2
พระเยซูฮักษาคนเป๋นง่อย
1 ต่อมาแหมสองสามวัน พระเยซูเข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุมแหม จาวบ้านจาวเมืองฮู้ข่าวว่าพระองค์ปิ๊กมาอยู่บ้านตี้เกยอยู่แล้ว 2 ก็ปากั๋นมาเต๋มบ้านจ๋นล้นออกมายัดกั๋นอยู่หน้าปะตู๋ แล้วพระเยซูก็เตสนาสั่งสอนถ้อยกำของพระเจ้าหื้อหมู่เขาฟัง 3 มีป้อจายสี่คนจ้วยกั๋นหามคนง่อยคนนึ่งมาหาพระองค์ 4 เมื่อเข้าไปใก้ๆ พระเยซูบ่ได้ ย้อนมีคนนัก หมู่เขาก็ปากั๋นขึ้นไปเตหลังคาออกตั๊ดบนหัวพระองค์ เมื่อเตเป๋นฮ่อมแล้ว ก็ปากั๋นหย่อนคนเป๋นง่อยนอนอยู่บนตี้นอนลงไป 5 พระองค์หันความเจื้อของหมู่เขาก็อู้กับคนง่อยว่า “ลูกเหย บาปของเจ้าได้โผดยกหื้อแล้วเน่อ”
6 ตี้หั้นมีหมู่ธรรมาจ๋ารย์บางคนนั่งอยู่ ก็กึ๊ดในใจ๋ว่า 7 “เป๋นจาใดคนนี้อู้หมิ่นประมาทพระเจ้า ใผจะยกโต้ษบาปได้นอกจากพระเจ้าองค์เดียวเต้าอั้น” 8 พระเยซูฮู้กำกึ๊ดในใจ๋ของหมู่เขา ก็ถามว่า “เป๋นจาใดหมู่ต้านกึ๊ดในใจ๋จาอี้ 9 อันใดจะง่ายเหลือกั๋น ตี้จะอู้กับคนง่อยนี้ว่า ‘บาปของเจ้าโผดยกหื้อแล้วเน่อ’ กาว่าจะอู้ว่า ‘ลุกขึ้นแบกตี้นอนเตียวไปเต๊อะ’ 10 แต่เปื้อต้านตังหลายจะฮู้ว่าบุตรมนุษย์ มีสิทธิอำนาจในโลกตี้จะโผดยกโต้ษบาปได้” แล้วพระองค์ก็อู้กับคนง่อยนั้นว่า 11 “เฮาสั่งเจ้าหื้อลุกขึ้นแบกตี้นอนปิ๊กไปบ้านเต๊อะ” 12 คนง่อยนั้นก็ลุกขึ้น แบกตี้นอนแล้วเตียวปิ๊กบ้านต่อหน้าต่อต๋าคนตังหลาย คนตึงหมดก็ปากั๋นงืดสรรเสริญพระเจ้าว่า “เฮาบ่เกยฮู้บ่เกยหันอะหยังจาอี้สักเตื้อ”
พระเยซูจวนเลวีไปตวย
13 พระเยซูเตียวต๋ามฮิมทะเลสาบแหม มีคนจ๋ำนวนนักมาหาพระองค์ พระองค์จึงเตสนาสั่งสอนหมู่เขา 14 กวมเวลาตี้พระองค์เตียวมาต๋ามตางนั้น ก็หันคนเก็บภาษีคนนึ่งจื้อเลวีลูกของอัลเฟอัสนั่งอยู่ตี้ด่านเก็บภาษี พระองค์อู้กับเขาว่า “ตวยเฮามาเต๊อะ” เลวีก็ลุกขึ้นตวยพระองค์ไป
15 เมื่อแลงวันนั้นต๋อนตี้พระเยซูกิ๋นข้าวกับหมู่สาวกในบ้านเลวี ก็มีหมู่คนเก็บภาษีกับคนบาปหลายคนมาฮ่วมกิ๋นข้าวตวยพระองค์ตี้หั้น ย้อนว่ามีคนจาอี้หลายคนติดต๋ามพระองค์ 16 มีหมู่คนตี้เป๋นตึงธรรมาจ๋ารย์เป๋นตึงฟาริสีหันพระเยซูนั่งกิ๋นข้าวตวยกั๋นกับคนเก็บภาษีตึงหมู่คนบาป๓2:16 จาวยิวสมัยนั้นหันว่าเป๋นเรื่องบ่ถูกต้องตี้คนเคร่งศาสนาจะอยู่กับคนบ่ดีจาอี้ก็ถามสาวกของพระองค์ว่า “เป๋นจาใดอาจ๋ารย์ของหมู่ต้านนั่งกิ๋นข้าวฮ่วมกับคนเก็บภาษีกับคนบาปจาอั้น” 17 เมื่อพระเยซูได้ยินจาอั้นก็ตอบว่า “คนอยู่ดีสบายแข็งแฮงบ่ต้องก๋านหมอ แต่คนตี้บ่สบายต้องก๋านหมอ เฮาบ่ได้มาเปื้อฮ้องหาคนตี้กึ๊ดว่าเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม แต่มาเปื้อฮ้องหาคนบาป”
ปั๋ญหาเรื่องก๋านถือศีลอดอาหาร
18 เวลานั้นหมู่สาวกของยอห์นผู้หื้อบัพติศมาตึงหมู่ฟาริสีถือศีลอดอาหาร มีบางคนมาถามพระเยซูว่า “หมู่สาวกของยอห์นกับสาวกของหมู่ฟาริสีถือศีลอดอาหาร แต่เป๋นจาใดสาวกของต้านบ่เยียะพ่อง” 19 พระองค์ตอบเป๋นกำเผียบว่า “เมื่อเจ้าบ่าวยังอยู่ เปื้อนๆ ของเขาจะถือศีลอดอาหารได้จาใด เจ้าบ่าวอยู่ตวยหมู่เขาเมินมอกใด หมู่เขาก็จะบ่อดอาหารเมินมอกอั้น 20 แต่จะมีวันนึ่งตี้เจ้าบ่าวจะถูกเอาไปจากหมู่เขา เถิงต๋อนนั้นหมู่เขาก็จะปากั๋นถือศีลอดอาหาร
21 “บ่มีใผเอาผ้าใหม่มาปะเสื้อผ้าเก่า ถ้าเยียะจาอั้น เมื่อผ้าใหม่หดก็จะจั๊กเสื้อผ้าผืนเก่าปุดนักเหลือเก่า 22 บ่มีใผเอาเหล้าองุ่นหมักใหม่ๆ ใส่ถงหนังเก่า ย้อนว่าถ้าเยียะจาอั้นเหล้าองุ่นหมักใหม่นั้นจะเยียะหื้อถงหนังเก่าแตก เหล้าองุ่นตึงถงหนังก็จะใจ๊บ่ได้ เหล้าองุ่นหมักใหม่ต้องใส่ในถงหนังใหม่”
จาวยิวบางคนว่าหื้อพระเยซู
23 มีเตื้อนึ่งเป๋นวันสะบาโต พระเยซูเตียวลัดก๋างโต้ง หละหว่างเตียวลัดไปนั้น หมู่สาวกของพระองค์ก็เด็ดงวงข้าวมาเก็ดกิ๋นกั๋น 24 หมู่ฟาริสีหันก็ถามพระเยซูว่า “ผ่อหั้นลอ เป๋นจาใดสาวกของต้านเยียะสิ่งตี้ห้ามเยียะในวันสะบาโต”
25 พระองค์ก็ตอบว่า “หมู่ต้านบ่เกยอ่านพระคัมภีร์เรื่องตี้กษัตริย์ดาวิดเยียะต๋อนตี้ต้านกับหมู่คนตี้มาตวยใค่อยากกิ๋นข้าวกา 26 ต้านเข้าไปในพระวิหารของพระเจ้าในต๋อนตี้อาบีอาธาร์เป๋นมหาปุโรหิตอยู่ แล้วกิ๋นเข้าหนมปังตี้ตั้งถวายพระเจ้า เซิ่งต๋ามกฎบ่หื้อใผกิ๋นนอกจากปุโรหิตเต้าอั้นตี้กิ๋นได้ แต่ต้านยังเอาหื้อหมู่คนตี้มาตวยกิ๋นตวย” 27 พระเยซูบอกหมู่เขาว่า “พระเจ้าตั้งวันสะบาโตสำหรับจ้วยมนุษย์ บ่ใจ้หื้อมนุษย์ต้องมาลำบากย้อนวันสะบาโต 28 ย้อนจาอั้นบุตรมนุษย์เป๋นเจ้าเป๋นนายเหนือวันสะบาโตตวย”
๓2:16 2:16 จาวยิวสมัยนั้นหันว่าเป๋นเรื่องบ่ถูกต้องตี้คนเคร่งศาสนาจะอยู่กับคนบ่ดีจาอี้