8
ต่อ​มา​พระองค์​ก็​เตียว​ตาง​ไป​ใคว่​บ้าน​ใคว่​เมือง บอก​ข่าวดี​เรื่อง​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า สาวก​สิบ​สอง​คน​ก็​อยู่​กับ​พระองค์ ฮ่วม​กับ​แม่ญิง​บาง​คน​ตี้​พระองค์​เกย​ไล่​ผี​ออก​จาก​ตั๋ว​กับ​ฮักษา​โรค​หื้อ​หาย ได้​แก่​มารีย์​ตี้​ฮ้อง​กั๋น​ว่า​มารีย์​จาว​มักดาลา คน​ตี้​พระองค์​ได้​ไล่​ผี​ออก​เจ็ด​ตั๋ว กับ​นาง​โยอันนา​เมีย​ของ​คูซา ป้อบ้าน​ของ​เจ้าเมือง​เฮโรด สุสันนา​กับ​แม่ญิง​แหม​หลาย​คน​ตี้​เกย​ถวาย​ของ​ส่วน​ตั๋ว​จ้วยเหลือ​พระองค์​กับ​สาวก​ของ​พระองค์
กำเผียบ​เรื่อง​หว่าน​เม็ด​ข้าว
เมื่อ​มี​หมู่​คน​จ๋ำนวน​นัก คน​จาก​หลาย​บ้าน​หลาย​เมือง​มา​หา​พระเยซู พระองค์​จึง​อู้​กับ​หมู่​เขา​เป๋น​กำเผียบ​ว่า “มี​จาวนา​คน​นึ่ง​ออก​ไป​หว่าน​เม็ด​พืช บาง​เม็ด​ตก​ต๋าม​หน​ตาง​เตียว คน​ก็​ย่ำ​แล้ว​นก​ก็​มา​จิก​กิ๋น​เหีย​หมด บาง​เม็ด​ก็​ตก​ลง​ดิน​ตี้​ปื๊น​ตัง​ลุ่ม​เป๋น​บ่าหิน​เต๋ม​ไป​หมด เมื่อ​งอก​ขึ้น​มา​บ่ปอ​เมิน​ก็​เหี่ยว​แห้ง​ต๋าย ย้อน​ว่า​ขาด​น้ำ บาง​เม็ด​ตก​ก๋าง​ป่า​หนาม ต้น​หนาม​นั้น​ก็​ใหญ่​ขึ้น​มา​งำ​ต้น​นั้น​เหีย​หมด บาง​เม็ด​ตก​บน​ดิน​ดี ก็​งอก​งาม​ใหญ่​ขึ้น​แล้ว​ก็​มี​งวง​มี​เม็ด​นัก​เป๋น​ร้อย​เต้า” เมื่อ​พระองค์​อู้​แล้ว ก็​บอก​หมู่​เขา​เสียง​ดัง​ว่า “ใผ​ยอม​ฟัง​ก็​หื้อ​ฟัง​ไว้​เต๊อะ”
หมู่​สาวก​ถาม​พระองค์​ว่า “กำเผียบ​นั้น​หมาย​ความ​ว่า​จาใด” 10 พระเยซู​บอก​หมู่​สาวก​ว่า “ข้อ​ล้ำเลิ็ก​เรื่อง​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า​โผด​หื้อ​ต้าน​ตังหลาย​ฮู้​ได้ ส่วน​หมู่​คน​อื่นๆ นั้น จะ​อู้​หื้อ​ฟัง​เป๋น​กำเผียบ​เปื้อ​หื้อ​เป๋น​ไป​ต๋าม​พระคัมภีร์​ตี้​ว่า ‘หมู่​เขา​ผ่อ​แต่​บ่หัน หมู่​เขา​ฟัง​แต่​บ่เข้าใจ๋’ 8:10 อสย. 6:9
11 “กำเผียบ​คือ​จาอี้ เม็ด​พืช​ก็​คือ​ถ้อยกำ​ของ​พระเจ้า 12 ตี้​ตก​ต๋าม​หน​ตาง​เตียว​ก็​เหมือน​คน​ตี้​ได้​ฟัง​ถ้อยกำ​ของ​พระเจ้า แล้ว​มาร​ก็​มา​ลู่​เอา​ถ้อยกำ​นั้น​ตี้​หว่าน​ลง​ใน​ใจ๋​ของ​เขา​ไป​เหีย เปื้อ​บ่หื้อ​เขา​เจื้อ​และ​รอด​ป๊น​บาป​โต้ษ​ได้ 13 ตี้​ตก​ลง​ดิน​ตี้​ปื๊น​ตัง​ลุ่ม​เป๋น​บ่าหิน​เต๋ม​ไป​หมด ก็​เหมือน​คน​ตี้​ได้​ฟัง​ถ้อยกำ​แล้ว​ก็​ฮับ​ถ้อยกำ​นั้น​ตัน​บาด​ตัน​บ้วง​อย่าง​จื้นจม​ยินดี แต่​ฮาก​ลง​ดิน​บ่เลิ็ก เขา​เจื้อ​บ่ปอ​เมิน เมื่อ​ถูก​ทดลอง​ก็​เลิก​เจื้อ​ไป​เหีย 14 ตี้​ตก​ก๋าง​ป่า​หนาม​นั้น​ก็​เหมือน​คน​ตี้​ได้​ฟัง​ถ้อยกำ​แล้ว​ก็​ฮับ​เอา​เหมือน​กั๋น แต่​ความ​เป๋น​ห่วง​เรื่อง​ต่างๆ เกี่ยว​กับ​จีวิต​ใน​โลก​นี้ ความ​หลง​มัวเมา​ข้าว​ของ​เงิน​คำ กับ​ความ​ม่วน​งัน​สัน​เล้า ก็​มา​งำ​เขา​ไว้ แล้ว​ความ​เจื้อ​ของ​เขา​ก็​บ่จ๋ำเริญ​เติบโต 15 ตี้​ตก​บน​ดิน​ดี ก็​เหมือน​คน​มี​จิตใจ๋​ตี้​ดี​งาม​กับ​สูง​ส่ง เมื่อ​ได้​ฟัง​ถ้อยกำ​ก็​จ๋ำ​เอา​ไว้ แล้ว​ก็​อดทน​จ๋น​ออก​ผล
กำเผียบ​เรื่อง​โกมไฟ
16 “บ่มี​ใผ​เมื่อ​ต๋าม​โกม​ไฟ​แล้ว​จะ​เอา​ซ้า​ควบ​ไว้​เหีย กาว่า​เอา​ไป​ซุก​ไว้​ปื๊น​เตียง แต่​จะ​ตั้ง​บน​ตั่ง​ไว้ เปื้อ​คน​ตังหลาย​ตี้​เข้า​มา​จะ​หัน​เป่งแจ้ง​ได้ 17 กู้​สิ่ง​ตี้​เอา​ไป​ซ่อน​ไว้​ก็​จะ​ป๋ากฏ​ออก​มา​หื้อ​หัน กับ​กู้​สิ่ง​ตี้​เป๋น​ความ​ลับ​ก็​จะ​ถูก​เปิดเผย​หื้อ​ฮู้ 18 ย้อน​จาอั้น ต้าน​ตังหลาย​ฟัง​หื้อ​ดีๆ คน​ตี้​เข้าใจ๋​อยู่​แล้ว​ก็​จะ​เข้าใจ๋​นัก​ขึ้น​แหม ส่วน​คน​ตี้​บ่เข้าใจ๋ แม้​ตี้​เขา​กึ๊ด​ว่า​เขา​เข้าใจ๋ พระเจ้า​จะ​เอา​ไป​จาก​เขา​เหีย”
19 ต๋อน​นั้น​แม่​กับ​หมู่​น้อง​บ่าว​ของ​พระเยซู​มา​หา​พระองค์ แต่​เข้า​ไป​เถิง​ตั๋ว​พระองค์​บ่ได้ ย้อน​มี​คน​นัก 20 มี​คน​บอก​พระองค์​ว่า “แม่​กับ​หมู่​น้อง​บ่าว​ของ​ต้าน​มา​ยืน​ถ้า​อยู่​ตังนอก” 21 พระเยซู​อู้​กับ​หมู่​เขา​ตี้​หั้น​ว่า “แม่​กับ​น้อง​ของ​เฮา คือ​คน​ตี้​ได้​ฟัง​ถ้อยกำ​ของ​พระเจ้า แล้ว​เยียะ​ต๋าม”
พระเยซู​ห้าม​ลมหลวง
22 อยู่​มา​วัน​นึ่ง​พระองค์​ลง​เฮือ​กับ​หมู่​สาวก​ของ​พระองค์ แล้ว​พระองค์​บอก​หมู่​เขา​ว่า “หื้อ​หมู่​เฮา​ข้าม​ทะเลสาบ​ไป​เผิก​ตัง​ปู๊น​เต๊อะ” หมู่​เขา​ก็​นั่ง​เฮือ​ออก​ไป 23 เมื่อ​เฮือ​ก่ำลัง​ไป พระองค์​ก็​นอน​หลับ แล้ว​มี​ลมหลวง​ก๋าง​ทะเล น้ำ​ซัด​เข้า​เกือบ​เต๋ม​เฮือ​จ๋น​เป๋น​อันตราย 24 หมู่​เขา​มา​ฮ้อง​พระองค์​ลุก บอก​พระองค์​ว่า “อาจ๋ารย์ อาจ๋ารย์ หมู่​เฮา​จะ​จ๋ม​น้ำ​ต๋าย​กั๋น​หมด​แล้ว” พระองค์​ก็​ลุก​ขึ้น​ห้าม​ลม​กับ​คลื่น แล้ว​คลื่น​กับ​ลม​ก็​หยุด ทะเล​ก็​หนิมผิ้ว​ดี 25 พระเยซู​จึง​อู้​กับ​หมู่​เขา​ว่า “บ่มี​ความ​เจื้อ​กา” หมู่​เขา​ก็​กั๋ว​กับ​ปา​กั๋น​งืด​อู้​กั๋น​ว่า “ต้าน​ผู้​นี้​เป๋น​ใผ​กั๋น สั่ง​บังคับ​ลม​กับ​คลื่น​ได้ ลม​กับ​คลื่น​ก็​เจื้อ​ฟัง​ต้าน”
พระเยซู​ฮักษา​คน​โดน​ผี​ฮ้าย 8:25 ใน​ภาษา​กรีก เป๋น​กำ​ว่า บ่สะอาด​​เข้า
26 หมู่​เขา​แล่น​เฮือ​ไป​เถิง​เขต​ของ​จาว​เกราซา​ตี้​อยู่​แหม​เผิก​นึ่ง​ของ​ทะเลสาบ​กาลิลี 27 เมื่อ​พระองค์​ขึ้น​ฝั่ง มี​คน​นึ่ง​ออก​มา​จาก​เมือง​มา​ปะ​พระองค์ คน​นั้น​มี​ผี​เข้า​อยู่ บ่ได้​นุ่ง​เสื้อ​นุ่ง​ผ้า บ่ได้​อยู่​กับ​บ้าน​กับ​เฮือน อยู่​ต๋าม​อุโมงค์​ฝัง​ศพ​มา​เมิน​แล้ว 28 เมื่อ​เขา​หัน​พระเยซู เขา​ก็​หุย​เสียง​ดัง ยอบ​ตั๋ว​ลง​ไหว้​ส่อง​หน้า​พระองค์​ฮ้อง​เสียง​ดัง​ว่า “โอ​พระเยซู​พระบุตร​ของ​พระเจ้า​ผู้​สูงสุด มา​ยุ่ง​กับ​เฮา​เยียะ​หยัง ขอ​เต๊อะ ห้าม​ทรมาน​เฮา​เน่อ” 29 ตี้​เขา​อู้​จาอั้น ก็​ย้อน​พระเยซู​ได้​สั่ง​ผี​ฮ้าย​หื้อ​ออก​จาก​เขา ผี​นั้น​เกย​เข้า​เขา​หลาย​เตื้อ เขา​เกย​ถูก​คน​เอา​เจื้อก​เหล็ก​ล่าม​กับ​กุม​เขา​ไว้ แต่​เขา​ก็​สะต๊ก​เจื้อก​เหล็ก​ปุด​หมด กับ​ผี​ฮ้าย​ก็​ปา​เขา​เข้า​ไป​อยู่​ใน​ป่า​คน​เดียว 30 พระเยซู​ถาม​เขา​ว่า “เจ้า​จื้อ​อะหยัง” เขา​ตอบ​ว่า “จื้อ​ก๋อง” ย้อน​ว่า​มี​ผี​ฮ้าย​หลาย​ตั๋ว​เข้า​อยู่​ใน​ตั๋ว​เขา 31 ผี​นั้น​ก็​อ้อนวอน​ซ้ำแล้ว​ซ้ำแหม ขอ​บ่หื้อ​พระองค์​สั่ง​ปิ๊ก​ไป​อยู่​ใน​ขุม​ตี้​เลิ็ก​ตี้​สุด 32 มี​หมู​เป๋น​หมู่​ใหญ่​ก่ำลัง​เซาะ​หา​กิ๋น​อยู่​ต๋าม​เถิ้ม​ดอย​ใก้ๆ หั้น ผี​หมู่​นั้น​จึง​อ้อนวอน​พระองค์ ขอ​ไป​เข้า​อยู่​ใน​หมู​หมู่​นั้น พระเยซู​อู้​ว่า “ไป​เต๊อะ” 33 ผี​ฮ้าย​หมู่​นั้น​ก็​ออก​จาก​ป้อจาย​คน​นั้น แล้ว​ไป​เข้า​อยู่​ใน​หมู หมู​หมู่​นั้น​ก็​ปา​กั๋น​ล่น​ลง​หน้าผา​จิ๊ง​ลง​ไป​ใน​ทะเล​แก๊น​น้ำ​ต๋าย​หมด
34 หมู่​คน​เลี้ยง​หมู​เมื่อ​หัน​เหตุก๋ารณ์​จาอั้น ก็​ปา​กั๋น​ล่น​หนี​ไป​เล่า​หื้อ​คน​ใน​เมือง​นั้น​ฟัง ตึง​ใน​เวียง​ตึง​บ้าน​นอก 35 คน​ตังหลาย​ก็​ปา​กั๋น​ออก​ไป​ผ่อ​เหตุก๋ารณ์​ตี้​เกิด​ขึ้น​นั้น เมื่อ​หมู่​เขา​มา​ตี้​พระเยซู​อยู่ ก็​หัน​คน​ตี้​ผี​ออก​แล้ว​นั้น นุ่ง​เสื้อผ้า มี​สติ​ดี​นั่ง​อยู่​ใก้​ตี๋น​พระเยซู คน​ตังหลาย​ก็​ปา​กั๋น​กั๋ว 36 คน​ตังหลาย​ตี้​ได้​หัน​เหตุก๋ารณ์ ก็​เล่า​หื้อ​คน​อื่นๆ ฟัง​เรื่อง​คน​โดน​ผี​เข้า​หาย​เป๋น​ปกติ​ได้​จาใด 37 หมู่​คน​ใน​ดินแดน​เกราซา​ปา​กั๋น​มา​อ้อนวอน​พระองค์​ขอ​หื้อ​ไป​จาก​หมู่​เขา​เหีย ย้อน​ว่า​หมู่​เขา​กั๋ว พระเยซู​จึง​ลง​เฮือ​ไป 38 คน​ตี้​ผี​ออก​จาก​ตั๋ว​แล้ว อ้อนวอน​ขอ​ไป​กับ​พระองค์ แต่​พระเยซู​สั่ง​เขา​ว่า 39 “ปิ๊ก​ไป​บ้าน​เหีย แล้ว​บอก​หื้อ​จาวบ้าน​ฮู้​เถิง​ก๋าน​ใหญ่​ตี้​พระเจ้า​ได้​เยียะ​ต่อ​เจ้า” คน​นั้น​ก็​ปิ๊ก​ไป​บอก​คน​ตึง​เมือง​ฮู้​เถิง​เหตุก๋ารณ์​ตี้​พระเยซู​ได้​เยียะ​กับ​เขา
พระเยซู​ฮักษา​ลูกสาว​ไยรัส​กับ​แม่ญิง​คน​ตี้​เป๋น​เลือด​ตก​บ่หยุด
40 เมื่อ​พระเยซู​ปิ๊ก​ข้าม​ทะเล​มา​แล้ว คน​ตังหลาย​ก็​ต้อนฮับ​พระองค์ ย้อน​เขา​ตังหลาย​ถ้า​พระองค์​อยู่ 41 มี​ป้อจาย​คน​นึ่ง​จื้อ​ไยรัส เป๋น​นาย​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว​เข้า​มา​กราบ​ตี๋น​พระเยซู อ้อนวอน​พระองค์​หื้อ​ไป​บ้าน​ของ​เขา 42 ย้อน​ว่า​เขา​มี​ลูก​สาว​คน​เดียว​อายุ​สิบ​สอง​ขวบ นอน​ป่วย​อยู่​เกือบ​จะ​ต๋าย​แล้ว เมื่อ​พระองค์​ก่ำลัง​ไป​นั้น คน​ตังหลาย​ก็​ยัด​ยู้​พระองค์
43 มี​แม่ญิง​คน​นึ่ง​เป๋น​โรค​เลือด​ตก​บ่หยุด​สิบ​สอง​ปี๋​แล้ว เสี้ยง​เงินทอง​หื้อ​หมอ​ฮักษา​จ๋น​หมด​เนื้อ​หมด​ตั๋ว 8:43 สำเนา​โบราณ​บาง​ฉบับ​บ่มี​ข้อความ​นี้ “เสี้ยง​เงินทอง​หื้อ​หมอ​ฮักษา​จ๋น​หมด​ตั๋ว” แต่​บ่มี​ใผ​ฮักษา​ได้ 44 นาง​ลักมอบ​มา​ตัง​หลัง​พระเยซู แล้ว​ก็​หยุบ​ตี๋น​เสื้อ​คุม​ของ​พระองค์ เลือด​ตี้​ตก​ก็​หยุด​แห้ง​ไป​เลย 45 พระเยซู​จึง​ถาม​ว่า “ใผ​มา​หยุบ​ตั๋ว​เฮา” เมื่อ​คน​ตังหลาย​อู้​ว่า​บ่ได้​โดน​ลอ เปโตร​จึง​บอก​พระองค์​ว่า “อาจ๋ารย์ คน​ยัด​ยู้​กั๋น​ล่อ ก็​ถูก​ใส่​พระองค์​พ่อง​ก่า” 46 แต่​พระเยซู​บอก​ว่า “มี​คน​นึ่ง​ถูก​ตั๋ว​เฮา ย้อน​เฮา​ฮู้สึก​ฤทธิ์​แผ่ซ่าน​ออก​จาก​ตั๋ว​เฮา” 47 เมื่อ​แม่ญิง​คน​นั้น​หัน​ว่า​พระเยซู​ฮู้​แล้ว นาง​กั๋ว​จ๋น​ตั๋ว​สั่น​เข้า​มา​ก้ม​ลง​กราบ​พระองค์ บอก​พระองค์​ต่อหน้า​คน​ตังหลาย​ว่า นาง​ได้​ถูก​ต้อง​พระองค์​ย้อน​เหตุ​อะหยัง และ​ได้​หาย​โรค​ตันที 48 พระองค์​อู้​กับ​นาง​ว่า “ลูก​เหย​ความ​เจื้อ​ของ​เจ้า​เยียะ​หื้อ​เจ้า​หาย​โรค​แล้ว ขอ​หื้อ​อยู่​ดี​มี​สุข​เน่อ”
49 ต๋อน​ตี้​พระองค์​ก่ำลัง​อู้​อยู่​นั้น มี​คน​มา​จาก​บ้าน​ของ​ไยรัส​ตี้​เป๋น​นาย​ธรรมศาลา​มา​บอก​เขา​ว่า “ลูก​สาว​ของ​ต้าน​ต๋าย​แล้ว บ่ต้อง​รบก๋วน​อาจ๋ารย์​ละ” 50 เมื่อ​พระเยซู​ได้ยิน​จาอั้น จึง​อู้​กับ​ไยรัส​ว่า “บ่ต้อง​กั๋ว จง​เจื้อ​เต้าอั้น แล้ว​ลูก​จะ​หาย” 51 เมื่อ​มา​แผว พระเยซู​ก็​เข้า​ไป​ใน​เฮือน พระองค์​บ่หื้อ​คน​อื่น​เข้า​ไป​ตวย นอกจาก​เปโตร ยอห์น ยากอบ​กับ​ป้อแม่​ของ​หละอ่อน​เต้าอั้น 52 คน​ตังหลาย​ก็​ไห้​หุย​สนั่น​ปั่น​ปื๊น ย้อน​หละอ่อน​คน​นั้น​ต๋าย พระเยซู​บอก​หมู่​เขา​ว่า “บ่ต้อง​ไห้ เขา​ยัง​บ่ต๋าย​เตื้อ​ลอ แต่​หลับ​อยู่​บ่ดาย” 53 คน​ตังหลาย​ก็​ใค่หัว​ใส่​พระองค์ ย้อน​หมู่​เขา​ฮู้​ว่า​หละอ่อน​นั้น​ต๋าย​แล้ว 54 พระเยซู​ก๋ำ​มือ​หละอ่อน​คน​นั้น​ไว้ แล้ว​อู้​ออก​มา​ว่า “ลูก​เหย จง​ลุก​ขึ้น​มา​เต๊อะ” 55 แล้ว​วิญญาณ​ของ​หละอ่อน​ก็​ปิ๊ก​เข้า​สู่​ใน​หละอ่อน​คน​นั้น เขา​ก็​ลุก​ขึ้น​นั่ง​ตันที พระองค์​สั่ง​ป้อแม่​ว่า “เอา​ข้าว​มา​หื้อ​หละอ่อน​กิ๋น” 56 ป้อแม่​ของ​หละอ่อน​ก็​ปา​กั๋น​ตก​สะเกิ็ด แต่​พระองค์​สั่ง​ห้าม​เขา​บ่หื้อ​บอก​เหตุก๋ารณ์​ตี้​เกิด​ขึ้น​นั้น​กับ​ใผ​สัก​คน

8:10 8:10 อสย. 6:9

8:25 8:25 ใน​ภาษา​กรีก เป๋น​กำ​ว่า บ่สะอาด​

8:43 8:43 สำเนา​โบราณ​บาง​ฉบับ​บ่มี​ข้อความ​นี้ “เสี้ยง​เงินทอง​หื้อ​หมอ​ฮักษา​จ๋น​หมด​ตั๋ว”