อนจาอี้ หลังจากตี้ข้าพเจ้าสืบเซาะอย่างละเอียดตั้งแต่เก๊า ก็หันว่าดีตี้จะเขียนเรื่องราวต๋ามลำดับฝากมาหื้อต้าน 4 เปื้อต้านจะได้ฮู้แน่นอนว่ากำสอนตี้ต้านได้ฮู้มานั้นเป๋นเรื่องแต๊
5 ในยุคตี้เฮโรดเป๋นกษัตริย์แคว้นยูเดีย มีปุโรหิตคนนึ่งจื้อเศคาริยาห์อยู่ในหมู่อาบียาห์ เมียของเศคาริยาห์จื้อเอลีซาเบธ ตึงสองเป๋นคนในผะกุ๋นอาโรน 6 เขาตึงสองคนเยียะต๋ามบทบัญญัติกับกฎเก๋ณฑ์ของพระเจ้าตึงหมดได้อย่างบ่มีตี้ติเลย กับเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม 7 แต่ตึงสองคนบ่มีลูก ย้อนว่านางเอลีซาเบธเป๋นหมัน กับตึงสองก็เฒ่าแล้ว
8 ต๋อนตี้หมู่ของเศคาริยาห์อยู่เวร เปื้อเยียะหน้าตี้ของปุโรหิตเข้าเฝ้าพระเจ้า 9 ต้านจกเบอร์ต๋ามธรรมเนียมของปุโรหิตได้ จึงต้องเข้าไปเผาเครื่องหอมปู่จาในพระวิหาร 10 ส่วนคนตังหลายก็อธิษฐานอยู่ตังนอกต๋อนตี้เผาเครื่องหอมนั้น 11 ทูตสวรรค์องค์นึ่งของพระเจ้ามาป๋ากฏหื้อเศคาริยาห์หัน โดยยืนอยู่ตังเผิกขวาของแต้นเผาเครื่องหอมนั้น 12 เศคาริยาห์หันใส่ทูตสวรรค์องค์นั้นก็สะดุ้งกั๋วตั๋วสั่น 13 ทูตสวรรค์จึงอู้กับต้านว่า “เศคาริยาห์เหย บ่ถ้ากั๋วเน่อ พระเจ้าฟังกำอธิษฐานของต้านแล้ว เอลีซาเบธเมียของต้านจะเกิดลูกป้อจาย หื้อตั้งจื้อลูกว่ายอห์น 14 ต้านจะมีความจื้นจมยินดีย้อนหละอ่อนคนนี้นักขนาด กับคนอื่นจ๋ำนวนนักก็จะมีความยินดี ตี้เขาเกิดมา 15 เขาจะเป๋นใหญ่ต่อหน้าพระเจ้า เขาจะบ่กิ๋นเหล้าองุ่นกับเหล้าอื่นๆ เลย กับพระวิญญาณบริสุทธิ์จะอยู่กับเขาตั้งแต่อยู่ในต๊อง 16 เขาจะนำจาวอิสราเอลหลายคนปิ๊กมาหาองค์พระผู้เป๋นเจ้าพระเจ้าของหมู่เขา 17 เขาจะนำหน้าพระองค์โดยอำนาจตี้มาจากพระวิญญาณเหมือนตี้เอลียาห์เกยมี เยียะหื้อป้อคืนดีกับลูก กับคนหลึ่งเปี่ยนเป๋นคนมีปั๋ญญาของคนตี้ถูกต้องต๋ามธรรม เปื้อเกียมคนในจ้าดนึ่ง๑1:17 หมายเถิง อิสราเอลไว้หื้อพร้อมสำหรับก๋านมาขององค์พระผู้เป๋นเจ้า”
18 เศคาริยาห์จึงถามทูตสวรรค์ว่า “ข้าพเจ้าจะแน่ใจ๋ได้จาใด ย้อนข้าพเจ้ากับเมียก็เฒ่าแล้ว” 19 ฝ่ายทูตสวรรค์ก็ตอบว่า “เฮาคือกาเบรียล เซิ่งยืนอยู่ต่อหน้าพระเจ้า พระองค์ใจ๊เฮามาอู้กับต้านกับบอกข่าวดีนี้แก่ต้าน 20 แต่ย้อนต้านบ่เจื้อกำของเฮาว่าเรื่องนี้จะเป๋นแต๊ต๋ามตี้ก๋ำหนด ต้านก็จะเป๋นใบ้จ๋นเถิงวันตี้เรื่องนี้จะเกิดขึ้นในเวลาตี้ก๋ำหนด”
21 คนตังหลายตี้ถ้าเศคาริยาห์ก็งืดตี้ต้านอยู่ในพระวิหารเมินล้ำไป 22 เมื่อต้านออกมาแล้วก็อู้กับหมู่เขาบ่ได้ คนหมู่นั้นก็กึ๊ดได้ว่าต้านหันนิมิตในพระวิหาร ย้อนหันต้านเต๊ะท่าใบ้ใส่หมู่เขาแต่ยังอู้บ่ได้ 23 เมื่อหมดเวรของต้านแล้วต้านก็ปิ๊กบ้าน
24 เมื่อลูนมา เอลีซาเบธเมียของเศคาริยาห์ก็มาน แล้วก็เก็บตั๋วอยู่ในบ้านห้าเดือน 25 นางอู้ว่า “พระเจ้าได้จ้วยข้าเจ้าจาอี้ ในเวลานี้พระองค์เมตต๋าข้าเจ้า เปื้อจะบ่หื้อข้าเจ้าได้อายคนตังหลายย้อนบ่มีลูก”
กำตวายตั๊กเรื่องก๋านเกิดของพระเยซู
26 เมื่อเอลีซาเบธต๊องได้หกเดือนแล้ว ทูตสวรรค์กาเบรียลก็ฮับกำสั่งจากพระเจ้าหื้อไปเมืองนึ่งในแคว้นกาลิลีจื้อนาซาเร็ธ 27 ไปหาแม่ญิงสาวบริสุทธิ์คนนึ่งจื้อมารีย์ นางหมั้นกับป้อจายตี้จื้อโยเซฟ เซิ่งเป๋นเจื๊อสายของกษัตริย์ดาวิด 28 ทูตสวรรค์เข้ามาในบ้านมารีย์ แล้วอู้กับนางว่า “มารีย์เหย พระเจ้าโผดเจ้า พระองค์อยู่กับเจ้าเน่อ” 29 มารีย์ก็บ่ม่วนใจ๋ในกำอู้ของทูตสวรรค์นั้นว่า กำตวายตั๊กนั้นหมายความว่าจาใด 30 ทูตสวรรค์ก็อู้กับนางแหมว่า “บ่ถ้ากั๋วย้อนพระเจ้าโผดเจ้าแล้ว 31 ผ่อเน่อ เจ้าจะต๊องแล้วเกิดลูกป้อจาย หื้อตั้งจื้อว่าเยซู 32 ลูกคนนั้นจะเป๋นใหญ่ กับจะได้จื้อว่าเป๋นพระบุตรของพระเจ้าผู้สูงสุด พระเจ้าจะตั้งหื้อพระองค์เป๋นกษัตริย์อย่างเดียวกั๋นกับกษัตริย์ดาวิดป้ออุ๊ยแม่หม่อนของต้าน 33 ต้านจะปกครองจาวอิสราเอลตลอดไป แผ่นดินของต้านจะบ่เสี้ยงสุดเลย”
34 มารีย์ก็ถามทูตสวรรค์ว่า “เหตุก๋ารณ์นี้จะเป๋นไปได้จาใด ข้าเจ้ายังบ่เกยนอนกับป้อจายกำเตื้อ” 35 ทูตสวรรค์ตอบว่า “พระวิญญาณบริสุทธิ์จะอยู่กับเจ้า ฤทธิ์เดชของพระเจ้าผู้สูงสุดจะปกคุมเจ้าไว้ ย้อนจาอี้ผู้บริสุทธิ์ตี้จะเกิดมานั้นจะได้จื้อว่า พระบุตรของพระเจ้า 36 ฟังเน่อ เอลีซาเบธญาติของเจ้าเถิงแม้นางเฒ่าแล้ว ก็ยังจะมีลูกป้อจาย คนตังหลายถือว่านางเป๋นหมัน แต่ก็ยังต๊องได้หกเดือนแล้ว 37 ย้อนบ่มีอะหยังตี้พระเจ้าเยียะบ่ได้” 38 มารีย์จึงว่า “ข้าเจ้าเป๋นคนฮับใจ๊ของพระเจ้า ขอหื้อเป๋นไปต๋ามตี้ต้านว่านั้นเต๊อะ” แล้วทูตสวรรค์นั้นก็จากนางไป
มารีย์ไปแอ่วหาเอลีซาเบธ
39 เมื่อลูนมา มารีย์ก็ฟั่งไปเมืองนึ่งต๋ำหมู่ดอยในแคว้นยูเดีย 40 แล้วเข้าไปในเฮือนของเศคาริยาห์ กับตั๊กตวายเอลีซาเบธ 41 เมื่อเอลีซาเบธได้ยินกำตั๊กตวายของมารีย์ ลูกในต๊องของเอลีซาเบธก็ดิ้น แล้วเอลีซาเบธก็ได้ฮับก๋านดลใจ๋จากพระวิญญาณบริสุทธิ์ 42 จึงอู้เสียงดังว่า “ในหมู่แม่ญิงตังหลาย หลานได้ฮับปอนนักเหลือเปิ้น ตึงลูกในต๊องของหลานก็ได้ฮับปอนตวย 43 เป๋นจาใดพระเจ้าโผดป้านักขนาดจาอี้ ตี้แม่ขององค์พระผู้เป๋นเจ้าของป้ามาแอ่วหา 44 ผ่อลอ บ่ากองป้าได้ยินเสียงอู้ของหลาน ลูกในต๊องของป้าก็ดิ้นอย่างจื้นจมยินดี 45 หลานก็เป๋นสุข ย้อนเจื้อกำตี้พระเจ้าอู้กับหลานว่าจะเป๋นไปต๋ามนั้น”
46 มารีย์จึงว่า
“จิตใจ๋ของข้าเจ้าก็สรรเสริญพระเจ้า
47 จิตใจ๋ข้าเจ้าจื้นจมยินดีในพระเจ้า ผู้จ้วยหื้อรอดป๊นบาปโต้ษของข้าเจ้า
48 ย้อนพระองค์ผ่อหันกับห่วงใยคนฮับใจ๊ของพระองค์ ตี้มีฐานะอันต่ำต้อย แล้วตั้งแต่บ่าเดี่ยวนี้เป๋นต้นไป คนกู้เจ้นจะฮ้องข้าเจ้าว่าผู้มีความสุข
49 ย้อนว่าผู้มีฤทธิ์อำนาจได้เยียะก๋านใหญ่แก่ข้าเจ้า กับพระองค์ก็บริสุทธิ์
50 พระองค์มีเมตต๋าต่อคนตี้เก๋งกั๋วพระองค์ตลอดไปกู้เจ้นคน
51 พระองค์ได้ใจ๊อำนาจเยียะสิ่งตี้ยิ่งใหญ่ พระองค์ได้เยียะหื้อคนตี้มีใจ๋จ๋องหองแตกหนี
52 พระองค์ได้ยึดอำนาจจากผู้ปกครอง แล้วยกคนต่ำต้อยขึ้น
53 พระองค์โผดหื้อสิ่งดีๆ แก่คนอดอยาก แต่คนร่ำรวยพระเจ้าหื้อปิ๊กไปมือบ่ดาย
54-55 พระองค์ได้จ้วยจาวอิสราเอลคนฮับใจ๊ของพระองค์
คือพระองค์บ่ได้ลืมความเมตต๋าตี้ได้สัญญาต่ออับราฮัมกับลูกหลานของต้านตลอดไป
ต๋ามตี้พระองค์ได้อู้ไว้กับป้ออุ๊ยแม่หม่อนของเฮา”
56 มารีย์ก็อยู่ตวยเอลีซาเบธประมาณสามเดือน แล้วก็ปิ๊กบ้านของนาง
ยอห์นผู้หื้อบัพติศมาเกิด
57 เมื่อเอลีซาเบธเถิงก๋ำหนดเกิดแล้ว ก็เกิดลูกเป๋นป้อจาย 58 ญาติปี้น้องกับหมู่จาวบ้านของนางได้ยินว่าพระเจ้าได้แสดงความเมตต๋าอย่างยิ่งใหญ่ต่อนาง ก็ปากั๋นจื้นจมยินดีตวย 59 เมื่อหละอ่อนเกิดได้แปดวัน หมู่เขาก็ปากั๋นมาฮ่วมในพิธีสุหนัตของหละอ่อนหน้อย แล้วจะใส่จื้อหละอ่อนนั้นว่าเศคาริยาห์เหมือนจื้อของป้อ 60 แต่แม่ของหละอ่อนหน้อยบอกว่า “บ่ใจ้เน่อ ต้องใส่จื้อว่า ยอห์น” 61 หมู่เขาก็ปากั๋นอู้ว่า “บ่มีปี้น้องของต้านจื้อว่ายอห์นลอ” 62 แล้วหมู่เขาเต๊ะท่าใบ้ถามเศคาริยาห์ว่า “ต้านใค่ใส่จื้อลูกว่าจาใด” 63 ต้านก็ขอกระดานชนวนมา แล้วเขียนจื้อลูกว่า ยอห์น คนตังหลายก็ปากั๋นงืด 64 แล้วต้านก็อู้ได้เหมือนเก่าบ่าเดี่ยวนั้นเลย กับสรรเสริญพระเจ้า 65 จาวบ้านก็ปากั๋นกั๋ว และเหตุก๋ารณ์หมู่นั้นก็เล่าลือกั๋นไปจ๋นใคว่ดอยในแคว้นยูเดีย 66 หมู่คนตี้ได้ยินเรื่องนี้ก็จ๋ำไว้ในใจ๋ตึงสงสัยว่า “หละอ่อนหน้อยคนนี้จะเป๋นจาใดต่อไปตังหน้า” ย้อนอำนาจของพระเจ้าอยู่กับเขา
67 เศคาริยาห์ป้อของยอห์นก็ฮับก๋านดลใจ๋จากพระวิญญาณบริสุทธิ์แล้วตวายตั๊กว่า
68 “จงสรรเสริญพระเจ้าของหมู่จาวอิสราเอล
ย้อนว่าพระองค์ได้มาหาคนของพระองค์แล้ว เปื้อจ้วยหมู่เขาหื้อมีอิสระ
69 พระองค์ได้หื้อผู้จ้วยหื้อรอดป๊นบาปโต้ษตี้มีฤทธิ์เกิดมา
ในเจื๊อสายของกษัตริย์ดาวิดผู้ฮับใจ๊ของพระองค์
70 ก็เป๋นไปต๋ามตี้พระองค์ได้อู้ไว้ตั้งแต่โบราณมาแล้วผ่านตางผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าตี้บริสุทธิ์
71 คือพระองค์จะจ้วยเฮาหื้อรอดป๊นจากหมู่ศัตรู๋ของเฮา
กับป๊นจากอำนาจของคนตังหลายตี้จังเฮา
72 ย้อนพระเจ้าได้เมตต๋าป้ออุ๊ยแม่หม่อนของหมู่เฮา
กับกึ๊ดเถิงพันธสัญญาอันบริสุทธิ์ของพระองค์
73 คือพันธสัญญาตี้พระเจ้าปฏิญาณไว้กับอับราฮัมก1:73 ปฐก. 22:16-18 ป้ออุ๊ยแม่หม่อนของหมู่เฮา
74 ตี้จะจ้วยหมู่เฮาป๊นจากอำนาจของศัตรู๋ตังหลายของหมู่เฮา
แล้วจะโผดหื้อเฮาฮับใจ๊พระองค์โดยบ่มีความกั๋ว
75 ด้วยความบริสุทธิ์กับความถูกต้องต๋ามธรรมไปตลอดจีวิตของหมู่เฮา
76 ส่วนยอห์นลูกของเฮาเหย คนอื่นๆ จะว่าลูกเป๋นผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าผู้สูงสุด
ย้อนว่าลูกจะนำหน้าองค์พระผู้เป๋นเจ้า เปื้อเกียมก๋านมาขององค์พระผู้เป๋นเจ้าไว้
77-79 เปื้อจะเยียะหื้อคนของพระองค์ฮู้เถิงความรอดป๊นบาปโต้ษ
คือโต้ษบาปของหมู่เขาจะได้ฮับก๋านยกโต้ษโดยความเมตต๋าของพระเจ้า
แสงจากสวรรค์ก็ใก้จะส่องลงมาเถิงหมู่เฮา เปื้อส่องหื้อกับคนตังหลายตี้อยู่ในความมืด
กับคนตี้ตกอยู่ใต้เงาแห่งความต๋าย
กับเปื้อนำหมู่เฮามาสู่ตางแห่งสันติสุข”
80 หละอ่อนหน้อยคนนั้นก็ใหญ่ขึ้น กับเข้มแข็งตางจิตวิญญาณนักขึ้น ต้านก็ไปอยู่ในดินแดนทุรกั๋นดารจ๋นเถิงวันตี้ต้านเผยตั๋วต่อหน้าจาวอิสราเอล