พระคริสตธรรมคัมภีร ภาคพันธสัญญาใหม โรม 2

1 ย้อนจาอั้น บ่ว่าต้านจะเป๋นใผก็ต๋าม ถ้าต้านตัดสินคนอื่น ต้านก็บ่มีข้อแก้ตั๋วต่อพระเจ้าเลย เมื่อต้านตัดสินคนอื่น ต้านก็ได้ตัดสินลงโต้ษตั๋วเก่าแล้ว ย้อนว่าต้านก็เยียะอย่างเดียวกับเขาเหมือนกั๋น 2 หมู่เฮาฮู้แล้วว่าตี้พระเจ้าตัดสินลงโต้ษคนตี้เยียะจาอั้นก็ยุติธรรมแต๊ๆ 3 แล้วต้านตี้ตัดสินคนตี้เยียะจาอั้น แต่ต้านก็ยังเยียะอย่างเดียวกับเขา ต้านกึ๊ดว่าต้านจะหนีก๋านลงโต้ษของพระเจ้าได้กา 4 กาว่าต้านดูหมิ่นดูแควนความกรุณา ความอดใจ๋ กับความอดทนอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ ต้านบ่ฮู้กา ว่าความกรุณาของพระองค์นั้นก็เปื้อหื้อโอกาสต้านกลับใจ๋จากบาป 5 แต่ย้อนใจ๋ของต้านแข็งล้ำไปบ่ยอมกลับใจ๋จากบาป ต้านจึงสะสมโต้ษสำหรับตั๋วเก่าเอาไว้ในวันตี้พระเจ้าจะเปิดเผยว่าพระองค์โขดแล้วจะตัดสินอย่างยุติธรรม 6 ย้อนว่าในวันนั้นพระองค์จะตัดสินกู้คนต๋ามตี้เขาได้เยียะไปแล้วก 7 ส่วนคนตี้หมั่นเยียะสิ่งดี ตี้ฮิเซาะหาศักดิ์ศรี เกียรติ กับจีวิตตี้บ่มีวันต๋ายนั้น พระเจ้าก็จะหื้อจีวิตนิรันดร์ 8 แต่พระเจ้าจะโขดกับลงโต้ษคนตี้หันแก่ตั๋วกับบ่ยอมฮับความจริงแต่เยียะบ่ดีแตน 9 กู้คนตี้เยียะบ่ดีจะต้องปะกับความตุ๊กยากกับความเจ็บปวด จะเกิดแก่จาวยิวก่อนแล้วก็คนต่างจ้าด 10 แต่พระเจ้าจะหื้อศักดิ์ศรี เกียรติ กับสันติสุขแก่กู้คนตี้เยียะสิ่งดี จะเกิดแก่จาวยิวก่อนแล้วก็คนต่างจ้าด 11 ย้อนว่าพระเจ้าบ่หันแก่หน้าใผ

12 คนต่างจ้าดบ่มีบทบัญญัติของโมเสส เมื่อเยียะบาปก็ฉิบหายโดยบ่อ้างบทบัญญัตินั้น ส่วนจาวยิวถือบทบัญญัติของโมเสส ถ้าเยียะบาปจะถูกตัดสินต๋ามบทบัญญัตินั้น 13 ย้อนคนตี้ถูกต้องต๋ามธรรมในสายต๋าพระเจ้าบ่ใจ้คนตี้ได้ยินบทบัญญัติเต้าอั้น แต่คนตี้เยียะตวยต๋ามบทบัญญัติอย่างดีนั้น คือคนตี้ถูกต้องต๋ามธรรม 14 คนต่างจ้าดบ่มีบทบัญญัติของโมเสส แต่เมื่อได้เยียะต๋ามบทบัญญัตินั้นโดยสามัญสำนึก ก็หมายความว่าเขามีบทบัญญัติในใจ๋ของเขาแล้ว 15 ก๋านเยียะของเขานั้นก็จี๊หื้อหันว่า บทบัญญัติได้เขียนไว้ในจิตใจ๋ของเขา ก็ผ่อได้จากจิตสำนึกของเขา กับกำกึ๊ดต่างๆ ของเขาตี้ฟ้องโต้ษตั๋วเก่าในสิ่งตี้เยียะผิดกาว่ายืนยันว่าสิ่งตี้เยียะนั้นถูกต้อง 16 สิ่งหมู่นี้ก็จะเกิดขึ้นในวันตี้พระเจ้าจะหื้อพระเยซูคริสต์ตัดสินความลับต่างๆ ของคน ต๋ามข่าวดีตี้ข้าพเจ้าได้บอกแล้วนั้น

17 ส่วนต้านตี้ฮ้องตั๋วเก่าว่าจาวยิว ตี้เปิ้งบทบัญญัติ กับอวดว่าตั๋วต้านมีความสัมพันธ์พิเศษกับพระเจ้า 18 ต้านอู้ว่าต้านฮู้ความต้องก๋านของพระเจ้าดี แล้วฮู้ว่าอะหยังถูกอะหยังผิดย้อนเฮียนจากบทบัญญัติ 19 ต้านมั่นใจ๋ว่าตั๋วเก่าเผียบเหมือนเป๋นคนนำตางคนต๋าบอด เป๋นแสงแจ้งหื้อคนตังหลายตี้อยู่ในความมืด 20 เป๋นผู้สอนคนบ่หลวก เป๋นครูสอนคนตี้เป๋นเหมือนหละอ่อน ย้อนต้านมีบทบัญญัติตี้มีตึงความฮู้กับความจริงกู้อย่างอยู่ในนั้น 21 ถ้าจาอั้นเมื่อต้านเป๋นครูสอนคนอื่นได้ เยียะหยังบ่สอนตั๋วเก่าพ่อง ต๋อนตี้ต้านเตสนาว่า “ห้ามเป๋นคนขี้ลักขี้จก” แต่ตั๋วต้านลักก่อ 22 เมื่อตั๋วต้านบอกคนอื่นว่า “ห้ามเล่นจู๊” แต่ตั๋วต้านเล่นจู๊ก่อ ตั๋วต้านจังฮูปเคารพ แต่ตั๋วต้านไปลักของในวิหารตี้มีฮูปเคารพพ่องก่อ 23 ตั๋วต้านภูมิอกภูมิใจ๋ว่ามีบทบัญญัติของโมเสส แต่ตั๋วต้านเยียะหื้อพระเจ้าเสื่อมเสียโดยบ่เยียะต๋ามบทบัญญัติพ่องก่อ 24 อย่างตี้มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “ย้อนหมู่ต้าน คนต่างจ้าดจึงอู้ดูแควนพระเจ้า”ข

25 ถ้าต้านฮักษาบทบัญญัติอย่างดี ก๋านเข้าพิธีสุหนัตก็เป๋นประโยชน์แต๊ๆ แต่ถ้าต้านบ่เยียะต๋ามบทบัญญัติ ก๋านเข้าพิธีสุหนัตของต้านก็เหมือนบ่ได้เข้าเลย 26 แล้วถ้าคนตี้บ่ได้เข้าพิธีสุหนัต แต่เยียะต๋ามบทบัญญัติ พระเจ้าถือว่าเขาได้เข้าพิธีสุหนัตแล้วบ่ใจ้กา 27 คนต่างจ้าดตังหลายตี้บ่ได้เข้าพิธีสุหนัต แต่เยียะต๋ามกำสอนในบทบัญญัติ เขาก็จะนาบโต้ษต้านผู้มีบทบัญญัติกับได้เข้าพิธีสุหนัตแล้ว แต่บ่เยียะต๋ามบทบัญญัตินั้น 28 ย้อนจาอั้นคนตี้เป๋นจาวยิวแต๊ๆ นั้นบ่ได้เป๋นยิวก้าตังนอก กาว่าเป๋นเรื่องก๋านเข้าพิธีสุหนัตเต้าอั้น 29 แต่คนเป๋นจาวยิวแต๊ๆ คือคนตี้เป๋นยิวตังใน ก๋านเข้าพิธีสุหนัตแต๊เป๋นเรื่องตังจิตใจ๋ เซิ่งเกิดขึ้นโดยพระวิญญาณ บ่ใจ้เกิดโดยก๋านเยียะต๋ามบทบัญญัติตี้เขียนไว้ คนจาอั้นก็จะได้ฮับก๋านยกย่องจากพระเจ้า บ่ใจ้จากคน