ข่าวดีของพระเจ้าเรื่องพระเยซูคริสต์
เขียนโดย
มาระโก
ผู้เชี่ยวชาญตางพระคัมภีร์หลายคนหันตวยกั๋นว่า หนังสือข่าวดีของมาระโกได้เขียนขึ้นก่อนหนังสือข่าวดีเล่มอื่นๆ เถิงแม้ว่าหนังสือเล่มนี้บ่ได้บอกว่าใผเป๋นผู้เขียน แต่คริสตจักรสมัยยุคแรกยอมฮับว่าผู้ตี้เขียนคือมาระโก มาระโกมีแหมจื้อนึ่งว่า ยอห์น ต้านบ่ใจ้อัครทูต แต่ต้านฮู้จักเปโตรผู้เป๋นอัครทูตเป๋นอย่างดี เปโตรฮ้องต้านว่าเป๋นลูกของเปิ้น (1 เปโตร 5:13) ตั้งแต่สมัยคริสตจักรยุคแรกๆ คนถือว่ามาระโกเขียนสิ่งตี้ได้ยินจากเปโตรเล่าเถิงพระเยซู คนส่วนใหญ่กึ๊ดว่ามาระโกได้เขียนหนังสือข่าวดีเล่มนี้ขึ้นประมาณปี๋ ค.ศ. 55 กับเป๋นหนังสือตี้มัทธิวกับลูก๋าเอามาใจ๊เป๋นแหล่งข้อมูลสำหรับหนังสือข่าวดีเล่มตี้หมู่เขาได้เขียนไว้
คริสตจักรในยุคแรกๆ คนเจื้อว่ามาระโกเขียนหนังสือข่าวดีเล่มนี้หื้อผู้เจื้อในกรุงโรมกับประเทศอิตาลี หนังสือข่าวดีของมาระโกได้เขียนอธิบายเถิงธรรมเนียมของจาวยิวหื้อกับผู้เจื้อจาวโรมันตี้ยังบ่ฮู้เรื่องเกี่ยวกับสิ่งหมู่นั้น ต้านคงเขียนหนังสือข่าวดีเล่มนี้ขึ้นในกรุงโรม
มาระโกได้บันทึกหลายอย่างตี้บอกเถิงก๋านไล่ผี ก๋านฮักษาคน กับก๋านอัศจ๋รรย์อื่นๆ ตึงหมดนี้ก็แสดงว่าพระเยซูเป๋นพระบุตรของพระเจ้า ก๋านถูกเขิงบนไม้ก๋างเขนกับก๋านต๋ายของพระเยซูก็แสดงว่าพระองค์ต๋ายเปื้อหื้อกู้คนรอดป๊นบาปโต้ษ ในบทตี้ 8:29 เปโตรคนตี้เป๋นสาวกของพระเยซูยืนยันว่า พระเยซูเป๋นพระคริสต์ ในบทตี้ 15:39 นายร้อยทหารโรมันก็ยืนยันว่าพระเยซูเป๋นพระบุตรของพระเจ้า กำพยานตึงสองนี้ก็แสดงหื้อหันว่าตึงจาวยิวกับคนต่างจ้าดยอมฮับว่าพระเยซูเป๋นพระเจ้าแต๊ๆ
1
กำเตสนาของยอห์นผู้หื้อบัพติศมา
1 ข่าวดีเรื่องพระเยซูคริสต์ผู้เป๋นบุตรของพระเจ้า๑1:1 สำเนาโบราณบางฉบับบ่มีข้อความ ผู้เป๋นบุตรของพระเจ้าได้ตั้งเก๊าจาอี้ว่า 2 ในหนังสืออิสยาห์ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าได้เขียนไว้ว่า
“เฮาจะส่งคนส่งข่าวนำหน้าต้านไปก่อน
เขาจะเกียมคนหื้อพร้อมก่อนต้านมา”ก1:2 มลค. 3:1
3 “มีเสียงฮ้องเอิ้นของคนนึ่งในดินแดนทุรกั๋นดารว่า
‘เกียมใจ๋หื้อพร้อมสำหรับก๋านเข้ามาขององค์พระผู้เป๋นเจ้า
จงแป๋งหนตางซื่อๆ หื้อพระองค์’ ”ข1:3 อสย. 40:3
4 คนส่งข่าวนี้คือยอห์นผู้หื้อบัพติศมา ต้านผดมาในดินแดนทุรกั๋นดาร ต้านบอกหื้อคนกลับใจ๋จากบาป แล้วฮับบัพติศมา เปื้อพระเจ้าจะยกโต้ษบาปหื้อ
5 คนตังหลายตี้มาจากกรุงเยรูซาเล็มกับคนตี้มาจากแคว้นยูเดียปากั๋นมาฟังยอห์นเตสนา เมื่อหมู่เขาสารภาพบาปแล้ว ยอห์นก็หื้อหมู่เขาฮับบัพติศมาในแม่น้ำจอร์แดน
6 ยอห์นอยู่ในดินแดนทุรกั๋นดาร เขาใจ๊จีวิตอย่างเรียบง่าย นุ่งเสื้อผ้าตี้แป๋งจากขนอูฐ มีสายฮ้างหนังมัดแอวแบบเดียวกับเอลียาห์ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าในสมัยโบราณ กิ๋นจั๊กแต๋นกับน้ำเผิ้งป่าเป๋นอาหาร 7 ยอห์นบอกหื้อฮู้ว่า “จะมีคนนึ่งมาเมื่อลูนเฮา ต้านผู้นั้นจะยิ่งใหญ่เหลือเฮา แม้แต่แก้สายมัดเกิบของต้าน ตั๋วเฮายังบ่สมควรจะก้มลงไปเยียะจาอั้นเลย 8 เฮาหื้อหมู่ต้านฮับบัพติศมาด้วยน้ำ แต่ต้านผู้ตี้จะมานั้นจะหื้อฮับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์”
พระเยซูฮับบัพติศมา
9 ในต๋อนนั้นพระเยซูเตียวตางมาจากเมืองนาซาเร็ธในแคว้นกาลิลี แล้วยอห์นได้หื้อบัพติศมาพระองค์ในแม่น้ำจอร์แดน 10 ต๋อนตี้พระเยซูผดขึ้นมาจากน้ำ พระองค์ก็หันต๊องฟ้าแหวกออกเป๋นฮ่อม พระวิญญาณมีฮูปฮ่างเหมือนนกก๋าแก๋ลงมาหาพระองค์ 11 แล้วมีเสียงจากฟ้าสวรรค์ว่า “ต้านเป๋นลูกตี้เฮาฮัก เฮาเปิงใจ๋ต้านแต๊ๆ”
พระเยซูถูกซาต๋านลองใจ๋
12 ตันใดนั้นพระวิญญาณก็ส่งพระเยซูเข้าไปอยู่ในดินแดนทุรกั๋นดาร 13 พระองค์อยู่ตี้หั้นเป๋นเวลาสี่สิบวัน ซาต๋านก็มาลองใจ๋พระองค์ตลอด ตี้หั้นมีสัตว์ป่า หมู่ทูตสวรรค์ก็มาผ่อกอยพระองค์ตวย
พระเยซูตั้งเก๊าเยียะก๋าน
14 หลังจากยอห์นผู้หื้อบัพติศมาโดนยับขังคอกแล้ว พระเยซูก็ปิ๊กไปแคว้นกาลิลี ตั้งเก๊าเตสนาสั่งสอนเรื่องข่าวดีของพระเจ้าหื้อคนตี้หั้นว่า 15 “เถิงเวลาแล้ว แผ่นดินของพระเจ้าใก้เข้ามาแผวแล้ว หื้อกลับใจ๋จากบาปเหีย กับเจื้อในข่าวดีของพระเจ้านี้ตวย”
พระเยซูเลือกสาวก
16 ต๋อนตี้พระเยซูเตียวไปต๋ามฮิมฝั่งทะเลสาบกาลิลีอยู่นั้น ก็หันใส่คนหาป๋าสองคนปี้น้องก่ำลังต้อดแหอยู่ คนอ้ายจื้อซีโมน คนน้องจื้ออันดรูว์ 17 พระองค์ก็อู้กับหมู่เขาว่า “ตวยเฮามาเป๋นสาวกเฮาเต๊อะ เฮาจะสอนหื้อต้านเซาะหาคนเหมือนเซาะหาป๋า” 18 ตึงสองคนก็สวะแห แล้วปากั๋นตวยพระองค์ไปบ่าเดี่ยวนั้นเลย 19 พระองค์เตียวต่อไปแหมน่อย ก็หันยากอบกับยอห์นน้องของเขา ตึงสองคนเป๋นลูกบ่าวของเศเบดี หมู่เขาก่ำลังซ่อมแหอยู่ในเฮือ 20 พระองค์ฮ้องหมู่เขาตึงสองหื้อไปตวยพระองค์ เขาก็ละป้อตึงหมู่ลูกจ้างไว้ในเฮือ แล้วตวยพระองค์ไปบ่าเดี่ยวนั้นเลย
พระเยซูขับไล่ผี
21 พระเยซูกับหมู่สาวกเข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุม เมื่อเถิงวันสะบาโต พระองค์เข้าไปในธรรมศาลาของจาวยิว แล้วเตสนาสั่งสอนคนตังหลาย 22 คนตังหลายก็ปากั๋นงืดในกำสอนของพระองค์ ย้อนว่าพระองค์สอนอย่างผู้ตี้มีสิทธิอำนาจแต๊ๆ บ่เหมือนหมู่ธรรมาจ๋ารย์ 23 แล้วจู่ๆ ก็มีป้อจายคนนึ่งในธรรมศาลานั้นตี้มีผีฮ้าย๒1:23 ในภาษากรีก เป๋นกำว่า บ่สะอาดเข้า 24 ฮ้องเสียงดังว่า “พระเยซูจาวนาซาเร็ธ มายุ่งกับหมู่เฮาเยียะหยัง ต้านจะมาทำลายหมู่เฮากา เฮาฮู้ว่าต้านเป๋นใผ ต้านเป๋นผู้บริสุทธิ์ของพระเจ้า”
25 พระเยซูสั่งผีนั้นว่า “จะไปปากนัก ออกมาจากเขาบ่าเดี่ยวนี้” 26 ผีฮ้ายก็เยียะหื้อป้อจายคนนั้นดิ้นโจ่งดิ้นจ่างกับฮ้องเสียงดัง แล้วก็ออกจากตั๋วเขาไป
27 คนตังหลายก็ปากั๋นงืดอู้กั๋นว่า “ปาดโทะ อะหยังเป๋นล้ำเป๋นเหลือเนียะ ต้องเป๋นกำสอนใหม่แน่ๆ มีสิทธิอำนาจแต๊ๆ ขนาดต้านสั่งหื้อผีฮ้ายออก มันก็เจื้อฟัง” 28 แล้วจื้อเสียงของพระองค์ก็โด่งดังไปเวยขนาด มีคนอู้สืบกั๋นไปใคว่แคว้นกาลิลี
พระเยซูฮักษาคนจ๋ำนวนนัก
29 เมื่อพระเยซูกับหมู่สาวกของพระองค์ออกจากธรรมศาลาแล้ว พระองค์ก็เข้าไปในเฮือนหลังนึ่ง เป๋นเฮือนของซีโมนกับอันดรูว์ ยากอบกับยอห์นก็เข้าไปตวย 30 แม่เมียของซีโมนบ่สบายเป๋นไข้นอนอยู่ หมู่เขาก็เล่าอาก๋านของนางหื้อพระองค์ฟัง 31 พระองค์ก็เตียวเข้าไปก๋ำมือนาง แล้วตุ้มหื้อลุกขึ้นนั่ง นางก็หายจากไข้ แล้วนางก็ลุกขึ้นฮับใจ๊ผ่อกอยพระเยซูกับหมู่สาวก
32 เมื่อแลงวันนั้นต๋อนตะวันตกดินแล้ว คนตึงเมืองก็ปากั๋นเอาคนเป๋นพยาธิพะยำ ตึงคนตี้โดนผีเข้ามาหาพระเยซู 33 ปากั๋นมาออถ้าอยู่ตี้ปะตู๋หน้าบ้าน 34 พระองค์จึงฮักษาคนจ๋ำนวนนักตี้เป๋นพยาธิพะยำต่างๆ หื้อหาย ตึงขับไล่ผีออกไปจากหลายคนแหมตวย แต่พระองค์ห้ามบ่หื้อหมู่มันอู้ ย้อนหมู่มันฮู้แล้วว่าพระองค์เป๋นใผ
พระเยซูเตียวตางไปบอกข่าวดี
35 วันนึ่งพระเยซูลุกขึ้นในเวลาเจ๊ามืด เตียวออกจากบ้านไปอธิษฐานในตี้สงัดดักเย็น 36 ซีโมนตึงเปื้อนก็ออกตวยเซาะหาพระองค์ 37 เมื่อปะแล้วหมู่เขาก็บอกว่า “คนตังหลายปากั๋นตวยเซาะหาพระองค์อยู่”
38 แต่พระองค์ตอบว่า “หื้อหมู่เฮาไปเมืองอื่นต๋ำหมู่นี้กั๋นเต๊อะ เฮาจะสั่งสอนตี้หั้นตวย ตี้เฮามานี่ก็เปื้อมาสั่งสอนเน่อ” 39 พระองค์ก็เตียวตางไปใคว่แคว้นกาลิลี เตสนาสั่งสอนต๋ามธรรมศาลาของจาวยิว แล้วขับไล่ผีแหมหลายตั๋วออกไปจากหลายคนตวย
พระเยซูฮักษาคนเป๋นขี้ตู้ด
40 มีป้อจายคนนึ่งเป๋นขี้ตู้ด เขามาคุกเข่าอ้อนวอนขอพระเยซูว่า “พระองค์เจ้าข้า ถ้าพระองค์ใค่จ้วยข้าพเจ้าหื้อหาย ข้าพเจ้าก็จะหายแน่ๆ”
41 พระเยซูฮู้สึกอินดูก็ยื่นมือออกไปหยุบป้อจายคนนั้น แล้วอู้ว่า “เฮาใค่จ้วย จงหายโรคเต๊อะ” 42 แล้วโรคของเขาก็หายบ่าเดี่ยวนั้นเลย ตึงเนื้อตึงตั๋วก็สะอาดหมดใส
43 ก่อนตี้พระเยซูจะหื้อเขาไป พระองค์สั่งว่า 44 “ห้ามเล่าเรื่องนี้หื้อใผฟังเน่อ แต่หื้อไปแสดงตั๋วต่อปุโรหิต แล้วเอาเครื่องปู่จาสำหรับคนตี้หายโรคนี้ ไปถวายต๋ามกำสั่งของบทบัญญัติของโมเสส เปื้อแสดงหื้อคนตังหลายฮู้ว่าเจ้าหายโรคแล้ว” 45 แต่เมื่อป้อจายคนนี้ออกไปแล้ว ก็เล่าหื้อคนตังหลายฟังจ๋นฮู้กั๋นไปใคว่หมด เยียะหื้อพระเยซูเข้าไปในเมืองอย่างเปิดเผยบ่ได้ พระองค์ก็ต้องหลบอยู่นอกเมือง แต่ก็ยังมีคนนักขนาดจากกู้หนกู้แห่งหลั่งไหลมาหาพระองค์