2 “अहो, म मेरा बितेका महिनाहरूको कत्ति धेरै चाहना गर्दछु,

3 जब उहाँको बत्ती मेरो शिरमाथि चम्कन्थ्यो,

4 अहो, सुखका ती मेरा दिनहरू,

5 जब सर्वशक्तिमान् मसँगै हुनुहुन्थ्यो,

6 जब मेरा पाइलाहरू नौनीले भिजेका हुन्थे,

7 “जब म सहरको मूलढोकामा जान्थेँ,

8 जवान मानिसहरू मलाई देखेर बाटो छोड्थे,

9 सहरका प्रमुख मानिसहरू बोल्न छोड्थे,

10 शासकहरूका आवाज मन्द हुन्थ्यो,

11 मलाई सुन्‍नेहरूले मेरो विषयमा राम्रो कुरा गर्थे,

12 किनकि सहायताको लागि गुहार्ने गरिब,

13 मर्न आँटेको मानिसले मलाई आशिष् दिन्थ्यो;

14 मैले धार्मिकतालाई मेरो लुगाझैँ पहिरने गर्दथेँ;

15 म अन्धाका निम्ति आँखा,

16 खाँचोमा परेकाहरूका निम्ति म बुबा थिएँ;

17 मैले दुष्‍ट मनिसहरूका बङ्गारा तोडिदिएँ,

18 “मैले सोच्ने गर्थेँ, ‘म मेरो आफ्नै घरमा मर्नेछु,

19 मेरा जराहरू पानीसम्म पुग्नेछन्;

20 मेरो गौरव कहिल्यै घट्नेछैन;

21 “मानिसहरू आशावादी भएर मेरो कुरा सुन्थे,

22 मैले बोलिसकेपछि तिनीहरूले भन्‍ने कुरा रहँदैनथ्यो;

23 तिनीहरूले झरीलाई झैँ मलाई पर्खन्थे;

24 मैले तिनीहरूसँग मुस्कुराउँदा तिनीहरूलाई पत्यार लाग्दैनथ्यो;

25 तिनीहरूको निम्ति म मार्ग छनौट गरिदिन्थेँ, र तिनीहरूका प्रमुखझैँ भएर बस्थेँ;