١٢
١ إِ ؤُمقّْرَانْ ن إِمغْنَاجنْ. خْ ؤُفِيڒُو وِيسّْ ثْمنْيَا. أَزهّذْ ن ذَاوُوذْ.
٢ سنْجمْ، أَ سِيذِي،
مِينْزِي أَمدُّوكّڒْ أَمْثِيقِّي
وَارْ إِقِّيمْ عَاذْ،
مَاغَارْ وَارْ ذِينْ عَاذْ إِمْثِيقَّانْ
جَارْ ثَارْوَا ن بْنَاذمْ. ◘12:2 إِشا. 57:1
٣ نِيثْنِي سَّاوَاڒنْ جَارْ أَسنْ س إِخَارِّيقنْ،
س إِينْشِيشنْ شُّورنْ
س وَاوَاڒنْ إِمِيزِيضنْ،
أَقَا سَّاوَاڒنْ س ثْنَاينْ ن إِغمْبَابْ. ◼12:3 ’س ثْنَاينْ ن إِغمْبَابْ‘ - س ثِيعْبْرَانِيثْ ’س وُوڒْ ذ وُوڒْ‘.
٤ أجّْ سِيذِي أَذْ إِقْضعْ
مَارَّا إِينْشِيشنْ شُّورنْ
س وَاوَاڒنْ إِمِيزِيضنْ،
ؤُڒَا ذ إِڒسْ س وَاوَاڒنْ ن ؤُكبَّارْ،
٥ إِنِّي إِقَّارنْ:
”س يِيڒسْ نّغْ
أَذْ غَارْنغْ يِيڒِي ؤُقَارُّو إِمْغَارْ،
إِينْشِيشنْ أَقَا أَثنْ نّغْ!
مَانْ ونْ إِدْجَانْ خَانغْ ذ سِيذِي؟“
٦ ”ذِي سِّيبّثْ ن وَاردّدْجْ ن ڒْْمُوسَاكِينْ،
ؤُڒَا ذِي سِّيبّثْ ن إِغُويَّانْ ن إِمزْڒَاضْ
أَذْ كَّارغْ ڒخُّو نشّْ“، إِنَّا سِيذِي،
”ونِّي خْ ثُوغَا إِدُّوقزْ نتَّا،
نشّْ أَذْ ث أَوْيغْ ذِي ڒَامَانْ.“
٧ ثِيوَاڒِينْ ن سِيذِي أَقَا أَثنْثْ ذ ثِيوَاڒِينْ صْفَانْثْ،
تّْوَاسِّيزْذْڭنْثْ أَمْ نُّوقَارْثْ
ذڭْ إِجّْ ن ڒْْكَاسْ إِ ؤُفسْيِي ذڭْ ؤُشَاڒْ،
تّْوَاصفَّانْثْ سبْعَا ن ثْوَاڒَاوِينْ. ◼12:7 ’سبْعَا ن ثْوَاڒَاوِينْ‘ - إِخْسْ أَذْ يِينِي أَطَّاسْ ن ثْوَاڒَاوِينْ، وَارْ إِزمَّارْ بْنَاذمْ أَذْ ثنْثْ إِحْسبْ. ◘12:7 2 صم. 22:31؛ إِزهد. 18:31؛ 119:140؛ أَوڒن. 30:5
٨ شكْ، أَ سِيذِي، أَذْ ثنْ ثحْضِيذْ،
أَذْ أَنغْ ثسَّارذْ زِي جِّيڒْ-أَ،
إِ ڒبْذَا قَاعْ.
٩ إِعفَّاننْ ڭُّورنْ تّنّْضنْ مَانِي مَا
خْمِي غَا إِكَّارْ دّدْجْ جَارْ ثَارْوَا ن بْنَاذمْ.