16
พระเยซูเป๋นขึ้นจากความต๋าย
1 เมื่อวันสะบาโตป๊นไปแล้ว มารีย์จาวมักดาลา นางสะโลเม กับมารีย์แม่ของยากอบ ไปซื้อเครื่องหอมมา เปื้อจะชโลมศพของพระเยซูต๋ามธรรมเนียมจาวยิว 2 เจ๊ามืดของวันติ๊ดบ่ากองตะวันก่ำลังจะออก หมู่เขาก็ไปตี้อุโมงค์ฝังศพนั้น 3 หละหว่างเตียวตางไป หมู่เขาอู้กั๋นว่า “ใผจะกิ้งบ่าหินตี้ตึดปากอุโมงค์หื้อเฮากา” 4 เมื่อมาเถิงอุโมงค์ หมู่เขาก็หันบ่าหินใหญ่นั้นกิ้งออกไปแล้ว 5 หมู่เขาเข้าไปในอุโมงค์ ก็หันป้อจายหนุ่มคนนึ่งนุ่งเสื้อคุมสีขาว ณ16:5 มธ. 28:2-3 นั่งอยู่ตังเผิกขวา หมู่เขาก็สะดุ้งตกอกตกใจ๋ 6 ป้อจายหนุ่มคนนั้นอู้กับหมู่เขาว่า “บ่ถ้าตกใจ๋เน่อ หมู่เจ้ามาหาพระเยซูจาวเมืองนาซาเร็ธตี้ถูกเขิงบนไม้ก๋างเขนนั้นกา พระเจ้าเยียะหื้อพระองค์เป๋นขึ้นจากความต๋ายแล้ว พระองค์บ่ได้อยู่ตี้นี่ ผ่อตั๊ดตี้หมู่เขาวางศพของพระองค์แหล่ 7 แล้วหื้อไปบอกหมู่สาวกของพระองค์ตึงเปโตรตวยเน่อว่า ‘พระองค์ก่ำลังไปแคว้นกาลิลีก่อนหน้าต้านตังหลาย ต้านตังหลายจะหันพระองค์ตี้หั้น เหมือนอย่างตี้พระองค์เกยบอกต้านตังหลายไว้’ ” 8 แม่ญิงหมู่นั้นก็ฟั่งล่นออกไปจากอุโมงค์ตึงงืดตึงตั๋วสั่นไปหมด บ่อู้อะหยังกับใผสักคนย้อนว่ากั๋ว
(สำเนาโบราณตี้ดีตี้สุดบ่มีข้อ 9 เถิง 20)
พระเยซูป๋ากฏหื้อมารีย์จาวมักดาลาหัน
9 เมื่อเจ๊ามืดวันติ๊ดหลังจากพระเยซูเป๋นขึ้นจากความต๋ายแล้ว พระองค์ก็ป๋ากฏตั๋วหื้อมารีย์จาวมักดาลาหันก่อนเปิ้น นางคือคนตี้พระเยซูขับไล่ผีเจ็ดตั๋วออกจากนางนั้น 10 แล้วนางไปบอกหื้อหมู่สาวกฟัง ต๋อนนั้นเขาหมู่นั้นก่ำลังไห้เป๋นตุ๊กอยู่ 11 แต่เมื่อหมู่เขาได้ยินว่าพระองค์มีจีวิต กับมารีย์ได้หันพระองค์มาแล้ว เขาก็บ่เจื้อ
พระเยซูป๋ากฏหื้อสาวกสองคนหัน
12 หลังจากนั้นมีสองคนตี้เกยติดต๋ามพระเยซูก่ำลังเตียวตางไปบ้านนอก พระเยซูป๋ากฏหื้อสองคนนี้หันแต่เป๋นสภาพบ่เหมือนเก่า 13 สองคนนั้นก็ปิ๊กไปบอกคนอื่นๆ ตี้เกยติดต๋ามพระองค์ว่าได้หันพระเยซู แต่หมู่เขาก็บ่เจื้อ
พระเยซูป๋ากฏตั๋วกับสาวกสิบเอ็ดคน
14 ถัดมาเมื่อลูนพระเยซูป๋ากฏหื้อสาวกตึงสิบเอ็ดคนหันต๋อนตี้หมู่เขากิ๋นข้าวกั๋นอยู่ พระองค์ว่าหื้อหมู่เขา ย้อนว่าหมู่เขาสงสัยตึงหลึ่งตี้บ่เจื้อคนตี้ได้หันพระองค์หลังจากเป๋นขึ้นจากความต๋ายแล้ว 15 พระองค์อู้กับหมู่สาวกของพระองค์ว่า “ต้านตังหลายจงออกไปบอกข่าวดีหื้อคนตังหลายฟังจ๋นใคว่โลก 16 คนใดเจื้อและฮับบัพติศมาคนนั้นก็จะรอดป๊นบาปโต้ษ แต่คนใดบ่เจื้อจะถูกตัดสินลงโต้ษ 17 คนตี้เจื้อจะฮับฤทธิ์อำนาจเยียะหมายสำคัญ คือจะไล่ผีออกด้วยจื้อของเฮา จะอู้ภาษาอื่นๆ ตี้บ่เกยฮู้ 18 เขาจะหยุบงูปิ๊ดได้ ถ้ากิ๋นของมีปิ๊ดก็จะบ่เป๋นอันตรายต่อเขา เขาจะเอามือวางบนตั๋วคนป่วย คนหมู่นั้นก็จะหายป่วย”
พระเจ้าฮับพระเยซูขึ้นสวรรค์
19 เมื่อพระเยซูอู้กับหมู่เขาจบแล้ว พระเจ้าก็ฮับพระองค์ขึ้นไปสวรรค์หื้อนั่งตังเผิกขวาของพระองค์ 20 แล้วหมู่สาวกก็ออกไปเตสนาสั่งสอนกู้ตี้กู้แห่ง องค์พระผู้เป๋นเจ้าก็เยียะก๋านตวยหมู่เขา โดยหื้อฤทธิ์อำนาจหมู่เขาเยียะหมายสำคัญเปื้อพิสูจน์ว่า กำสอนของเขาเป๋นเรื่องแต๊